มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1430

ความจริงแล้ว ดูเหมือนว่าเขาคนนั้นจะอยู่ไม่ไกลจากเจอรัลด์ด้วยซ้ำไป!

แม้ว่าเขาจะแอบเข้าหาเจอรัลด์เพียงสองสามชั่วโมงในช่วงวันก่อนหน้านี้ หลังจากที่เจอรัลด์เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขา แต่เมื่อประมาณสามวันก่อน เจอรัลด์ก็พบว่าเขาคอยจับตาดูเจอรัลด์บ่อยขึ้น

ขณะที่เดินไปมาในมหาวิทยาลัย เจอรัลด์ได้เปิดจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขา เพื่อดูว่าเขาจะสามารถสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของคนคนนั้นอีกครั้งหรือไม่ และแน่นอนว่าเขาสัมผัสได้อย่างรวดเร็วว่ามีคนสองคนกำลังติดตามเขาอย่างใกล้ชิดมาระยะหนึ่งแล้ว คนแรกคือบุคคลลึกลับที่สะกดรอยตามเขา และอีกคนคือปีเตอร์นั่นเอง

'ฐานพลังเดเลอร์ของฉันถูกทำลายโดยบุคคลลึกลับจริงหรือไม่...? ถ้าเรามีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกัน มันก็คงเป็นความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดเป็นอย่างมาก…!’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง

ถึงกระนั้น ใครกันแน่คือผู้ที่สะกดรอยตามเขา…? ถ้าเจอรัลด์ต้องการค้นหาความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตอนนี้คงเป็นโอกาสที่ดีของเขาที่จะทำเช่นนั้น...

ถึงอย่างนั้น เจอรัลด์ก็รู้สึกกังวลเล็กน้อยว่าเขาอาจจะรับมือชายคนนั้นไม่ไหว ด้วยความแข็งแกร่งที่ยังไม่มากพอในปัจจุบันของเขา

'ฉันได้แต่หวังว่าคุณจะยังสะกดรอยตามฉัน เมื่อฉันฟื้นฟูฐานพลังเดเลอร์ของฉันได้สำเร็จแล้ว… หากเป็นเช่นนั้น ฉันก็จะได้รูความจริงสักทีว่าคุณเป็นใครกันแน่…!'

วันนี้เป็นวันครบรอบห้าสิบปีของมหาวิทยาลัย และเจอรัลด์จำได้ว่ามิล่าเป็นหนึ่งในพิธีกรในงานเลี้ยงฉลองครั้งนี้ด้วย

เขายังจำได้ว่าในช่วงเวลานั้น เจอรัลด์ในอดีตเคยคิดว่ามิล่าเป็น 'ผู้หญิงที่สวยมาก' ถึงกระนั้น เขาก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่ามิล่าจะกลายเป็นแฟนของเขาในที่สุด!

เจอรัลด์สลัดความคิดนั้นออกจากหัวของเขา จากนั้นเขาจึงเดินมุ่งหน้าไปยังสถานที่จัดงานเฉลิมฉลองของมหาวิทยาลัยซึ่งคราคร่ำไปด้วยผู้คนในเวลานั้น

สมาชิกของทีมจัดงานเองก็กำลังยุ่งมากเช่นกัน

ในขณะนั้น ผู้อำนวยการวัยกลางคนตะโกนเรียกมิล่า ซึ่งกำลังง่วนอยู่กับการท่องจำบทของเธอ ก่อนจะพูดว่า “มิล่า! ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกเธอ!”

“ว่าอย่างไรคะ ผู้อำนวยการยัคคาริโน…?” มิลาถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

ในเมื่อมัลโลรี่มีคนที่ทรงอิทธิพลคอยหนุนหลังเธออยู่ มันก็เห็นได้ชัดเจนแล้วว่า เธอได้กลายเป็นตัวละครหลักของงานในวันนี้

“ฉันรู้ว่าเธอคือผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ มัลโลรี่…! เธอมันเป็นวายร้ายตัวจริง!” มิล่าคำราม

“อย่ามาโทษฉันสิ! มันไม่ใช่ความผิดของฉันที่มีพ่อทูนหัวที่ดี ในขณะที่เธอไม่มีอะไรเลย!” มัลโลรี่โต้กลับด้วยความรู้สึกภูมิใจในตัวเองเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นว่ามิล่าดูผิดหวัง

“รู้ไว้เถอะว่าวันนี้พ่อทูนหัวของฉันจะมาคอยเชียร์ฉันจากกลุ่มผู้ชม ดังนั้นฉันคงจะอยู่คุยกับเธอต่อไม่ได้แล้ว! ลาก่อนนะ! ไปเป็นส่วนหนึ่งของผู้ชมซะ หรือจะไปทำอะไรก็ไป!” มัลโลรี่พูดก่อนจะเดินออกไป

ในขณะที่มิล่าทั้งโกรธและผิดหวัง แต่เธอก็รู้ดีว่า สุดท้ายแล้วเธอคงจะเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้อีกแล้ว เมื่อคิดได้แบบนั้น สิ่งที่เธอทำได้คือโยนของของเธอทิ้ง ก่อนที่จะเดินออกจากด้านหลังเวทีไป...

อย่างไรก็ตาม มัลโลรี่และมิล่าต่างก็รู้สึกประหลาดใจ เมื่อได้เห็นเหตุการณ์ที่ปรากฏขึ้นตรงหน้า...