มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1448

“…เจอรัลด์…!” อีเร็ตคำราม ดวงตาของเธอแดงก่ำขณะที่เธอจ้องมองเขาด้วยความตกใจ

‘มัน… มันจะเป็นไปได้อย่างไร…?! ไม่คิดเลยว่าฉันจะรับมือเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ!' อีเร็ตคิดกับตัวเองอย่างไม่อยากเชื่อ

“ฉันได้ยินมาว่าแกกำลังรอให้ฉันปรากฏตัวอยู่เหรอ อีเร็ต?! ฉันอยู่นี่แล้วไง!” เจอรัลด์ตอบ

“แกแข็งแกร่งขึ้นแล้วใช่ไหม เจอรัลด์… ดีจัง…! นั่นเป็นข้อพิสูจน์ที่จะแสดงให้เห็นว่าพลังในร่างกายของแกมันน่ากลัวแค่ไหน…!” อีเน็ตพูดเสริม ขณะที่เธอหัวเราะเสียงดังลั่น แม้จะยังเดือดดาลด้วยความโกรธก็ตาม

“ระวังลูกปัดในมือเธอ เจอรัลด์! มันคืออาวุธ!” ปีเตอร์ตะโกน ขณะที่อีเร็ตเริ่มเปิดใช้งานลูกปัด!

ด้วยความเร็วและความแม่นยำอย่างน่าเหลือเชื่อ อีเร็ตโยนลูกปัดไปบริเวณเหนือหัวเจอรัลด์อย่างรวดเร็ว พร้อมกับตะโกนว่า “เร็วเข้า มาให้ฆ่าเสียดี ๆ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาต่อสู้กันให้เหนื่อยเปล่า!”

ในขณะเดียวกัน ลูกปัดเหล่านั้นเริ่มขยายตัวอย่างรวดเร็วอยู่เหนือหัวเจอรัลด์ และภาพต่อมาที่เกิดขึ้นก็ทำให้ใบหน้าที่กำลังตื่นเต้นของอีเร็ต กลายเป็นใบหน้าที่ดูบิดเบี้ยวและน่าหวาดกลัวทันที!

อย่างไรก็ตาม ความตื่นเต้นของเธอลดลงทันทีในวินาทีที่เธอเห็นลูกปัดเหล่านั้นถอยกลับ… และเสี้ยววินาทีต่อมาก็ปรากฏแสงวาบก่อนที่ลูกปัดทั้งหมดจะหายไปต่อหน้าต่อตาทันที!

“…อะ อะไรกัน…?” อีเร็ตพึมพำ ในขณะที่เม็ดเหงื่อเริ่มผุดออกจากหน้าผากของเธอ

หลังจากนั้นร่างของเจอรัลด์ก็หายไปชั่วขณะ… และก่อนที่จะมีใครรู้ตัว เขาก็กลับมายืนอยู่ต่อหน้าอีเร็ตแล้ว!

เมื่อมองไปที่หญิงชราที่กำลังตกตะลึง เขาก็ขมวดคิ้วชั่วครู่ ก่อนจะถามด้วยรอยยิ้ม “เจ้าสิ่งนั้นมันคืออะไรอีกล่ะ… มันถูกสร้างขึ้นมาเพื่อฆ่าคนงั้นเหรอ…? หรืออาจจะเป็นแค่ของเล่นของเด็กวัยหัดเดิน…? ถึงยังไงมันก็ช่างน่าผิดหวังเสียจริง!”

“นะ น่าผิดหวัง…? แกกำลังผิดหวังกับอะไร…?!” อีเร็ตตอบ ขณะที่เธอถอยหลังไปสองสามก้าว

เธออาเจียนเป็นเลือด ขณะที่ทรุดตัวลงกับพื้น ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความงุนงงและไม่เชื่ออย่างที่สุด!

‘เขาควรจะถามฉันไม่ใช่หรือว่า วันตายของเขาคือเมื่อไหร่…?! หลังจากนั้น มันควรจะเป็นโอกาสของฉันที่จะได้จับตัวเขา! เมื่อทำเสร็จแล้ว เราก็แค่ต้องรอให้ราชาแห่งประตูมิติแห่งการพิพากษามาที่นี่...! เมื่อถึงจุดนั้น แผนการจับตัวเจอรัลด์ก็จะสำเร็จเสร็จสิ้นอย่างแน่นอน! ไม่คิดเลยว่า... เขาจะเคลื่อนไหวในวินาทีที่คำพูดของฉันจบลง...! ฉัน… ฉันกำลังจะตาย…’ อีเร็ตที่กำลังโศกเศร้าคิดกับตัวเอง

ถ้าเพียงเธอรู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น เธอก็คงจะไม่รีรอที่จะทำตามแผน… แต่มันก็สายเกินไปสำหรับความเสียใจในตอนนี้ และไม่นานนัก อีเร็ตก็หายใจเฮือกสุดท้าย

เมื่อเห็นเช่นนั้น กันเทอร์ที่เหลือก็ตกใจกลัวทันที และพวกเขาทั้งหมดก็เริ่มคุกเข่าพร้อมกับอ้อนวอน “ได้โปรดไว้ชีวิตเราด้วย คุณคลอฟอร์ด…! เราแค่ทำตามคำสั่งของเธอเท่านั้น! ถะ ถ้าคุณยอมปล่อยให้เรามีชีวิตอยู่ เราจะบอกทุกเรื่องที่สำคัญกับคุณ…!”

โดยธรรมชาติแล้ว การร้องขอความเมตตาจากเขาเป็นเพียงแค่ฉากบังหน้าเท่านั้น สิ่งสำคัญคือการอยู่รอดต่างหาก! แม้ว่าจะไม่มีใครชอบความคิดเรื่องการร้องขอชีวิตจากเขา แต่พวกเขาก็จำเป็นต้องทำ เพื่อให้แน่ใจว่าอย่างน้อยหนึ่งในนั้นยังคงรอดชีวิต เพื่อที่จะอยู่แก้แค้นเจอรัลด์ได้ในที่สุด…!

แต่พวกเขาก็ต้องตกใจสุดขีด เมื่อเจอรัลด์เพียงแต่ตอบกลับอย่างเฉยเมยว่า “ฉันไม่สนใจเรื่องนั้นหรอก พวกแกทุกคนจะต้องตายในวันนี้!”