มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1295

“…ยูเมะ?”

‘... ใช่เธอจริงๆ…! มันเป็นความจริงที่เธอยังไม่ตาย!'

ทั้งสองคนได้รู้จักกันระหว่างการเดินทางไปยังราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทร เจอรัลด์เองก็เคยช่วยชีวิตเธอเอาไว้หลายครั้ง ก่อนที่เธอจะหายตัวไปในที่สุด

เมื่อพูดถึงการหายตัวไปของเธอ เจอรัลด์รู้สึกเป็นทุกข์ และรู้สึกตำหนิตัวเองอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่วินาทีที่เธอหายตัวไป หลังจากที่เขาเป็นลมหมดสติไป เนื่องจากการโจมตีของดอกเด้ด แอนนี่ ที่ทางเข้าของราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทร ตอนที่ฟื้นขึ้นมา เขายังจำได้ว่า เขารู้สึกราวกับว่าเธอได้หายไปจากโลกนี้โดยสิ้นเชิง

เขาได้ส่งคนออกไปค้นหายูเมะอย่างละเอียดทุกซอกทุกมุม ในพื้นที่โดยรอบราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทรเป็นเวลากว่าหนึ่งเดือน ไม่ว่าเธอจะตาย หรือยังมีชีวิตอยู่ก็ตาม แต่มันก็ไม่มีประโยชน์

ตอนนั้นเองที่เจอรัลด์เริ่มสงสัยว่า ยูเมะอาจจะได้รับการช่วยเหลือจากคนอื่น เพราะท้ายที่สุด เขาก็รู้ว่าเธอกำลังมองหาผู้หญิงในชุดขาวเช่นกัน เท่าที่เขารู้ เธอก็ได้พบศพผู้หญิงในชุดขาวแล้ว!

อย่างน้อย ข้อสันนิษฐานของเขาที่คิดว่าเธอจะได้รับการช่วยชีวิตเอาไว้ก็เป็นความจริง

‘แต่… ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่…? เธอเองก็เป็นกันเทอร์เหมือนกัน ไม่สิ…?’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง หัวสมองของเขาเต็มไปด้วยคำถาม ขณะที่เขาพยายามช่วยเธอให้ฟื้นคืนสติโดยใช้เทคนิคลับ

ด้วยความช่วยเหลือของเจอรัลด์ สีหน้าของยูเมะก็ดูดีขึ้นอย่างรวดเร็วจนเป็นปกติ ไม่นานนัก เปลือกตาของยูเมะก็เริ่มเปิดออกอย่างช้า ๆ เผยให้เห็นดวงตาที่สวยงามของเธอ...

เมื่อเธอเห็นหน้าเจอรัลด์ เธอก็สะดุ้งตื่นทันที แม้ว่าเธอจะตกใจมาก แต่เธอก็รีบดึงสติกลับมาได้และคว้าแขนของเจอรัลด์ก่อนจะตะโกนว่า “มีคนกำลังตามล่าคุณ เจอรัลด์! คุณต้องหนี! หนีไปเร็วเข้า!"

เจอรัลด์พยุงเธอให้ลุกขึ้นยืน แล้วหันไปมองซากศพที่ลอยอยู่ในแม่น้ำก่อนจะถามว่า “คุณหมายถึงพวกเขาเหรอ?”

ยูเมะมองซากศพด้วยตาเบิกกว้าง ก่อนจะตอบเขาด้วยน้ำเสียงที่ไม่อยากจะเชื่อ “คุณ… คุณฆ่าพวกเขาทั้งเจ็ดคนเหรอ…?”

"ใช่ ถ้าผมพูดอะไรผิดก็ช่วยบอกผมด้วยนะ แต่พวกเขาทั้งหมดมาจากตระกูลกันเทอร์ใช่ไหม?”

เนื่องจากตอนนี้เขารู้แล้วว่า เขาเคยถูกเธอหลอกมาแล้วครั้งหนึ่ง เขาจึงช่วยไม่ได้นอกจากต้องป้องกันตัวเอง

แม้ว่ามันจะเป็นความจริงที่ตอนนี้เขาสัมผัสได้ถึงกำลังภายในที่มหาศาลจากยูเมะ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขากังวลมากที่สุด ไม่ใช่เลย ความจริงก็คือ ในขณะที่เจอรัลด์แน่ใจว่าเธอคงไม่สามารถเอาชนะเขาด้วยกำลังของเธอเพียงอย่างเดียวได้ แต่เขารู้ว่าเขาจะไม่มีทางสู้เธอได้เลย ถ้าเธอเลือกที่จะจู่โจมเขาด้วยเด้ด แอนนี่!

เมื่อคิดได้เช่นนั้น หากเธอหลอกเขาอีกครั้ง มันคงเป็นเรื่องยากมากสำหรับเขาที่จะถอยหนี ดังนั้น เขาจึงลังเลที่จะเชื่อเธอ

ดูเหมือนว่ายูเมะจะอ่านความคิดของเจอรัลด์ได้ เธอจึงพูดว่า “ดูสิ ฉันรู้ว่าคุณกลัวเด้ด แอนนี่ ฉันกำลังโยนเด้ด แอนนี่ ทั้งหมดที่ฉันมีทิ้งต่อหน้าคุณ! เนื่องจากคุณมีความสามารถมากพอที่จะฆ่ากันพวกเทอร์ที่ฝีมือยอดเยี่ยมทั้งเจ็ดคนได้ คุณควรรู้ว่าหากไม่มีดอกไม้ ฉันก็ไม่เป็นอันตรายอะไรต่อคุณเลย! ได้โปรด ได้โปรดเชื่อฉันเถอะนะ และให้ฉันอยู่เคียงข้างคุณ…!”

หลังจากนั้น เจอรัลด์ได้เฝ้าดูขณะที่เธอโยนกลีบดอกไม้ที่เธอมีอยู่ลงไปในแม่น้ำ

“เห็นไหม ตอนนี้ฉันไม่มีพวกมันอยู่ที่ตัวแล้ว! เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ฉันอยากให้คุณรู้ว่า ที่ฉันชวนคุณออกมาในวันนี้ ก็เพราะฉันอยากจะอธิบายเรื่องนี้ให้คุณฟัง... ฉันไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า คุณหญิงกันเทอร์จะส่งคนพวกนี้มาสะกดรอยตามฉัน! ฉัน… ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายคุณจริง ๆ เจอรัลด์…!” ยูเมะอธิบาย ตอนนี้ดวงตาของเธอเริ่มมีน้ำตาออกมาเล็กน้อย