มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1222

“ห๊า! ถ้ามันอยากจะสู้กับฉันจริง ๆ ฉันก็ยินดีจะต่อให้มันเป็นคนเริ่มก่อนเลย!” แซคกี้แสยะยิ้ม ก่อนจะลุกขึ้น และเดินตรงไปหาเจอรัลด์

เจอรัลด์เองก็เพิ่งจะตัดสินใจได้ว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม เขาจะต้องหาโนแอลให้เจอก่อน

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะได้เดินออกจากร้าน เขาก็ได้ยินเสียงเรียกของใครบางคน “นี่ นาย! เดี๋ยวก่อนสิ!”

เขาสัมผัสได้ว่า ฝ่ามือใหญ่กำลังพยายามจะคว้าไหล่เขา และก่อนที่เขาจะหันไปมองว่าคนที่ตะโกนเรียกเขาเป็นใคร ร่างกายของเขาก็ตอบสนองกับอันตรายที่กำลังจะมาถึงตัวทันที

มือของแซคกี้อยู่ใกล้กับไหล่ของเขาแค่เอื้อม ทันใดนั้น เจอรัลด์ก็เอี้ยวตัวหลบพร้อมกับบิดไหล่ ส่งผลให้พลังสะท้อนกลับถูกปล่อยออกมา จนกระแทกร่างของแซคกี้ให้กระเด็นออกไปไกล!

ร่างของแซคกี้หยุดไถล หลังจากที่กระเด็นไปชนโต๊ะและเก้าอี้ในร้านเป็นสิบตัว!

“บ้าเอ๊ย!” แซคกี้ตะโกน เขารู้สึกราวกับว่า เขาเพิ่งถูกโจมตีอย่างรุนแรง ในขณะที่กำลังพยุงแขนที่ไร้ความรู้สึกของเขาเอาไว้

ในขณะเดียวกัน หัวหน้าแก๊งและชายอีกคนก็ยืนขึ้น พวกเขากระพริบตาถี่ ๆ พร้อมกับทำสีหน้าไม่พอใจ พวกเขารู้ดีว่าแซคกี้แข็งแกร่งแค่ไหน โดยปกติแล้ว ไม่มีใครหน้าไหนที่จะรับมือกับเขาได้! แต่ดูเหมือนว่าเด็กหนุ่มที่เพิ่งอกหักคนนี้ จะมีพลังที่แข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อ!

“เดี๋ยวก่อนสิ ไอ้น้อง! แกจะทำร้ายคนเสร็จแล้วหนีไปดื้อ ๆ แบบนี้ไม่ได้นะ!” ชายสองคนที่เหลือตะโกน ก่อนที่จะพยายามเข้าไปจับตัวเจอรัลด์

เมื่อเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็โยนชายทั้งสองออกไปข้างนอกร้านโดมิโน่อย่างง่ายดาย

“พวกแกมีเวลาว่างมากเลยเหรอ?” เจอรัลด์พูดอย่างเย็นชา ก่อนจะเดินจากไปทันที โดยที่ไม่หันมามองชายทั้งสองคนที่กำลังนอนอยู่บนถนนอย่างงุนงงเลยด้วยซ้ำ

หลังจากที่เขาหมดสัญญาการเป็นทหารแล้ว เขาก็เข้าร่วมกับหน่วยพิเศษเพื่อฝึกฝนทักษะเพิ่มเติม เขามาที่เมืองเมย์เบอร์รี่เนื่องจากได้รับมอบหมายให้ทำภารกิจบางอย่าง

หลังจากเสร็จภารกิจบางอย่างแล้ว เอเดนและพรรคพวกก็แวะมาที่มหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่เพื่อหาอะไรกิน ก่อนที่จะไปทำงานต่อ จนมาเกิดสถานการณ์ไม่คาดฝันขึ้นตามที่เห็น

“ผมยังจำได้ว่าเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวงขึ้นในเมืองเมย์เบอร์รี่ตั้งแต่วันที่คุณจากไป… ทั้งนี้ทั้งนั้น ผมมาถึงที่นี่เมื่อสองวันก่อน และได้วางแผนว่าจะติดต่อคุณไลล์เพื่อสอบถามเรื่องของคุณ หลังจากที่ทำธุระบางอย่างเสร็จแล้ว แต่ก็น่าเสียดาย ที่ผมได้ข่าวว่าคุณไลล์ไม่อยู่ เพราะต้องเดินทางไปทำธุระที่เมืองลูเกา!” เอเดนอธิบาย หลังจากที่ชายทั้งสี่คนได้กลับไปนั่งในร้านโดมิโน่อีกครั้ง

ในขณะที่กำลังฟังเอเดนพูด เจอรัลด์ก็สังเกตเห็นว่าเขามีรูปร่างกำยำและผิวสีแทนขึ้นกว่าเดิม ความจริงแล้ว เอเดนดูเป็นผู้ใหญ่ และดูมีความคิดขึ้นมาก ไม่เหมือนเอเดนคนเดิมที่เป็นเด็กเกเi และไร้ความคิดที่เขาเคยรู้จัก นอกจากนั้นแล้ว เอเดนยังได้เป็นหัวหน้าที่ดูมีความสามารถและน่าเกรงขามอีกด้วย เจอรัลด์รู้สึกดีใจที่ได้เห็นคนที่เป็นเหมือนน้องชายของเขาโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว

พวกเขามีเรื่องให้พูดคุยมากมายตามปกติของคนที่ไม่ได้เจอกันนาน พอคุยกันได้สักพัก เอเดนก็หันไปหาเจอรัลด์ ก่อนจะพูดว่า “แต่ก็ไม่คิดเลยว่าคุณจะลืมพวกเรานะพี่ชาย! นอกจากคุณจะอยู่ดีมีสุขและปลอดภัยดีแล้ว แต่ก็ไม่คิดจะส่งข่าวมาบอกเราเลยสักนิด ตอนที่กลับมาที่เมย์เบอร์รี่! แต่คุณกลับมาที่มหาวิยาลัยเมย์เบอร์รี่เพื่อที่จะจีบสาวซะอย่างนั้น!”