พวกเขาจะทำลายคุณตราบใดที่พวกเขาไม่พอใจกับคุณ!
พวกเขาไม่แคร์จริง ๆ ว่าคุณจะเป็นใคร!
สำหรับชื่อของทิโมธีนั้น ทุกคนก็เคยได้ยินเกี่ยวกับเขา เขาเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่และเป็นคนโหดเหี้ยมสุด ๆ มีคนทำให้เขารำคาญใจเมื่อช่วงก่อน และเขาก็ได้พากคนลุ่มหนึ่งไปที่บ้านของคน ๆ นั้นและทำร้ายเขา
ยาโคปนั้นเทียบไม่ติดกับทิโมธีอย่างสิ้นเชิง และเขาก็รู้สึกกลัว
“แม่งเป็นบ้าอะไรห๊ะ? นายชนรถของเจ้าสี่ตา และนายก็ยังไปทำร้ายเขาอีกงั้นเหรอ?! นายแม่งเสียสติไปแล้วแน่ ๆ เพื่อน อย่าคิดว่านานจะรอดจากเรื่องนี้ไปได้ง่าย ๆ แบบนั้น อธิบายตัวเองมาไม่อย่างงั้นนายจะไม่ได้ไปที่ไหนเลยวันนี้!” ทิโมธียิ้มเยาะ
ยาโคปกำลังสั่นเทา เขาตบหน้าตัวเองทันทีและอธิบาย “มันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ทิโมธี ทุกอย่างเป็นเรื่องเข้าใจผิด!”
“เข้าใจผิดงั้นเหรอ? โอเค เนื่องจากว่านี่เป็นหนึ่งในโรงแรมของลุงของฉัน ตามฉันไปที่ห้อง ๆ หนึ่งละกัน และพวกเราจะจัดการเรื่องเข้าใจผิดนี้กันที่นั่น!” หลังจากสิ่งที่ทิโมธีได้กล่าวมา ผู้ชายที่แข็งแรงสองคนก็เดินไปหายยาโคป และจับไหล่เขาไว้
“สี่ตา มีใครอีกไหมที่แตะต้องนาย?” ทิโมธีถาม
“ไม่ แค่เขาคนเดียว!”
จากนั้นทิโมธีก็จากไปพร้อมกับยาโคป ที่ถูกทำให้ตกใจกลัวมากอยู่แล้ว
“ทิโมธีคนนี้ไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นคนดีเลยนะ! เขาเป็นใครกัน?” แม่ของเมย์ถามอย่างหวาดกลัว
“แน่นอนครับเขาไม่ใช่คนดี! พ่อของเขายิ่งดุร้ายกว่านี้อีกด้วยซ้ำ เมื่อสองปีก่อน ทิโมธียังบังคับให้ดาราสาวออกไปข้างนอกกับเขาอีกด้วย!” อย่างชัดเจน เจซีก็ตระหนักดีว่าทิโมธีเป็นคนแบบไหน
“พวกเราควรจะโทรเรียกตำรวจไหม เจซี?” เพื่อนของยาโคปกังวลใจ
“นายบ้าไปแล้วเหรอ? ตอนนี้พวกเราไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าพ่อของยาโคปจะรู้เรื่องนี้อีกไม่นานนี้!” เจซีจุดบุหรี่
เจอรัลด์ได้เฝ้าดูฉากทั้งหมดนี้ และเขาก็คิดว่ายาโคปสมควรโดนแบบนี้จริง ๆ
เจอรัลด์ไม่ได้สนใจที่จะช่วยเหลือเขาเลยหลังจากสิ่งที่ได้เกิดขึ้น เช่นนั้น เขาจึงกล่าวขึ้น “คุณแลนส์ คุณเลนี่ เนื่องจากว่ามันเป็นบางอย่างที่พวกเราไม่สามารถจะช่วยเหลือได้ งั้นก็พาพวกคุณทุกคนเข้าพักกันที่โรงแรมก่อนเถอะครับ!”
“ได้!” แม่ของเมย์และเฮลี่เห็นด้วย
“อ่า! ผมเกือบจะลืมเรื่องนี้ไปแล้ว ผมคิดว่าฮาร์เปอร์ก็น่าจะรู้ว่าจะต้องเอาบัตรวีไอพีนะครับ!” เจซียิ้มขณะส่ายหัวของเขา
“ยังไงซะมันจะมีอะไรดีขนาดนั้น ไม่ใช่ว่ายาโคปเพิ่งจะถูกกลุ่มอันธพาลพาตัวไปหรอกหรือ และเขาก็ยังไม่แม้แต่จะกล้าพูดอะไรสักคำด้วยซ้ำ!” แม่ของเฮลี่อารมณ์เสียมาก แต่เธอก็ยังคงสู้กลับ
“เอาล่ะ ก็จริง เจซีไม่ได้ดีขนาดนั้น แต่เขาก็ยังดีกว่าเพื่อน ๆ ของลูกสาวของคนอื่นอยู่ดี! ดูเพื่อนที่เขาพามาสิ! พวกเขาแค่มาที่นี่ก็เพื่อทานอาหารฟรี!” อย่างชัดเจน คำพูดเหล่านั้นคือ สำหรับเจอรัลด์และเบนจามิน
เจอรัลด์เพียงยิ้มอย่างหมดคำพูด พวกเขาไม่มีสิ่งอื่นใดจะพูด
ในที่สุดพวกเขาก็มาอยู่ที่นั่นกันที่ยอร์คนอร์ท เมาน์เทน และสถานที่สำหรับขายตั๋วเข้างานก็จัดตั้งไว้แล้ว
“เจซี ฉันคิดว่านายมีเพื่อนกำลังรออยู่ที่นี่ใช่ไหม? นายมั่นใจนะว่าเขาจะมา?” เมย์ถาม
“แน่นอนสิ! เขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของฉัน เขาให้ตั๋วเหล่านี้กับฉันเอง! เขาเป็นเหมือนเจ้าของลำดับที่สองของสถานที่แห่งนี้! ดูสิ เขาอยู่ตรงนั้นไง!” เจซีชี้ไป
เจอรัลด์มองไปยังทิศทางนั้นและเขาก็ช็อก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน
แต่งนิยายยังไงให้ดูโง่ได้ขนาดนี้...