มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 216

มีล่าได้อ่านหนังสือหน้าเดียวกันในหนังสือเล่มเดียวกันมาระยะหนึ่งแล้ว

ทันทีทันใดนั้นเพื่อนร่วมชั้นของเธอคนหนึ่งก็ตะโกนมาที่เธออย่างตื่นเต้น “มีล่า! ไปดูกันเถอะ!”

“ฉันไม่สนใจ!” มีล่าขมวดคิ้ว

“เธอจะไม่สนใจไปดูคนพิลึกจากภาควิชาวรรณคดีที่กำลังพยายามจะสารภาพรักต่อเทพธิดาได้อย่างไร!”

“อะไรนะ?” มีล่าตกใจขณะที่ร่างกายของเธอสั่นเทา

เจอรัลด์มาจากภาควิชาวรรณคดี และคนพิลึกคนนั้น...

แม้ว่ามีล่าจะรู้สถานะที่แท้จริงของเจอรัลด์แต่เธอก็มักจะรู้สึกอยู่เสมอว่าเจอรัลด์เป็นคนประหลาดในบางครั้ง มีล่าชอบวิธีที่เจอรัลด์ปฏิบัติตัวต่อหน้าเธอ เธอคิดเสมอว่าเขาเป็นคนเซ่อและน่ารักแต่น่าจดจำ

เจอรัลด์เป็นคนแรกที่มีล่านึกถึงเมื่อได้ยินคำว่าแปลกพิลึก นั่นหมายความว่าในที่สุดเขาก็ตระหนักถึงเธอได้แล้วหรือเปล่า? เขาจะมาสารภาพรักกับเธอใช่ไหม?

มีล่าลุกยืนขึ้นทันทีและเก้าอี้ของเธอก็ล้มลงบนพื้นขณะที่เธอวิ่งออกจากชั้นเรียนของเธอไป เธอเห็นหลุ่มคนที่กำลังยืนอยู่ตรงทางเดิน และเจอรัลด์ก็อยู่ตรงกลางกำลังถือช่อดอกไม้

เป็นเขาจริง ๆ มีล่าตื่นเต้นไปแล้วแต่เธอรักษาระยะห่างเอาไว้และหัวใจของเธอก็เต้นอย่างดัง

“พวกเธอคิดว่าผู้หญิงที่เจ๋ง ๆ อย่างอลิซจะยอมรับคำสารภาพรักของเขาได้จริงเหรอ?”

“ไม่มีทาง! อลิซเป็นผู้หญิงที่เดทกับผู้ชายรวย ๆ เท่านั้น!”

เจอรัลด์มาที่ภาควิชาของเธอเพียงเพื่อจะสารภาพรักกับผู้หญิงอีกคน มันยังไม่ชัดเจนอีกหรือที่เขาเพียงแค่หลอกเธอเล่น?

มีล่าเศร้าใจจริง ๆ ที่ได้รู้ว่าทุกอย่างที่เจอรัลด์ได้ทำไปเป็นเพียงแค่การแสดงอย่างหนึ่ง!

ในขณะเดียวกันทุกคนก็เฝ้าชมเจอรัลด์และอลิซ แม้แต่เฮลี่และคนอื่น ๆ ก็กำลังยืนอยู่ด้านข้างและเจอรัลด์ก็รู้สึกสับสนและเขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี

เขาสับสน เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรและจริง ๆ แล้วอลิซมีความรู้สึกให้กับเขานับตั้งแต่ที่เธอได้รู้ว่าเขากลายมาเป็นคนร่ำรวยและมีเส้นสายมากมาย

อลิซไม่รังเกียจที่จะเป็นแฟนสาวของเขา แม้ว่าเธอจะเคยดูถูกเขาว่าเป็นคนยากไร้และเธอยังคงทำแบบนั้นเพราะเธอคิดว่าเขาเพียงโชคดีเท่านั้น

แต่เมื่อพิจารณาว่าเขาพอมีเงินอยู่บ้าง และได้ช่วยเหลือเธอมาก่อนเธอจึงไม่รังเกียจที่จะให้โอกาสเขาสักครั้ง