มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1301

ไม่นานต่อมา หญิงสาวคนหนึ่งซึ่งน่าจะมีอายุประมาณสิบเก้าปีก็ร้องออกมาว่า “คุณลุงพบตัวเขาแล้วจริงๆ!”

หญิงสาวคนนั้นกำลังยืนอยู่ข้างประตูบ้าน ในกระท่อมร้างแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของชานเมือง ดูจากลักษณะ เธอน่าจะยืนรออยู่ตรงนั้นเป็นเวลานานพอสมควรแล้ว

คนที่เธอกำลังพูดคุยด้วยนั้น เป็นชายวัยกลางคนที่เพิ่งขี่รถสามล้อเข้ามาในบริเวณบ้าน ด้านหลังรถสามล้อของเขามีเด็กหนุ่มคนหนึ่งนอนจมกองเลือดและหมดสติอยู่

เธอลุกขึ้นทันทีเพื่อเดินเข้าไปหาชายคนนั้น หลังจากที่ทักทายเขาเสร็จเรียบร้อย

เมื่อเธอเหลือบไปเห็นเด็กหนุ่มที่ดูสะบักสะบอม หญิงสาวธรรมดาทั่วไปก็คงจะอดไม่ได้ที่จะเอามือปิดปากแล้วร้องกรี๊ดออกมา อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะไม่สะทกสะท้านต่อภาพที่เห็นตรงหน้าเลยแม้แต่นิดเดียว แต่เธอกลับตบไปที่ใบหน้าที่หมดสติของเขาสองสามครั้ง ก่อนที่จะหันไปมองหน้าชายวัยกลางคน!

“ต้องบอกว่าเพื่อนของเราคนนี้โชคดีมากทีเลยเดียว! เพราะเขายังคงมีลมหายใจหลังจากที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้! แต่นั่นยังไม่พอ ร่างกายของเขายังได้รับพิษที่รุนแรงมากเข้าไปอีกด้วย!” ผู้หญิงคนนั้นพูด ขณะที่เธอจับคางของเด็กหนุ่มด้วยความอยากรู้อยากเห็น ก่อนจะสังเกตที่ใบหน้าทั้งสองข้างของเขา

“หยุดเพ้อเจ้อได้แล้ว เห็นไหมว่าเขาถูกทุบตีมารุนแรงขนาดไหน? ขอบคุณพระเจ้าที่เขาได้รับศีลจุ่มจากสวรรค์ และพลังของเขาก็ใกล้จะถึงอาณาจักรแห่งโลกวิญญาณแล้ว! ไม่อย่างนั้นเขาคงตายไปนานแล้ว!” ชายคนนั้นตอบ ในขณะที่เขาส่ายหัวพร้อมกับถอนหายใจ

“ทำไมเขาถึงได้โง่เขลาขนาดนี้? เขากล้าแม้กระทั่งคิดที่จะต่อกรกับพวกกันเทอร์ และราชาแห่งกลุ่มประตูมิติแห่งการพิพากษาด้วยพละกำลังอันน้อยนิดที่เขามี!” ผู้หญิงคนนั้นตอบพร้อมกับทำหน้ามุ่ย

“เธอพูดจาดูถูกเขามากเกินไปแล้ว! เขาแค่พยายามจะช่วยชีวิตผู้คน ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าความจริงแล้ว โลกมันโหดร้ายแค่ไหน! รีบไปเตรียมสมุนไพรให้ฉันเดี๋ยวนี้! ฉันจะต้องรีบช่วยชีวิตเขาก่อน!” ชายคนนั้นสั่ง ในขณะที่เขากำลังอุ้มเด็กหนุ่มเข้าไปที่ลานบ้าน

ชายคนนั้นไม่ได้ตอบกลับทันที เขามุ่งความสนใจไปที่การรักษาเจอรัลด์อย่างเต็มที่ ในที่สุดเขาก็หยุดพัก และหายใจเข้าลึก ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “ก็อย่างที่ฉันเคยพูดไปแล้ว ว่า เขาไม่ใช่คนธรรมดา!”

หากใครได้สังเกตลักษณะของชายวัยกลางคนใกล้ ๆ พวกเขาก็จะเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยแผลเป็นที่ดูน่ากลัวและแปลกประหลาด

“แล้วขอบเขตของศิลปะการต่อสู้มันวิเศษขนาดไหนหรอคะ คุณลุง? จากที่หนูสังเกต ร่างกายของเด็กหนุ่มคนนี้ถูกสร้างมาให้แตกต่างจากคนอื่น มันไม่ได้เป็นไปตามหลักการทั่วไปเลย ร่างกายของเขาน่าจะผ่านกระบวนการปรับแต่งเป็นพิเศษโดยการใช้สมุนไพร! ตามที่คุณปู่เคยบอกเอาไว้ วิธีที่ลึกลับในการปรับแต่งร่างกายนี้น่าจะสูญหายไปตั้งนานแล้ว!” ผู้หญิงคนนั้นพูด

“มันไม่มีขีดจำกัดสำหรับอาณาจักรหรอก ฉันจะทำให้เธอรู้ว่า คนบางคนมีพลังเหนือกว่าคนอื่นเสมอ! แต่เธอก็ไม่เคยสนใจเวลาที่ลุงพูดถึงเรื่องศิลปะการต่อสู้เลยนี่!”