มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 175

ทันทีที่เจอรัลด์ยืนขึ้น เขาก็ตระหรักได้ว่าคนจำนวนมากในโรงอาหารต่างก็มองมาที่เขาด้วยความอัศจรรย์ใจ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล่าชายหญิงที่กำลังหารือและพูดคุยเกี่ยวกับเมาน์เทนท็อปวิลล่าเมื่อครู่

มันอาจเป็นเพราะเจอรัลด์ใจจดใจจ่อกับการโทรศัพท์ก่อนหน้านี้มากเกินไปและเขาลืมไปว่าเขาอยู่ที่ไหนตอนที่เขาคุยกับโยเอล

ดังนั้น คำพูดทั้งหลายของเขาต้องทำให้ผู้คนรอบตัวเขาแปลกใจและตกตะลึงไปตาม ๆ กันแน่

“เฮอะ!”

บางคนได้ทำลายความเงียบขึ้นมาเนื่องจากเขาระเบิดหัวเราะออกมา

“บ้าไปแล้ว! ชายคนนี้ช่างน่าขันจริง ๆ เขาต้องการไปดูที่เมาน์เทนท็อปวิลล่าเหรอ?

“ฮ่าฮ่าฮ่า! เป็นไปได้ไหมว่าแรงกดดันในการได้รับการจ้างงานนั้นมีมากไปจนเปลี่ยนคนให้กลายเป็นคนบ้าได้?”

“ว่าไงนะ? เขายังพูดว่าเขาจะไปเป็นแขกวีไอพีด้วย ฮ่าฮ่าฮ่า มาคุกเข่าต้อนรับเขากันเถอะ ฮ่าฮ่าฮ่า!”

“ช่างโง่บัดสบ…”

ทุกคนเริ่มหัวเราะ

บางคนก็เริ่มเยาะเย้ยเจอรัลด์โดยไม่ไว้หน้าเขาใด ๆ เลย

เจอรัลด์เพียงเช็ดปากของเขาก่อนจะส่ายหัวด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ บนใบหน้าของเขา ไม่ว่าจะอย่างไร เขาก็ไม่มีทางจะอธิบายตัวเองในสถานการณ์นี้ได้!

หลังจากออกจากประตูโรงเรียนมา เจอรัลด์ก็เรียกรถแท็กซี่คันหนึ่งก่อนที่เขาจะมาที่เชิงเขาของเมาน์เทนท็อปวิลล่า ซึ่งเป็นที่จัดแสดงนิทรรศการ

ณ ตรงทางเข้า

มันถูกรายล้อมไปด้วยรถหรูหลากหลายคัน

และมีบุคคลที่มีอำนาจและสำคัญเดินเข้าออกกันอย่างต่อเนื่อง

เจอรัลด์สามารถมองเห็นทางเดินสองทางที่นำไปสู่ด้านในขณะที่เขายืนอยู่ตรงทางเข้า

ด้านหนึ่งคือทางวีไอพีและอีกด้านคือทางเดินของลูกค้าทั่วไป

และแน่นอน เพื่ออะไรกัน ลูกค้าทั่วไปที่นี่ก็ต่างเป็นคนพิเศษกันทั้งนั้น

“หืม? โยเอลอยู่ไหนกัน? ไม่ใช่เขาพูดว่าเขาจะรอฉันอยู่ตรงหน้าทางเข้าของทางเดินวีไอพีรึไง?”

เจอรัลด์มองไม่เห็นโยเอลเลย

มีทางเดินวีไอพีอีกทางหรือเปล่านะ?

เจอรัลด์คิดกับตัวเองสักพักก่อนที่เขาจะยกเท้าเดินเข้าไปในหอนิทรรศการ

เธออายุเท่าไหร่นะ?

เธอแค่อายุยี่สิบห้าปีเท่านั้น!

ดูเหมือนว่าเธอจะพอใจกับการแสดงออกบนใบหน้าของเจอรัลด์ ริต้ายิ้มจาง ๆ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ฮี่ฮี่ฮี่ วันนี้เป็นวันของนิทรรศการสำหรับเมาน์เทนท็อปวิลล่า นายมาทำอะไรที่นี่ล่ะ?”

“ผมมาที่นี่เพื่อ…”

“อย่าบอกฉันนะว่านายมาที่นี่เพื่อเข้าร่วมในงานนิทรรศการอ่ะ! นายทำได้แค่ดูเท่านั้นแหละ เอาตามตรงฉันบอกนายได้เลยว่านายจะไม่มีวันสามารถซื้อวิลล่านี้ได้หรอก! ฉันรู้ว่านายได้รางวัลจากลอตเตอรี่มาหลายสิบล้านดอลลาร์และนายก็ซื้อรถสปอร์ตสุดหรูให้ตัวเอง แต่อย่างไรก็ตาม นายไม่ควรแม้แต่จะคิดที่จะซื้อวิลล่านี้ด้วยซ้ำ ฉันไม่รู้ว่านายเหลือเงินเท่าไหร่แต่ถ้านายสนใจที่จะซื้อบ้านสักหลัง ฉันสามารถแนะนำบ้านไม่กี่หลังที่ขายในราคาปกติให้นายได้นะ!”

ริต้าปรับกรอบแว่นตาของเธอและพูดอย่างเยือกเย็นก่อนที่เจอรัลด์จะทันได้พูดจบด้วยซ้ำ

ใช่ ริต้าตกตะลึงมากจริง ๆ ตอนที่เธอเห็นรถสปอร์ตสุดหรูที่มีมูลค่าถึงสามล้านดอลลาร์ในครั้งที่แล้ว

เธอสงสัยมาตลอดว่าเจอรัลด์อาจจะเป็นคนนั้น

ผลก็คือ ไม่เลย เจอรัลด์เป็นเพียงแค่คนน่าสมเพชที่ถูกลอตเตอรี่เท่านั้น

นึกถึงว่าเธอรู้สึกเสียใจและขออภัยอย่างมากในวันนั้น เพียงเพราะเขา

ตอนนี้ที่เธอได้คิดเกี่ยวกับมัน เธอรู้สึกว่าเธอช่างน่าขันเสียจริง ๆ วันนั้น เธอยังคิดที่จะแข่งขันกับลูกพี่ลูกน้องของเธอเพื่อให้ได้รับความโปรดปรานจากเจอรัลด์ด้วยซ้ำไป

แหวะ! แหวะ! แหวะ!