“นายน้อยเลดเลอร์หล่อเหลือเกิน…! ฉันคงจะมีความสุขมากถ้าได้เป็นแฟนกับเขาสักวัน…!” หญิงสาวคนหนึ่งในฝูงชนคร่ำครวญ
จากนั้นสเต็ดสันก็พูดว่า “ผมเชื่อว่าคงจะมีคนเข้าใจผิดเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ผมทิ้งซีเรียลไปก่อนหน้านี้… ผมไม่คิดว่าคุณจะประสบกับอันตรายแบบนั้น แผนที่ผมคิดไว้ก็คือผมจะล่อวัวกระทิงปีศาจออกไปจากที่เกิดเหตุเพื่อช่วยชีวิตทุกคน!”
"…ฉันคิดอยู่แล้วเชียว!" ซีเรียลตอบ
‘นั่นน่ะสิ… ทำไมฉันถึงมองเขาแบบนั้น? ฉันยังไม่ถูกผลักตกจากแท่นสูงนั้นด้วยซ้ำ ตอนที่สเต็ดสันหายไปจากที่นั่น… ไม่มีทางที่เขาจะรู้เกี่ยวกับอันตรายที่ฉันจะต้องเผชิญในเวลาต่อมา…’ ซีเรียลคิดกับตัวเอง เธอรู้สึกสบายใจขึ้นมากหลังจากได้ยินคำอธิบายจากสเต็ดสัน
ด้วยเหตุนี้ งานปาร์ตี้วันเกิดในช่วงกลางคืนจึงดำเนินต่อไป เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ถูกเพิกเฉยเหมือนเคย...
ไม่นานหลังจากนั้น ชายวัยกลางคนก็เดินเข้ามาในงาน… เมื่อมองไปที่ซีเรียลและนายน้อยเลดเลอร์จากระยะไกล เขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างพึงพอใจ
ในขณะนั้น คุณบาเบลเดินไปทางด้านหลังของชายวัยกลางคน สายตาของเขาดูเต็มไปด้วยความเกรงขามที่มีต่อชายคนนั้น ในขณะที่เขากระซิบว่า “ท่านอาจารย์…!”
เมื่อปรากฏว่าชายวัยกลางคนไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก ยาคอฟ แวดดี้ หัวหน้าครอบครัวแวดดี้นั่นเอง
ยาคอฟหายใจเข้าลึกแล้วตอบว่า “ดีมาก ซีเรียลกับสเต็ดสันเป็นอย่างไรบ้าง? สเต็ดสันเป็นรักแท้ของซีเรียลตามที่หมอดูคนนั้นทำนายไว้จริงหรือไม่?”
จากคำพูดของเขาเพียงอย่างเดียว เห็นได้ชัดว่ายาคอฟเชื่อมั่นในคำทำนายของหมอดูเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้ เขาจึงค่อนข้างเป็นกังวลเกี่ยวกับอนาคตของลูกสาว
“…เรื่องนั้น…” คุณบาเบลพึมพำ ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
“เอาเถอะ พูดตามที่นายคิดได้เลย!” ยาคอฟตอบ ขณะที่ไขว้แขนไว้ข้างหลัง
“อืม… หลังจากสังเกตเขาได้สักพัก ดูเหมือนว่านายน้อยเลดเลอร์จะมีอะไรหลายอย่างที่ตรงตามเงื่อนไขที่หมอดูได้กล่าวไว้! ประการแรก เขามีความสามารถที่โดดเด่นที่คนธรรมดาเอื้อมไม่ถึง นอกจากนี้ เขายังมีพื้นฐานครอบครัวที่ดี และทักษะศิลปะการต่อสู้ของเขาก็ทรงพลังอย่างมาก!” คุณบาเบลพูด ทำให้ยาคอฟยิ้มกว้าง
“อย่าเพิ่งโกรธไปเลยครับ ท่านอาจารย์ ผมยังอธิบายไม่จบเกี่ยวกับเขา… แม้ว่าเขาจะดูเหมือนคนไม่มีอะไร แต่จากที่ผมสังเกต เจอรัลด์ก็… ค่อนข้างจะพิเศษ อย่างน้อยก็ผมคนหนึ่งที่รู้สึกกับเขาแบบนั้น… ไม่ว่าอย่างไร ทำไมท่านไม่ลองไปพบเขาดูก่อนล่ะครับ ท่านอาจารย์? อย่างน้อย เขาก็เป็นคนที่คุณหนูใหญ่รู้สึกชอบพอ… ผมขอแนะนำให้ท่านตัดสินใจหลังจากที่ท่านได้รู้จักกับเขาเป็นการส่วนตัวแล้ว…” คุณบาเบลตอบ โดยหวังว่าจะห้ามไม่ให้ยาอาคอฟแสดงท่าทีหุนหันพลันแล่น
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ยาคอฟก็สูดหายใจเข้าลึก และสงบสติอารมณ์ลงเล็กน้อย
“…ดีมาก ถ้าอย่างนั้น! บอกให้มันมาหาฉัน! ฉันอยากจะรู้เหมือนกันว่ามันจะเป็นคนพิเศษอย่างที่นายบรรยายไว้จริงหรือเปล่า!” ยาคอฟบ่นพึมพำ ขณะที่เขามีแผนอื่นในใจอยู่แล้ว
เมื่อได้ยินเช่นนั้น และรู้ว่างานเลี้ยงกำลังตื่นเต้นถึงขีดสุด บริกรก็โค้งคำนับก่อนจะตะโกนว่า “นายท่านมาถึงแล้ว!”
วินาทีที่เธอได้ยิน ซีเรียลก็เงยหน้าขึ้น และเมื่อสังเกตเห็นการมาถึงของพ่อ เธอก็ร้องเรียก “คุณพ่อ!”
จากนั้นทุกคนในงานต่างก็ยืนขึ้นต่อหน้ายาคอฟ ผู้เป็นนายใหญ่ของครอบครัวแวดดี้ทันที และทักทายอย่างพร้อมเพรียงกันว่า “ยินดีที่ได้พบครับ คุณแวดดี้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน
แต่งนิยายยังไงให้ดูโง่ได้ขนาดนี้...