"คุณคลอว์ฟอร์ดจากเมืองเมย์เบอร์รี่?” มาทิลดาก็ผงะเช่นกัน
"เป็นไปไม่ได้! ฮึ่ม! แกแกล้งบอกพวกเราว่าเป็นคุณคลอฟอร์ดจากเมืองเมย์เบอร์รี่ เพราะแกรู้ตัวว่าแกกำลังจะตายที่นี่ใช่ไหมล่ะ?” มาทิลด้ารีบพูด หลังจากที่เธอรวบรวมสติได้
สำหรับสาว ๆ ที่มากับเอเดน สายตาที่พวกเธอมองเจอรัลด์ก็เปลี่ยนไปในทันที
“ฉันเดาว่า เขาคงจะแสร้งสวมบทบาทเป็นคุณคลอฟอร์ดจากเมืองเมย์เบอร์รี่ในตอนนี้ เพราะเขาทำให้คุณหนูไซม์ขุ่นเคืองใจ นั่นคงเป็นวิธีเดียวที่เขาจะสามารถเอาชีวิตรอดได้ในวันนี้ มิฉะนั้น เขาก็จะลงเอยด้วยการเป็นคนพิการ!”
ทุกคนในที่นี้กำลังถกเถียงกันเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ขณะที่เจอรัลด์กำลังจะเดินหนีไป ยูโน่ก็รีบเดินแซงเขา และขึ้นไปยืนอยู่บนแท่นสูงของสังเวียน เขาจ้องมองลงมาที่เจอรัลด์ด้วยสายตาที่เย็นชา
“ไอ้สารเลว! ถ้าแกกล้าก้าวเท้าออกไปอีกเพียงก้าวเดียว ฉันจะทำให้เลือดของแกสาดกระเซ็นไปทั่วทุกที่!” ยูโน่ตะโกนอย่างเย็นชา
“ยูโน่เองก็เป็นถึงอาจารย์จากสมาคมศิลปะการต่อสู้ และดูเหมือนว่า เขาจะไม่ยอมปล่อยให้ผู้ชายคนนี้ ที่แอบอ้างเป็นคุณคลอฟอร์ดจากเมืองเมย์เบอร์รี่ หนีออกไปจากที่นี่ได้ง่าย ๆ”
“มันคงเป็นเพราะว่า ไอ้เด็กหนุ่มคนนี้มันเป็นคนที่น่ารังเกียจ มันถึงกล้าปลอมตัวเป็นนายน้อยแห่งตระกูลคลอฟอร์ด! มันกำลังร้องขอความตายให้ตัวเองจริง ๆ!”
หลายคนกำลังรู้สึกไม่พอใจกับการกระทำที่ไม่ถูกต้องของแจอรัลด์ และรู้สึกขุ่นเคืองใจเป็นอย่างมาก
“ว่ายังไง? ตกลงแกกล้าที่จะสู้หรือเปล่า ทำไมแกไม่ลองมาสู้กับฉันดูก่อนล่ะ?” ยูโน่ถามด้วยน้ำเสียงที่เยาะเย้ย
“พวกนายทุกคนยังต้องไปเข้าร่วมการฝึกฝนกับตระกูลกันเทอร์ในวันพรุ่งนี้อีก อย่างไรก็ตาม มันไม่จำเป็นสำหรับพวกนายเลย ที่จะต้องมาต่อสู้กับฉัน” เจอรัลด์ตอบ ในขณะที่เขาส่ายหัว
“ฮ่าฮ่าฮ่า! แกเป็นขยะที่ไร้ประโยชน์จริง ๆ! แกหมายความว่า แกจะทำร้ายฉันได้ ถ้าฉันสู้กับแกจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ?!” ยูโน่ดูมั่นใจมาก
นอกจากนี้แล้ว คำพูดของเจอรัลด์ยังฟังดูเหมือนเรื่องที่ตลกที่สุดในประวัติศาสตร์สำหรับยูโน่ และเขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดจาดูถูก และเยาะเย้ยเจอรัลด์ต่อไป
“ดูเหมือนว่า…” เจอรัลด์มองไปที่ยูโน่ก่อนที่จะยิ้มและพูดว่า “วันนี้นายอยากจะสู้กับฉันจริง ๆ ใช่ไหม?”
"ทำไม? แกกลัวเหรอ?”
ยูโน่เดินไปเข้าหาเจอรัลด์ ก่อนที่จะเริ่มผลักเขาที่หน้าอกและพูดต่อว่า “ถ้าแกกลัว ก็อย่าโกหก หรือคุยโวแบบนี้อีกในอนาคต นอกจากนี้แล้ว แกควรจะตัดมือของแกออกต่อหน้าคุณมาทิลดาด้วย”
เจอรัลด์ตะคอกอย่างเย็นชากลับไปว่า “ฉันแค่กลัวว่านายจะไม่มีค่าพอที่จะมาเป็นคู่ต่อสู้ของฉันน่ะสิ”
เขาไม่รู้จริง ๆ ว่าอะไรดีสำหรับตัวเอง
เอเดนรู้สึกประหม่ามากในเวลานี้
ท้ายที่สุดแล้ว คนเหล่านี้ล้วนเป็นคนที่มีอิทธิพลในหมู่ชนชั้นสูง
"เข้ามาเร็ว! มาดูกันว่าฉันจะจัดการกับแกยังไง!” ยูโน่พูด ในขณะที่เขาต่อยหมัดเพื่อที่จะยั่วยุเจอรัลด์
หลังจากนั้น เขาก็ยืดคอ และขยับมือและเท้าของเขาเล็กน้อย
ยูโน่เริ่มปล่อยหมัดออกไป และหมัดแต่ละหมัดของเขาก็แข็งแกร่งมาก ราวกับว่ามันพอที่จะฆ่าเสือตัวหนึ่งให้ตายได้เลยทีเดียว
จากนั้น เจอรัลด์ก็ตะคอกอย่างเหยียดหยามว่า “นายก็แค่ปล่อยหมัดธรรมดา ๆ และทำท่าทางขยับไปมาเหมือนจะเก่ง”
ทันทีที่เขาพูดคำเหล่านั้น ไม่ใช่แค่สีหน้าของยูโน่เท่านั้นที่เปลี่ยนไปในทันที แต่ยังรวมถึงสีหน้าของทุกคนในสมาคมศิลปะการต่อสู้ด้วย แม้แต่การแสดงออกของเฟอร์นันโดเองก็ยังเปลี่ยนไปโดนสิ้นเชิง หมัดธรรมดา ๆ กับท่าทางที่เหมือนจะเก่งเหรอ?! เจอรัลด์ไม่เพียงพูดจาดูถูกยูโน่คนเดียวเท่านั้น แต่เขายังดูถูกสมาคมศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดอีกด้วย
ในขณะเดียวกัน ผู้ชมที่ยืนดูพวกเขาอยู่รอบ ๆ ก็หมดความเห็นอกเห็นใจในตัวเจอรัลด์ทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน
แต่งนิยายยังไงให้ดูโง่ได้ขนาดนี้...