มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 2

มันกลับกลายเป็นว่าพ่อแม่และพี่สาวของเขานั้นโกหกเรื่องที่พวกเขาต้องไปทำงานต่างประเทศ

หลังจากนั้น เจอรัลด์โทรหาพ่อแม่เขาตรงๆ พวกเขาโกรธพี่สาวของเขา ในตอนแรกที่บอกเรื่องความร่ำรวยที่พวกเขามีโดยไม่ได้ขออนุญาต แต่หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ตัดสินใจขอโทษเจอรัลด์แทน

พ่อของเจอรัลด์ กล่าวกับเขาว่าเขาไม่มีทางเลือก เขาจำเป็นต้องทำเพื่อให้ชายหนุ่มเติบโตมาด้วยนิสัยอ่อนน้อมถ่อมตน หลังจากนั้น พ่อของเขาก็อธิบายเรื่องราวมากมายแก่เขา!

เจอรัลด์ถอนเงินหนึ่งแสนดอลลาร์จากธนาคารก่อนที่เขาจะออกไปซื้อของด้วยแบล็คการ์ดของธนาคารที่พี่สาวของเขาส่งมาให้

ในความจริงแล้ว เจอรัลด์ก็ยังทำใจให้เชื่อได้อย่างสนิทใจนัก นี่มันเป็นแค่ฝันรึเปล่า?

เจอรัลด์กำลังตื่นเต้นมากในตอนนี้

"ฮ่าฮ่าฮ่า ซาเวีย ถ้าคุณไม่เลิกกับผมเสียก่อน ผมคงซื้อทุกอย่างที่คุณต้องการให้ไปแล้วตอนนี้

"ยูริกับแดนนี่ พวกนายดูถูกฉันและทำเหมือนฉันเป็นตัวตลกเหลือเกินในมหาวิทยาลัย ฉันสงสัยจริงๆว่าพวกนายจะมีปฏิกิริยายังไงในอนาคต"

เจอรัลด์เผยรอยยิ้มอันขมขื่นกับตัวเขาเอง

มันเป็นเวลาเกือบจะเที่ยงแล้วเมื่อเขาไปที่ธนาคาร

ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของเจอรัลด์ก็ดังขึ้นและเขาก็ได้รู้ว่านั่นคือโทรศัพท์จากหัวหน้าหอพักของเขาเอง

"ฮัลโหล!"

"เจอรัลด์ นายโอเคไหม? ทำไมนายถึงไม่อยู่ที่หอพักล่ะ?"

"อ้อ ฉันออกมาเดินเล่นน่ะ!"

"พวกเรากลัวแทบตายแน่ะ พวกเราเป็นห่วงมากเรื่องนายนะ ยังไงก็ตาม วันนี้เป็นวันเกิดของนาโอมิ พวกเธอติดต่อนายไม่ได้ เธอเลยบอกฉันให้ฝากถามนายว่านายจะไปงานปาร์ตี้วันเกิดของเธอคืนนี้ใช่ไหม เธอบอกว่าเธอเคยพูดถึงเรื่องงานฉลองวันเกิดของเธอกับนายแล้วเมื่อวันก่อน!"

หลังจากได้ยินคำพูดของเขา เจอรัลด์ดูรายการสายที่เขาไม่ได้รับในโทรศัพท์ของเขาก่อนที่จะเห็นว่าเขานาโอมิโทรมาไม่กี่สาย และเขาก็ไม่ได้รับมันจริงๆ

นาโอมิเป็นเพื่อนร่วมคลาสของเจอรัลด์ และนอกจากเธอจะงดงามมากแล้ว เธอยังสนิทกับเจอรัลด์มากอีกด้วย

นอกจากซาเวีย นาโอมิเป็นเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวของเจอรัลด์

ในความเป็นจริง เจอรัลด์จำได้ว่านาโอมิเคยบอกเขาเกี่ยวกับวันเกิดของเธอไม่กี่วันที่ผ่านมา ยังไงก็ตาม เขาไม่ได้ตอบอะไรเธอไปเพราะตอนนั้นเขาก็ยุ่งกับการดิ้นรนเพื่อจะเลี้ยงปากท้องตัวเองมากแล้ว

แต่ปัจจุบัน...เจอรัลด์ตัดสินใจจะใช้ชีวิตปกติกับเพื่อนๆของเขา

เพราะงั้น ทำไมเขาถึงจะไม่ไปงานปาร์ตี้วันเกิดล่ะ?

"ฉันต้องหาของขวัญวันเกิดให้เธอ ถูกไหม?"

หลังจากวางสายลง เจอรัลด์มองไปรอบๆตัวของเขาและสิ่งเดียวที่ดึงดูดสายตาของเขาคือร้านของ Hermes

นี่คือร้านหรูที่มีชื่อเสียงดังระดับโลกซึ่งภายในเต็มไปด้วยสินค้าหรูหรามากอีกด้วย ถึงแม้ว่ามันจะมีราคาแพงมาก แต่ลูกหลานคนรวยต่างๆจากมหาวิทยาลัยของเจอรัลด์ก็มักจะมาที่นี่เป็นประจำเพื่อหน้าตาทางสังคม!

เจอรัลด์ไม่ได้วางแผนจะเข้าไปในร้านแต่ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงบัตร การ์ดระดับสูงยูนิเวอร์ซอล โกลบอล ที่พี่สาวของเขาส่งมาให้เขาวันนี้

คราวนี้เขารู้สึกราวกับถูกล่อลวง

ในตอนแรกเขาไม่เต็มใจอย่างมากที่จะใช้เงิน แต่เมื่อคิดถึงบัตรใบนั้น ความรู้สึกผิดของเจอรัลด์ก็พลันลดฮวบลงทันที

หลังจากสูดหายใจเข้าไปเฮือกใหญ่ เจอรัลด์ก็เดินเข้าไปในร้านของ Hermes ทันที

"สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย มีสิ่งใดให้ฉันรับใช้ดีคะ?

พนักงานขายสาวที่สวยเอามากๆทักทายเขาด้วยความสุภาพ

แม้จะมีร่องรอยของการปรามาสอยู่ในดวงตาของเธอเมื่อเธอเหลือบมองไปที่ชุดที่เขาใส่ก็ตาม แต่เธอก็ยังคงสุภาพมากอยู่ดี

เธอรู้ว่าทุก ๆ คนมักจะเข้ามาที่ร้านเพื่อดูสินค้าก่อนในครั้งแรก แต่เธอก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมคนแบบเขาถึงเข้ามาที่ร้านหรูแบบนี้

"ผมขอเดินดูในร้านก่อนนะครับ" เจอรัลด์ตอบกลับทันควัน นี่เป็นครั้งแรกของเขาที่ได้มาเดินร้านที่หรูขนาดนี้ เขาไม่รู้จริงๆว่าเขาต้องซื้ออะไรดี

ท่าทางของพนักงานสาวพลันเย็นชาลงเมื่อเธอมองไปที่เจอรัลด์

"ยูริ ซื้อกระเป๋านี่ให้ฉันหน่อยได้ไหม?"

ในตอนนั้นเอง เสียงที่คุ้นเคยก็เข้ามาในหูของเจอรัลด์ แล้วเขาก็เห็นหญิงสาวผู้งดงามคนหนึ่งกำลังเดินเข้ามาในร้าน และเธอก็กำลังอยู่ในอ้อมแขนของชายอีกคน

การแสดงออกบนสีหน้าของเจอรัลด์เปลี่ยนไปในฉับพลันเมื่อเขาหันหลังไปและเห็นทั้งคู่

มันเป็นใครไปไม่ได้อีกนอกจากยูริและซาเวีย

"สวัสดีค่ะ นี่แฟนสาวของคุณเหรอคะ คุณโลเวล? เธอช่างสวยมากจริงๆเลยนะคะเนี่ย!"

ทันทีที่พนักงานสาวที่เคยดูแลเจอรัลด์อยู่ก่อนหน้านี้เห็นยูริเข้า การแสดงออกของเธอพลันเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือทันทีและรีบกล่าวทักทายเขาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ

ทุกคนรู้กันดีว่ายูริเป็นลูกเศรษฐี และเขาก็เป็นที่จับตามองไปทุกที่ที่เขาไป และนั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมพนักงานขายสาวถึงรีบเร่งเข้าไปหาเขาทันทีที่พบ

"ราเชล นี่แฟนสาวของฉัน ซาเวีย ฉันพาเธอมาที่นี่วันนี้เพื่อดูของ เพราะฉันอยากจะซื้อกระเป๋าให้เธอ"

ซาเวีย แก้มขึ้นสีในตอนนั้น ยูรินั้นเป็นเด็กหนุ่มที่ร่ำรวยอย่างแท้จริงและเขาก็เป็นที่รู้จักไปทั่วทุกที่ที่เขาย่างก้าวไป

ในตอนนั้นเอง ซาเวียก็ชี้ไปที่กระเป๋าใบหนึ่งก่อนจะกล่าวออกมา "ยูริ ฉันอยากได้กระเป๋าใบนี้!"

กระเป่าใบนั้นถูกวางไว้ในตู้โชว์ มันดูหรูหราและสง่างาม

ราเชลยิ้มออกมาก่อนที่จะกล่าว "กระเป๋าใบนี้เป็นรุ่นสำหรับนักสะสมเลยค่ะ มันถูกเปิดตัวครั้งแรกในงานฉลอง 200 ปี ของ Hermes มันถูกผลิตออกมาเพียงแค่สองร้อยใบเท่านั้นทั่วโลก และมีมูลค่าห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์ค่ะ!"

"อะไรนะ?"

ซาเวีย ตกใจมากเธอช่วยไม่ได้ที่จะต้องอุทานออกมาเสียงดัง

ยูริเองก็ถึงกับสะดุ้งเล็กน้อยก่อนที่จะยิ้มออกมาและกล่าว "ราเชล ถ้าฉันไม่ผิดพลาด นี่คงเป็นกระเป๋าแฮนด์เมดจากจากช่างฝีมือเยี่ยม มันเพิ่งจะปล่อยออกมาปีที่แล้วและชนะอับดับหนึ่งของรายการสินค้าที่หรูหราที่สุดในโลก ใช่ไหม?"

"คุณผู้ชายคะ จากสินค้าที่เรามีอยู่ในร้าน คุณสามารถซื้อสินค้าธรรมดาใด ๆ ในร้านได้เลย ยังไงก็ตาม คุณสามารถจ่ายขั้นต่ำของบัตรได้ง่ายๆหากเป็นกระเป๋ารุ่นของนักสะสม ฉันจะนำมันมาให้คุณเดี๋ยวนี้ค่ะ"

พนักงานสาวก้มหัวอีกครั้งแล้วเดินออกไปทันที

ในเวลาเดียวกัน ซาเวียและยูริยังคงเดินอยู่ร้านในขณะที่กำลังดูกระเป๋าทุกใบด้วยความชื่นชมบนใบหน้า

พนักงานอายุน้อยเปิดล็อคตู้โชว์ออกมาก่อนจะนำกระเป๋ารุ่นนักสะสมออกไป

ราเชลพลันขมวดคิ้วลง ก่อนที่เธอจะถาม "เวนดี้ นั่นเธอคิดว่าเธอกำลังทำอะไร?"

เวนดี้หันหลังกลับมาตอบ "ฉันจะนำกระเป๋าใบนี้ไปให้ลูกค้าดูค่ะ!"

"นี่มันใช่กระเป๋าที่ควรจะโชว์ให้ลูกค้าทั่วๆไปดูได้ซะที่ไหน? เธอจะเอาไปให้ใครดู?"

ราเชลขมวดคิ้วและจ้องไปที่เวนดี้

เวนดี้จ้องไปทางที่เจอรัลด์อยู่และกล่าวด้วยความเคารพ "คุณผู้ชายที่อยู่ตรงนั้นค่ะ"

ยูริและซาเวียหันหลังและมองไปยังทางที่พนักงานสาวชี้ไป ก่อนที่พวกเขาจะระเบิดหัวเราะออกมาลั่น

"ฮ่าฮ่าฮ่า!"

ยูริไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้เมื่อเขาเห็นเจอรัลด์

ถ้าเขาทำได้ เขาคงกลิ้งลงไปกับพื้นแล้วหัวเราะจนขาดใจไปแล้ว

"เธอพูดอะไรของเธออยู่? ผู้ชายคนนั้นต้องการจะดูกระเป๋ารุ่นนักสะสมเหรอ?" ยูริชี้นิ้วของเขาไปที่เจอรัลด์

นี่เป็นเรื่องตลกมากๆสำหรับยูริ

ยูริจ้องมทองเจอรัลด์ด้วยความรังเกียจอย่างเต็มที่บนใบหน้า เจอรัลด์ถึงกับรู้สึกอับอายนิดหน่อยเพราะมีคนมากมายกำลังมองที่เขาเช่นกัน

ราเชลเองก็แสดงสีหน้าออกมาอย่างน่าเกลียดและกล่าว "เวนดี้! เธอคิดจริงๆเหรอว่าผู้ชายคนนั้นจะมีปัญญาซื้อกระเป๋าสักใบในร้านของเรา? นี่เธอล้อเล่นรึเปล่า?"

"ไม่ค่ะ ราเชล คุณลูกค้าท่านนี้มีบัตรแบล็คโกลด์ เขาคือลูกค้าวีไอพีของเรา!"

"ฮ่าฮ่าฮ่า!" ยูริหัวเราะออกมาเสียงดังอีกครั้ง "ลูกค้าวีไอพี? หมอนั่นน่ะเป็นยาจกที่ดังมากในมหา'ลัยเราต่างหาก!"

ซาเวียเองก็จ้องไปที่เจอรัลด์ด้วยความรังเกียจเช่นกัน เธอกล่าว "เจอรัลด์ นายไม่มียางอายบ้างรึไง? ทำไมนายไม่ออกไปจากร้านไปซะตอนนี้ล่ะ?"

ฮ่าฮ่าฮ่า...

เจอรัลด์จ้องมองไปรอบเมื่อกลุ่มคนกำลังเยาะเย้ยเขา พนักงานสาวน้อยเองก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเมื่อราเชลมองไปที่เจอรัลด์ด้วยความรังเกียจ

ในตอนนั้น เจอรัลด์จึงก้าวเข้าไปที่เคาน์เตอร์ก่อนที่จะหยิบบัตรแบล็คโกลด์วางบนนั้น

"ฉันจะซื้อกระเป๋ากระเป๋ารุ่นนักสะสมนั่นวันนี้!"