มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1470

เมื่อเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็รีบคว้าเอวของหญิงสาวไว้ทันทีก่อนที่จะช่วยพยุงเธอให้ลุกขึ้น!

"พระเจ้า! นายทำบ้าอะไรเนี่ย?! นายกำลังฉวยโอกาสลวนลามซีเรียลต่อหน้าพวกเรางั้นเหรอ?!” หญิงสาวที่โกรธเคืองตะคอก

พวกเธอไม่คิดเลยว่าเขาจะกล้าทำเรื่องแบบนี้ในที่สาธารณะ และต่อหน้าพวกเธออีกด้วย ช่างกล้านัก!

“มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ ซาเวอรี่…!” ซีเรียลกล่าว โดยหวังว่าจะหยุดเพื่อนของเธอ ไม่ให้พูดอะไรที่จะทำให้เรื่องราวบานปลายไปมากกว่านี้

“ไม่ต้องกลัวนะซีเรียล! เราจะช่วยกันปกป้องเธอเอง! ไม่ว่าอย่างไร ฉันจะต้องจัดการกับเด็กคนนี้เพื่อให้เขาชดใช้ในสิ่งที่เขาทำลงไป!” ซาเวอรี่กล่าว ในขณะที่เพื่อนสาวที่กำลังโกรธแค้นของเธอรวมตัวกันเพื่อช่วยกันจัดการกับศัตรูของพวกเธอ

“พวกเธอเข้าใจผิดกันไปหมดแล้ว! เขาเพียงแค่ช่วยไม่ให้ฉันสะดุดล้มเท่านั้นเอง! มีหลุมอยู่ตรงนั้นเห็นไหม?” ซีเรียลอธิบาย

"…ฮะ?" เพื่อนของเธอตอบ ทุกคนตกใจที่ได้ยินอย่างนั้น

หลังจากตระหนักได้แล้วว่าเรื่องจริงเป็นอย่างไร แววตาของพวกเธอก็อ่อนลงเล็กน้อย ในทางกลับกัน ซีเรียลกำลังหน้าแดงด้วยความเขินอายขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์

ครู่ต่อมา เด็กหญิงคนหนึ่งก็พูดว่า “…ถึงกระนั้นก็เถอะ ยังไงเขาก็ยังต้องชดใช้สำหรับว่าวที่ไหม้เกรียมของเรา!”

“ฉันก็บอกไปแล้วไงว่าฉันขอโทษ!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

“แล้วนายคิดว่าเรื่องจะจบลงง่าย ๆ ด้วยคำขอโทษแค่นั้นเหรอ?” ซาเวอรี่ตอบโต้ขณะที่เธอยืนกอดอก

ซีเรีบลดึงแขนเสื้อของซาเวอรี่แล้วถามว่า "เธอกำลังทำอะไรอยู่น่ะ ซาเวอรี่?"

“ซีเรียล เธอก็รู้ว่าว่าวนั้นแพงแค่ไหน! และมันก็ทำมาจากวัสดุคุณภาพดีอีกด้วย! ดูจากการแต่งตัวที่แสนจะเฉิ่มเชยของนายแล้ว ฉันคิดว่ามันคงจะเป็นเรื่องยากที่นายจะควักเงินหนึ่งร้อยห้าสิบดอลลาร์ออกมาจ่ายค่าว่าวได้... แต่ถึงอย่างไร นายก็เป็นคนที่ช่วยซีเรียลเอาไว้ก่อนหน้านี้… งั้นก็ได้ ทำไมเราไม่ทำแบบนี้ล่ะ? ในเมื่อนายช่วยเธอไปแล้ว นายก็แค่ต้องซื้อชานมให้พวกเราแต่ละคนเพื่อเป็นค่าตอบแทน นายจะว่ายังไงล่ะ?" ซาเวอรี่ถาม

เมื่อเห็นว่าร่างของเขาค่อย ๆ หายไป ซีเรียลไก้สติกลับคืนสู่ความเป็นจริง เมื่อจู่ๆ ซาเวอรี่ก็ตะโกนว่า “ซีเรียล!”

ด้วยความตกใจ เธอจึงตอบว่า “…หะ ห๊ะ? มีอะไรเหรอ?”

“เธอรู้ไหม ฉันสังเกตเห็นว่าเธอทำตัวแปลก ๆ มาสักพักหนึ่งแล้ว… ทั้งที่ก่อนหน้านี้เธอดูร่าเริงทุกคน แต่เธอทำตัวเขินอายตั้งแต่เธอเจอเด็กคนนั้น! ให้ตายสิ เธอถึงกับหน้าแดงตอนที่แอบมองเขาเมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้ว! เธอคงไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขา เพียงเพราะเขากอดเธอแค่นิดหน่อยในตอนนั้นหรอกใช่ไหม…?” ซาเวอรี่ถามด้วยความสงสัย

“มะ ไม่! มันไม่ใช่แบบนั้นนะ! ก็แค่… เมื่อตอนที่ฉันเห็นเขาก่อนหน้านี้…” ซีเรียลพึมพำและลังเลที่จะจบประโยคของเธอ

"พูดต่อสิ!" ซาเวอรี่ตอบ ขณะที่ทุกคนในกลุ่มต่างก็รอให้ซีเรียลพูดจบประโยคอย่างใจจดใจจ่อ

“มันยากที่จะอธิบายเป็นคำพูด เข้าใจไหม? ฟังนะสาว ๆ จำตอนที่เราเจอหมอดูคนนั้นเมื่อครึ่งปีก่อนได้ไหม…?”