“เจอรัลด์? เธออิ่มแล้วเหรอ?” โนแอลถามด้วยความที่เธอยังไม่อยากให้เขากลับ
งานเลี้ยงฉลองวันเกิดในวันนี้ กลับกลายเป็นงานที่ฉุกละหุก เนื่องจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้น แต่ถึงกระนั้น ก็ไม่มีใครกล้าที่จะเอ่ยอะไรออกมาอีก โดยเฉพาะเกรซี่ ที่มีท่าทางอ่อนน้อมถ่อมตนตลอดเวลา ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นมา
“แน่นอน ฉันอิ่มแล้ว!”
“เข้าใจแล้ว… คืออย่างนี้นะ เจอรัลด์ คุณแม่ของฉัน ท่านอยากจะถามเธอว่า เธอทำงานอะไร…” โนแอลถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน และเห็นได้ชัดว่าเธอเองก็อยากจะรู้เรื่องนั้นเหมือนกัน
ท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนก็ได้ประจักษ์กับตาของตัวเองว่า ท่านประธานแวดเดอร์ปฎิบัติต่อเขาอย่างไร
“ฉันน่ะเหรอ? เป็นถามคำถามที่ดีนะ! ฉันเองก็อยากรู้อยู่เหมือนกันว่าฉันทำงานอะไร!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น โนแอลก็โต้ตอบเขาด้วยการหัวเราะออกมา เธอรู้สึกว่าเจอรัลด์ยิ่งทำตัวลึกลับขึ้นไปทุกที…
“ความจริงแล้ว… เป็นไปได้หรือไม่… ว่าเธอจะเป็นคุณคลอฟอร์ด แห่งเมืองเมย์เบอร์รี่ในตำนานคนนั้นน่ะ…?” โนแอลถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล
ในขณะเดียวกัน เกรซี่และคนอื่นก็พากันมามุงอยู่ด้านหลังของโนแอล ทุกคนกำลังกลั้นหายใจ ในขณะที่รอคำตอบจากเจอรัลด์ด้วยความรู้สึกตื่นเต้น
เจอรัลด์ได้แต่ส่ายหัวและยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัย ก่อนจะพูดว่า “มันสำคัญด้วยเหรอ ว่าฉันจะใช่เขาจริงหรือไม่? พูดตามตรงเลยนะ โนแอล ฉันต้องการให้เธอช่วยอะไรบางอย่างมาสักพักแล้ว… ฉันอยากรู้ว่าเธอเห็นฉันเป็นเพื่อน และพอที่จะช่วยเหลือฉันในเรื่องนั้นได้หรือไม่?…”
เขาจ้องมองโนแอลด้วยสายตาที่ดูจริงจัง ในขณะที่ถามคำถามนั้น
หลังจากที่เขาแอบสังเกตเห็นเธอจ้องมองเขาในระยะหลัง เขาก็รู้ว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขานั้นดูเปลี่ยนไป มันดูมีความสัตย์จริงมากยิ่งขึ้น
เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว เจอรัลด์จึงคิดว่า มันสมควรแก่เวลาที่จะถามคำถามนั้นกับเธอ ความจริงแล้ว เขาเองก็รู้สึกเป็นกังวลอยู่เล็กน้อยว่า ถ้าหากเขาปล่อยให้ทุกอย่างเลยเถิดไปมากกว่านี้ มันอาจจะจบลงด้วยการทำให้เธอต้องรู้สึกเจ็บปวด
“และอีกอย่าง… เรื่องวิกฤติทางการเงินที่ตระกูลแชดเวลส์กำลังเผชิญปัญหาอยู่ ผมจะบอกว่า พวกคุณจะได้รับเงินทุนสนับสนุนในเร็ววันนี้ หลังจากนั้นแล้ว พวกคุณก็จะไม่ติดขัดปัญหาอะไรอีก และจะได้ทำในสิ่งที่พวกคุณต้องการอีกครั้ง!” เจอรัลด์พูดเสริม
“หลังจากที่ฉันช่วยเหลือเธอแล้ว ฉันต้องการให้เธอเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง… ฉันไม่อยากให้เธอปิดบังฉันอีกต่อไป! เธอรับข้อเสนอนี้ได้ไหมล่ะ?” โนแอลถาม ในขณะที่มองหน้าเจอรัลด์ด้วยรอยยิ้ม
“ตกลง!” เจอรัลด์ตอบอย่างตรงไปตรงมา
หลังจากที่เจอรัลด์บอกว่า เขาต้องการหยดเลือดของโนแอล ทั้งโนแอล รวมถึงเกรซี่และคนอื่น ๆ ต่างรู้สึกสับสน และเกิดความสงสัยในความต้องการของเขา อย่างไรก็ตาม ในเมื่อมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร โนแอลจึงตัดสินใจมอบหยดเลือดเสริมพลังให้เขาไป…
หลังจากนั้น ก็ถึงเวลาที่เจอรัลด์จะต้องรักษาสัญญาที่เขาให้ไว้ เนื่องจากเขาเห็นว่าทุกคนกำลังตั้งหน้าตั้งตารอให้เขาอธิบายทุอย่างที่เกิดขึ้น เขาจึงไม่กล้าที่จะผิดสัญญา
เจอรัลด์หัวเราะอยู่สักพัก ก่อนจะหยิบอุปกรณ์บางอย่างออกมาจากกระเป๋า และหลังจากที่กดปุ่ม ก็มีเสียง ‘ตี๊ด’ ดังขึ้นจากอุปกรณ์นั้นสองครั้ง
หลังจากที่ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบสงัด… เสียงใบพัดก็ดังขึ้นมาจากด้านบนของโรงแรมในเวลาต่อมา นั่น…นั่นเสียงเฮลิคอปเตอร์หรือเปล่า…?
คำถามของพวกเขาก็ได้รับคำตอบ ทันทีที่เฮลิคอปเตอร์ลำนั้นบินอยู่เหนือโรงแรม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน
แต่งนิยายยังไงให้ดูโง่ได้ขนาดนี้...