มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1512

โกสเพิกเฉยต่อคำถามของเจอรัลด์ เขาเพียงหลับตาครู่หนึ่ง… และเมื่อเขาลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ดวงตาของเขาก็สะท้อนให้เห็นประกายไฟขณะที่เขาคำราม “เพลิงดาบพิฆาต!”

ทันใดนั้น ด้ามดาบคาตานะของเขาก็ลุกโชนไปด้วยเปลวเพลิงอันร้อนแรง จากนั้นมันก็พุ่งขึ้นไปยังส่วนปลายของดาบที่เจอรัลด์กำลังจับอยู่!

แต่แล้วโกสก็ถึงกับตกตะลึง เพราะวินาทีที่เปลวไฟกำลังจะเผาไหม้มือของเจอรัลด์ พวกมันกลับดับมอดลงพร้อมกับเสียงดังฉ่า!

“…อะ อะไรกัน…? มันเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร?!” โกสพูดตะกุกตะกัก ในขณะที่ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ

เมื่อเขาเห็นว่าโกสอาจจะไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลใด ๆ หากเขายังคงถือดาบอยู่ เจอรัลด์จึงปล่อยมือจากด้ามดาบนั้นทันที ส่งผลให้โกสผงะถอยหลังไปเล็กน้อย

ในขณะนั้น เสียงกริ่งที่แตกต่างกันเจ็ดเสียงก็ดังขึ้นจากตำแหน่งที่เลดเลอร์นั่งอยู่...

จากนั้นร่างเจ็ดร่างก็กระโจนออกมาจากเงามืด และพวกมันใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาทีเพื่อล้อมรอบเจอรัลด์ ก่อนจะตะโกนออกมาว่า “ท่านอาจารย์!”

จากสิ่งที่เจอรัลด์มองเห็น ชายที่สวมหน้ากากทั้งเจ็ดอยู่ในชุดที่ดูคล้ายนินจา แต่ละคนเปล่งรัศมีของความโหดเหี้ยมออกมาขณะที่ถือดาบเหล็กไว้ในมือ

เมื่อได้ความมั่นใจกลับคืนมา โกสก็หันไปมองเจอรัลด์ก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ… ถ้าแกยังไม่รู้ ภูเขาเทียร์สันมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อโกลเด้นสลิงเกอร์ ท่านผู้เก่งกล้า… เช่นนั้นแล้ว ฉันอยากจะเตือนแกไว้เลยว่าถ้าแกยังต้องการที่จะควบคุมทุกอย่างของที่นี่ แกจะทำให้เหล่าโกลเด้นสลิงเกอร์ที่เหลือไม่พอใจอย่างแน่นอน… แกคงไม่ต้องการอย่างนั้นใช่ไหม…?”

"โอ้? ฉันเข้าใจแล้ว ฉันเข้าใจแล้ว…” เจอรัลด์ตอบพร้อมกับพยักหน้า

"อืม? ในที่สุดแกคงจะเริ่มกลัวแล้วสิ? ฉลาดดีนี่ ทีนี้ทำไมเราไม่นั่งลงและทำความคุ้นเคยกันมากกว่านี้ล่ะ?” โกสพูด ขณะที่เขาก้าวเข้าไปหาเจอรัลด์

"กลัวงั้นเหรอ? ฉันเกรงว่าแกคงจะเข้าใจผิดแล้ว แกไม่น่าพูดแบบนั้นกับฉันเลย” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขาส่ายหัว

“…ว่าอย่างไรนะ? แกหมายความว่าอย่างไร ท่านผู้เก่งกาจ?” โกสถามอย่างตกตะลึง

“ความจริงแล้ว ในตอนแรกฉันตั้งใจจะประลองฝีมือกับแกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ฉันจึงถามแกเกี่ยวกับเส้นทางการฝึกฝนวิชาของแกและนิกายของแก แต่ฉันไม่คิดเลยว่าแกจะกล้าหักหลังและข่มขู่ฉันแบบนี้!” เจอรัลด์ตอบ

"…อะไรกัน? ที่พูดมานี้ แกไม่ได้สนใจที่จะเป็นพันธมิตรกับเราเลยหรือ? ฉันเกรงว่าแกจะยังไม่รู้เสียแล้วว่าโกลเด้นสลิงเกอร์นั้นทรงพลังเพียงใด!” โกสกล่าวอย่างไม่สบายใจเมื่อเห็นท่าทีของเจอรัลด์

“ไม่ว่าพวกเขาจะทรงพลังหรือไม่ก็ตาม ฉันก็ไม่ได้มีเจตนาที่อยากจะฆ่าแกตอนนี้ แกรู้ไหม อย่างไรก็ตาม ใครก็ตามที่กล้าขู่ฉัน คนคนนั้นจะต้องชดใช้ด้วยชีวิต!”

ในขณะนี้ โกสรู้สึกเหมือนเป็นคนที่อ่อนแอที่สุด ในขณะที่เขายืนอยู่ต่อหน้าเจอรัลด์

เขาไม่ต้องการให้เรื่องจบลงแบบนี้ โกสจึงรีบอธิบายว่า “โกลเด้นสลิงเกอร์เป็นนิกายลึกลับที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่าพันปีในญี่ปุ่น! เรามียอดฝีมือมากมายที่ไม่มีตำแหน่งใด ๆ ดังนั้น ท่านไม่จำเป็นต้องสู้รบปรบมือกับเราหรอกครับ ท่านเทพ!"

“ในเมื่อฉันยังต้องการที่จะควบคุมที่นี่ โกลเด้นสลิงเกอร์ก็ต้องรู้สึกไม่พอใจ ไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง ถูกต้องไหมล่ะ?” เจอรัลด์ตอบ

"ถูกต้องครับ! อย่างไรก็ตาม หากท่านมอบสิทธิ์ในการควบคุมให้กับเรา ผมก็จะขอร้องให้โกลเด้นสลิงเกอร์ไว้ชีวิตท่านอย่างแน่นอน!” โกสร้องออกมาในสภาพที่ตื่นตระหนก

“ดูเหมือนว่าแกจะยังไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันพยายามจะพูดและวิธีการจัดการสิ่งต่าง ๆ ของฉัน ไม่ว่ายังไง ฉันก็ทำให้แกขุ่นเคืองอยู่ดี ดังนั้นฉันอาจจะจบสิ่งที่ฉันได้เริ่มต้นไว้ ฉันจะยังคงฆ่าแกในตอนนี้ และถ้าโกลเด้นสลิงเกอร์ต้องการที่จะจับตัวฉันในภายหลัง ฉันก็จะหยุดพวกมันด้วยตัวของฉันเอง!” เจอรัลด์ตอบ ในขณะที่เขาหรี่ตาก่อนจะยื่นมือขวาออกไป...

เมื่อมือของเขาเริ่มเปล่งแสง รัศมีของแสงนั้นก็เปลี่ยนมือคู่นั้นให้กลายเป็นมือยักษ์ที่พุ่งเข้าหาโกสอย่างรวดเร็ว!

ก่อนที่โกสจะทันได้ตอบโต้ เจอรัลด์ก็กำหมัดแน่น… และสิ่งต่อไปที่ทุกคนเห็นคือ ภาพของโกสที่กลายเป็นเพียงแค่ก้อนเนื้อเปื้อนเลือดเท่านั้น!

เมื่อได้เห็นฉากที่โหดร้ายเช่นนี้ ทุกคนในบริเวณนั้นก็เริ่มกรีดร้องด้วยความสยดสยองทันที!