คาร่าดึงมีล่าไปด้านข้าง
ไม่มีใครจะเข้าใจกับสิ่งที่เธอพูดด้วยน้ำเสียงนั้นได้ คาร่ามองเจอรัลด์เป็นครั้งคราวก่อนที่เธอจะมองไปที่คิวรอนแทน
บางทีเธออาจจะกำลังโน้มน้าวใจมีล่าให้เลิกลากับเจอรัลด์โดยเร็วที่สุด และไปมีความสัมพันธ์กับคิวรอนแทนก็ได้
ท้ายที่สุดมีล่าก็ปฏิเสธที่จะทำอย่างที่คาร่าได้แนะนำ
“พี่สาว พี่สามารถไปสนุกกันได้เลย! เจอรัลด์กับฉันจะกลับไปที่มหาวิทยาลัยกันก่อนค่ะ!”
มีล่าและเจอรัลด์ก็ได้จากไปหลังจากการกล่าวลากับทุกคน
คาร่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลใจมาก
ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สามารถจับคู่พวกเขาทั้งสองคนได้
“พี่คาร่าครับ ไม่เป็นไรหรอก มีล่าเป็นน้องสาวของคุณดังนั้นตามปกติแล้วเธอก็เป็นเพื่อนที่ดีของผมเหมือนกัน! แน่นอนผมจะไปหาเธอให้บ่อยมากขึ้นในอนาคต!”
คิวรอนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังไปเล็กน้อย แต่อย่างไรก็ตาม เขาทำได้เพียงแค่ฝืนยิ้มออกมาบนใบหน้าของเขาเท่านั้น
“โอเค คิวรอน ฉันดีใจที่นายไม่หมดกำลังใจ อย่ากังวลไปเลย คิวรอน ฉันจะให้น้องสาวของฉันเลิกกับเขาในไม่ช้าก็เร็ว ๆ นี้แน่นอน เขาจะไปเปรียบเทียบกับนายได้อย่างไร คิวรอน?”
คาร่าตอบกลับขณะที่เธอยิ้ม
หลังจากนั้น กลุ่มพวกเธอก็ไปเที่ยมชมรอบ ๆ ในสถานที่ต่าง ๆ ในเมืองเมย์เบอร์รี่กัน
ไม่นานหลังจากนั้น ก็เป็นเวลากลางคืนแล้ว
เดิมทีคาร่าวางแผนไว้ว่าจะชวนเพื่อนของเธอบางคนจากมัธยมปลายและมหาวิทยาลัยมาร่วมทานอาหารค่ำกับเธอภายหลังในเย็นนั้น
แต่อย่างไรก็ตาม คิวรอนและพี่สาวของเขาก็ยังไม่ได้จากไปกัน
ดังนั้น พวกเขาจึงนัดมาทานข้าวด้วยกันเพื่อที่ว่าพวกเขาจะได้ทำความรู้จักกันให้มากขึ้นด้วย
คิวรอนยังคงแสดงด้านใจกว้างของเขา
เขาได้จองห้องอีกห้องเพื่อมื้อค่ำที่โฮมแลนด์ คิชเช่น
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พนักงานเสริฟ์สาวที่โฮมแลนด์ คิชเช่น ก็ได้ใจกว้างกับเขามากในช่วงเช้าของวันนั้น
คาร่าเชิญได้เพื่อนอีกห้าถึงหกคนมาร่วมทานอาหารค่ำกับพวกเขา
ดังนั้น พวกเขาจึงได้จองห้องที่ใหญ่กว่าสำหรับดินเนอร์ในคืนนี้
“เอาเลยครับ! นำอาหารจานที่ดีที่สุดในร้านอาหารของคุณมาให้ผม!”
คิวรอนโยนกุญแจรถของเขาไว้ด้านข้างก่อนจะนั่งไขว่ห้าง
ในที่สุดเธอกก็รอให้พนักงาานเสริฟ์มาเสริฟ์อาหารทั้งหมดของพวกเขาให้เสร็จ
“สุภาพบุรุษสตรีทั้งหลายค่ะ อาหารทั้งหมดของคุณถูกเสริฟ์หมดแล้ว โปรดทานให้อร่อยนะคะ!”
พนักงานเสริฟ์สาวยิ้มก่อนเธอจะหันกลับและเดินจากไป
“เอ่อ! เดี๋ยวนะ!”
คาร่าถามอย่างสงสัย “คุณแน่ใจนะว่าคุณได้เสริฟ์ทุกอย่างให้เราแล้ว? ไม่ใช่ว่าคุณลืมอะไรไปนะ?”
พนักงานเสริฟ์สาวส่ายหัวของเธอซ้ำ ๆ ขณะที่เธอพูด “ไม่ค่ะ ดิฉันได้นำและเสริฟ์ทุกอย่างที่คุณสั่งแล้ว!”
ปัง!
ทันทีทันใดนั้น คาร่าก็ตบมืออย่างแรงลงบนโต๊ะ “คุณตาบอดหรือเปล่า? คุณไม่รู้เหรอว่าใครซื้ออาหารค่ำมื้อนี้ในวันนี้? เป็นคุณเวด! คุณไม่เห็นเหรอว่าพวกเรายังไม่มีเครื่องดื่มบนโต๊ะของเรา?”
คาร่าเตือนพนักงานเสริฟ์สาวอย่างฉุนเฉียว
เอาตามตรง นี่กำลังทำให้เธอเสียหน้า
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม คาร่าก็กลับมาที่ประเทศหลังจากการเรียนและทำงานอยู่ต่างประเทศ เธออาศัยอยู่ที่ประเทศเอ็มในตอนนี้ และเธอก็มีมาตรฐานที่สูงมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน
แต่งนิยายยังไงให้ดูโง่ได้ขนาดนี้...