มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 173

“อ่า? พี่ครับ พี่เจอปัญหาใหญ่อะไร?”

เจอรัลด์รู้สึกกังวลมาก

เขามีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดและผูกพันกันมากกับพี่สาวของเขา เจอรัลด์ไม่ได้โกหกต่อเลย์ลาเมื่อเขากล่าวว่าพี่สาวของเขาไม่ได้เข้าสอบเรียนมัธยมปลายเพื่อสนับสนุนการศึกษาของเขาเองเอง

พี่น้องทั้งคู่ยากจนมากในตอนนั้น

ดังนั้น พี่สาวของเขาจึงเลิกเรียนมัธยมปลายกลางคันทันที

ยังมีเรื่องต่าง ๆ นับไม่ถ้วนที่พี่สาวของเขาได้ทำเพื่อเขาอีกด้วย

“อย่าพูดมันเลย น้องชาย นายน่าจะรู้ถึงกฏที่เข้มงวดและบิดเบือนบางอย่างที่ตระกูลเรามีนะ! หนึ่งในกฏเหล่านั้นก็คือไม่ว่าเราจะใช้จ่ายเงินไปมากแค่ไหน เราจะต้องลงบันทึกมันไว้ด้วย!”

“แม้ว่านายจะใช้จ่ายไปเพียงเล็กน้อยเช่นไม่กี่ล้านดอลลาร์ แต่ทั้งหมดนี้จะต้องสะท้อนให้เห็นในแบบบันทึกของตระกูล นายไม่ควรปิดบังเรื่องอะไรจากตระกูลทั้งนั้น! นี่ก็เช่นเดียวกันสำหรับนายด้วย! การใช้จ่ายทั้งหมดของนายในบัตรธนาคารตอนนี้ก็ถูกบันทึกไว้ทั้งหมดในรายงานบันทึกของตระกูลเราแล้ว”

“โอ้ โอ้ ครับ ผมรู้เรื่องนี้!”

นี่คือกฏของตระกูลคลอฟอร์ด คุณสามารถใช้เงินได้มากเท่าที่คุณมีและคุณสามารถใช้เงินของครอบครัวได้ตามที่คุณพอใจ แต่อย่างไรก็ตาม คุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้ซ่อนเงินจากคนที่เป็นหัวหน้าของครอบครัวคุณ นั่นคงจะเป็นพ่อของพวกเขา

และพวกเขาก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ซ่อนเงินใด ๆ ภายใต้ชื่อของคนอื่น ๆ อีกด้วย

“พี่ครับ พี่มีเงินที่ไม่ได้ลงบันทึกไว้ด้วยใช่ไหม?”

เจอรัลด์ถาม

“ใช่! ให้ตายสิ! ฉันเพิ่งจะรู้เกี่ยวกับมันในวันนี้! ตอนที่ฉันเพิ่งจะหลุดพ้นจากความแร้นแค้น ฉันใช้เงินสิบห้าล้านดอลลาร์ที่แม่ให้ฉันสำหรับรายจ่ายต่าง ๆ วันหนึ่ง ฉันดื่มมากเกินไปหน่อยและฉันอยากกินบางอย่างจากร้านแฟรนไชส์ดังนั้นฉันจึงขอให้ผู้ช่วยซื้อมันให้ฉันที่หนึ่ง!”

“บ้าจริง! นายรู้ไหมว่าคนทึ่มนั่นทำยังไง? เขาซื้อแฟรนไชส์นี้ในราคาเก้าล้านดอลลาร์! แฟรนไชส์นั่นไม่ได้รับความนิยมในตอนนั้นแต่หลังจากหลายปีผ่านไป จู่ ๆ ร้านนั้นก็กลายมาเป็นที่นิยมอย่างมากและมันก็ทำกำไรไปแล้วมากกว่าสามร้อยล้านดอลลาร์ในตอนนี้! ฉันไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ กับเรื่องนี้เลยเพราะใครจะไปคาดคิดว่าว่าคนโง่นั่นจะซื้อแฟรนไชส์โดยตรง?”

“จากนั้น ฉันคิดจะใช้เงินสามร้อยล้านดอลลาร์อย่างลับ ๆ ! แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากใช้จ่ายไปได้ครึ่งหนึ่ง พ่อก็ตระหนักถึงสถานการณ์นี้ได้ทันที! เขาอยากจะรู้ว่าทำไมเงินของครอบครัวถึงไม่มีการเคลื่อนไหวแม้ว่าฉันได้ซื้อสิ่งของมากมายหลายอย่าง! ฉันกลัวมากจริง ๆ นะ ! ฉันทำผิดกฏของตระกูลดังนั้นฉันจะต้องใช้ชีวิตอย่างแร้นแค้นเป็นเวลาหนึ่งเดือน! พ่อของเราเป็นคนหัวโบราณและเขาปฏิบัติตามกฏจริง ๆ มันคงจะเปล่าประโยชน์แม้ว่าแม่พยายามจะไกล่เกลี่ยในนามของฉันก็ตาม!”

“ผมสงสัยว่ามันก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลย ไม่ใช่ว่าพี่แค่ต้องใช้ชีวิตอย่างแร้นแค้นเดือนหนึ่งหรอกเหรอ? มันจะผ่านไปในไม่ช้า!”

เจอรัลด์ทำอะไรไม่ได้นอกจากเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากของเขา พี่สาวของเขาชอบบ่นเสียจริง ๆ

“ไม่! น้องชาย ฉันไม่อาจทนใช้ชีวิตด้วยความแร้นแค้นแม้แต่วันเดียวได้ อย่าว่าแต่หนึ่งเดือนเลย ฉันไม่สน! ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร นายต้องช่วยพี่สาวของนายนะ!”

“มันก็แค่ 150,000,000 ดอลลาร์เองหนิ นายไม่สามารถใช้จ่ายเงินจำนวนนั้นได้เหรอ? เอาอย่างงี้ไหม น้องชาย? ทำไมนายไม่ซื้อเครื่องมือขนส่งเอาล่ะถ้างั้น? ฉันจะแนะนำบริษัทเยอรมันแห่งหนึ่งให้นายและนายสามารถสั่งเครื่องบินสักลำให้ตัวเองได้!”

เจอรัลด์ “…”

“ฉันไม่สน! ฉันไม่อยากจะใช้ชีวิตอย่างแร้นแค้นเป็นเวลาหนึ่งเดือน! พูดง่าย ๆ ก็คือ นายต้องใช้เงินทั้งหมดให้ฉันภายในเจ็ดวันนี้! ฉันจะคนโอนเงินนี้ให้นายเดี๋ยวนี้แหละ!”

หลังจากที่เธอพูดจบ เจสสิก้าก็รีบร้อนวางสาย

เธอก็แค่น่าจะยอมรับมันถ้าเธอต้องอยู่อย่างแร้นแค้นสักเดือนหนึ่งได้หนิ มันคงดีกว่าการบังคับเขาให้ใช้จ่าย 150,000,000 ดอลลาร์ไปแบบนั้น มันยากสำหรับเขาจริง ๆ !

เจอรัลด์ทำอะไรไม่ได้นอกจากดึงทึ้งผมตัวเอง

เขาจะสามารถใช้จ่ายเงินได้เร็วมากจริง ๆ ถ้าเขาซื้อเครื่องบินสักลำ แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไรกับมันเลยในตอนนี้!

นอกจากนี้ เจอรัลด์ยังคงใช้จ่ายราวกับว่าเงินหนึ่งดอลลาร์มีค่าหนึ่งร้อยดอลลาร์ เขาหวงแหนเงินจริง ๆ

ดิ้ง!