มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1400

เจอรัลด์เองก็ขมวดคิ้วกับปฏิกิริยาของอีวอนเช่นกัน

จากสิ่งที่เขาสัมผัสได้ การฝึกฝนของอีวอนไม่ได้อยู่ในขั้นที่สูงขนาดนั้น และเจอรัลด์ก็ค่อนข้างจะมั่นใจว่าเขาจะสามารถจัดการกับอีวอนได้อย่างง่ายดาย

แม้จะรู้เช่นนั้น แต่ความมั่นใจอันล้นเหลือของอีวอนกลับทำให้เจอรัลด์รู้สึกประหม่าเล็กน้อย มันทำให้เจอรัลด์สงสัยว่าเขาคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาอสูรกายทั้งเจ็ดจริงหรือไม่

เจอรัลด์สลัดความคิดนั้นออกจาหัว จากนั้นเขาก็ตอบอย่างเย็นชาว่า “ฉันเดาว่าฉันคงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องจัดการกับแกก่อนสินะ ฉันจะได้ไม่ต้องกังวลกับปัญหาที่แกอาจจะก่อขึ้นอีกในอนาคต!”

หลังจากนั้น เจอรัลด์ก็ตวัดนิ้วไปที่อีวอนเล็กน้อย โดยไม่ใช้กำลังภายในของเขาเลย

แม้ว่าเขาจะทำเพียงเพื่อกระตุ้นให้เด็กหนุ่มขยับเขยื้อน เพื่อที่เขาจะได้วิเคราะห์การเคลื่อนไหวของอีวอนได้ แต่เขาก็ต้องประหลาดใจที่เห็นอีวอนสะบัดนิ้วกลับมาที่เขาเช่นกัน

ขณะที่เจอรัลด์กำลังมองอีวอนด้วยความอยากรู้อยากเห็น เด็กหนุ่มก็ป่าวประกาศว่า “ฉันบอกแล้วไงว่าฉันแตกต่างจากคนอื่น ๆ!”

เมื่อประโยคที่สองของอีวอนสิ้นสุดลง รูปร่างของเขาเริ่มเปลี่ยนไป… สิ่งต่อมาที่เจอรัลด์รู้ก็คือ ตอนนี้อีวอนดูเหมือนกับเขาทุกประการ!

ขณะที่เขาเฝ้าดูอีวอน ซึ่งตอนนี้กลายเป็นเหมือนภาพสะท้อนในกระจก และกำลังยิ้มอย่างเหยียดหยามมากกว่าเดิม เจอรัลด์ก็เผยรอยยิ้มของเขาออกมาในขณะที่พูดว่า “น่าสนใจจัง… ฉันต้องบอกว่าการปลอมตัวของแกค่อนข้างจะทำออกมาได้ดีทีเดียว!”

อีวอนเพียงแค่พูดประโยคของเจอรัลด์ซ้ำ ๆ เป็นการตอบสนอง แม้ว่าทุกคนจะแยกไม่ออกว่าเสียงไหนเป็นเสียงที่มาจากเจอรัลด์ตัวจริง แต่สายตาที่เหยียดหยามของอีวอนก็เตือนให้ทุกคนรู้ว่าเขาไม่ใช่เจอรัลด์อย่างแน่นอน

“นี่เหรอคือความสามารถของแก?” เจอรัลด์ถาม ขณะที่อีวอนเลียนแบบคำพูดของเขาในทันที

เสี้ยววินาทีต่อมา หมัดเงาดำก็ปะทะเข้ากับร่างของเขา ทำให้อีวอนต้องกลับคืนสู่ร่างที่แท้จริงทันที ในขณะที่เขากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด!

เมื่อถึงตอนที่ร่างอันไร้ชีวิตของเขาตกลงสู่พื้น อีวอนก็มีลักษณะที่เหมือนมนุษย์น้อยลง และตอนนี้เขาก็ดูคล้ายกับหม้อต้มน้ำที่เพิ่งจะระเบิด… ในตอนนี้เขาไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าก้อนเนื้อที่ขาดวิ่น มันเป็นความตายที่น่ากลัวเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด!

ในขณะที่อีวอนรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งในเสี้ยววินาทีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เขาสงสัยว่าทำไมเขาถึงไม่รู้ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขานั้นแข็งแกร่งเพียงใด แต่มันก็สายเกินไปแล้วสำหรับเขา...

ตอนนี้อีวอนไม่ได้ขวางทางเขาอีกต่อไปแล้ว เจอรัลด์จึงส่ายหัวก่อนจะพูดว่า “แกแตกต่างกับพวกเขาอย่างไร? เท่าที่ฉันสามารถบอกได้ สมาชิกทั้งหมดของเจ็ดอสูรกายนั้นเหมือนกันทุกคนไม่มากก็น้อย!”

เวสสันและลูกชายของเขาซึ่งเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดที่เพิ่งเกิดขึ้น ได้จ้องมองเจอรัลด์ที่กำลังหัวเราะเยาะอีวอน พวกเขาทำได้เพียงแค่เบิกตากว้างต่อไปด้วยความมึนงง