มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 207

“แม่คะ! หยุดนะ!” เจนเกือบจะเป็นลมเมื่อเธอเห็นแก้วสาดไป น่าเสียดาย เธอไม่สามารถหยุดเธอได้

เจอรัลด์ไม่สามารถหลบได้ทันเวลา แต่โชคดี มันโดนตัวของเขาเท่านั้น เจอรัลด์ถูกปกคลุมไปด้วยใบชาและน้ำชาโดยพลัน

“นายไม่คู่ควรกับลูกสาวของฉัน! ตอนนี้ไสหัวไปให้ไกลเท่าที่จะทำได้ซะ!” แม่ของเจนปาแก้วลงบนพื้น

เธอยังพยายามที่จะบอกครอบครัวเจนคลินส์ด้วยเช่นกันว่าครอบครัวซาร่ามีความจริงใจอย่างยิ่งและเธอไม่ได้สนใจเกี่ยวกับชีวิตหรือความตายของไอ้งั่งที่ยากจนคนนั้น เจอรัลด์

“ดูสิ เจอรัลด์! ให้ฉันถ่ายวิดีโอของนายเพื่อที่ทั้งภาควิชาจะได้รู้ว่านายน่ารังเกียจแค่ไหน!” วิตนีย์หัวเราะเสียงดังมากจริง ๆ ขณะที่ครอบครัวเจนคลินส์ต่างก็กำลังอมยิ้ม

เจอรัลด์คงจะไม่มีวันคาดคิดว่าแม่ของเจนจะปฏิบัติต่อเขาแบบนั้น เธอไม่รู้ที่จะปฏิบัติต่อใครบางคนแบบนั้นต่อที่สาธารณะได้อย่างไร?

เจอรัลด์หยิบเอาใบชาบนเสื้อของเขาออกและเหลือบมองผู้คนไปทั่วห้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิตนีย์

“วิตนีย์ ถ้าเกิดว่าวันหนึ่งเธอได้รู้ว่าฉันไม่ใช่ไอ้งั่งที่ยากจนเหมือนที่เธอคิดว่าฉันเป็น และได้รู้ว่าฉันร่ำรวยโคตร ๆ ? เธอจะทำอย่างไร?”

“และพวกคุณทั้งหมดที่เกลียดคนยากจน พวกคุณช่างเป็นคนเขลาจริง ๆ รู้ไหม? อะไรคือสิ่งที่พวกคุณทรนงตัวกันขนาดนี้? ถ้าคุณทั้งหมดได้รู้ว่าพวกคุณเป็นแค่คนโง่ที่ยากจนในสายตาของผมเท่านั้น พวกคุณจะทำอย่างไร?”

เจนคิดว่าเจอรัลด์ต้องโกรธมากแน่ แต่น้ำเสียงของเขาสงบนิ่งอย่างน่าประหลาดใจ

“ฮ่าฮ่าฮ่า!”

“เจอรัลด์ นายบ้าไปแล้วเหรอ? นายต้องคลั่งไคล้การเป็นคนรวย ใช่ไหม? หยุดหลอกตัวเองเถอะ ไอ้โง่! ฉันจะบันทึกวิดีโอทั้งหมดนี้และแสดงให้ทุกคนเห็นว่านายน่าอับอายแค่ไหน!” วิตนีย์เยาะเย้ยเขา

เมื่อเขาต้องการจะเก็บกุญแจรถ วิตนีย์ก็ก้มตัวลงและหยิบมันขึ้นมาก่อน

“นายมีรถด้วยเหรอ? นั่นแปลกจัง!” เธอมองไปที่กุญแจรถอย่างพินิจและหัวเราะขึ้นมา

“ว้าว! กุญแจรถแลมบอร์กินี! เจอรัลด์ นายขับรถแลมบอร์กินีเหรอ?”

“มันต้องเป็นของปลอมแน่! แลมบอร์กินีไม่ได้มีกุญแจที่ดูเหมือนแบบนั้น” ตอนแรกคริสเตียนตกใจ แต่หลังจากที่เขาได้ดูมันใกล้ ๆ เขาก็ยิ้ม

กุญแจรถนั้นแตกต่างจากคันอื่น ๆ เช่นเดียวกับการควบคุมที่แตกต่างกัน สิ่งเดียวที่คล้ายกันก็คือโลโก้ของรถแลมบอร์กินีเท่านั้น และไม่ค่อยมีใครเคยเห็นกุญแจรถนั้นมาก่อน