มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 396

สุดท้ายก็เป็นตาของเจอรัลด์ที่จะเข้าไปในรถ

แต่ไม่มีที่นั่งว่างแล้ว

“โอ้ ให้ตายเถอะ ดูสิ รถของพวกเราเต็มแล้ว พวกเราไม่คงสามารถขอให้นายไปนั่งกับสาว ๆ ได้หรอก ใช่ไหม? มันคงจะไม่สะดวก!”

ดักลาสหัวเราะและกล่าวขึ้นมาหลังจากลดกระจกรถลง

เขาจงใจเยาะเย้ยเจอรัลด์ตลอดมา ตั้งแต่เขาได้ยินว่าเขามีสัญญาหมั้นหมายกับเลลาและก็จงใจทำเรื่องให้ยุ่งยากสำหรับเจอรัลด์เพื่อจะทำให้เขาอับอายขายหน้า

เจอรัลด์ก็รู้ถึงเหตุผลที่ดักลาสชวนเขาให้ไปที่บาร์คาราโอเกะด้วยกันกับพวกเขา เพราะว่าบางทีอาจเป็นเพราะเหตุผลนี้เหมือนกัน

“แล้วนั่งข้างผู้หญิงมันเป็นยังไง? ฉันจะขยับเข้าไปอีกหน่อย เจอรัลด์ มานั่นข้างฉันสิ!”

ซินดี้พูดขึ้นมา ขณะที่เธอกวักมือเรียกเจอรัลด์

ดักลาสรู้สึกไม่มีความสุขเล็กน้อยกับสิ่งนี้ แต่เขาก็ไม่กล้าพูดอะไรเพราะซินดี้ก็เป็นเทพธิดาคนสวยด้วยเหมือนกัน

“ขอบคุณนะ!”

เจอรัลด์ยิ้มและพยักหน้าเล็กน้อยก่อนเขาจะนั่งข้างซินดี้

ไม่นานนัก ทุกคนก็มาถึงที่ห้องด้านในบาร์คาราโอเกะกัน

ดักลาสยังชวนเพื่อนอีกกลุ่มให้มาร่วมกันกับพวกเขาด้วย

กลุ่มนี้มีทั้งชายและหญิง และห้องก็กลายเป็นมีชีวิตชีวาขึ้นมาฉับพลัน

มีคนที่กำลังดื่ม เมา และคนที่กำลังร้องเพลงกัน ทุกคนมีความสุขกันมาก

“โยริคมาที่บาร์คาราโอเกะนี้บ่อยมาก เขายังคุ้นเคยกันมากกับผู้จัดการสาวที่นี่ด้วยเช่นกัน ฮ่าฮ่าฮ่า! ดังนั้น วันนี้ทุกคนสามารถสั่งอะไรก็ได้ที่เธอชอบ โยริคกับฉันจะเลี้ยงทุกคนเอง!”

ดักลาสกล่าวขณะที่เขาหัวเราะ

“ขอบคุณนะ ดักลาส!”

“ฉันรักนาย ดักลาส! อ่าา!”

“เดี๋ยวนะ ดักลาสเป็นของเลลา! ฉันจะบอกว่าฉันรักเขาได้อย่างไร?”

หญิงสาวคนหนึ่งตบหัวของเธอเบา ๆ ขณะที่เธออุทานออกมา

นั่นทำให้ทุกคนหัวเราะออกมาเสียงดังอีกครั้ง

โยริคก็ปริ่มอย่างมีความสุขเช่นกัน เขาได้หน้าอย่างมากจริง ๆ วันนี้

เลลาเขินอายเช่นกันขณะที่ก้มหน้าลง

เอาตามตรง เลลาพอใจอย่างมากจริง ๆ กับวิธีที่ดักลาสประพฤติตนเอง ในทางตรงกันข้าม เจอรัลด์นั่งอยู่ตรงมุม ที่ไม่กล้าพูดอะไรเลย ความแตกต่างระหว่างพวกเขาทั้งคู่นั้นช่างตรงกันข้ามกันจริง ๆ เหมือนสวรรค์กับพื้นดิน

เลลาทำได้เพียงแค่ส่ายหัวของเธออย่างช่วยไม่ได้ ขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์

ทันทีทันใดนั้น ใครบางคนผลักประตูห้องเปิดออก ผู้หญิงคนหนึ่งในชุดเดรสสีแดงเดินวางมาดเข้ามาในห้อง

ในความประทับใจแรก ใครก็บอกได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้มีความชำนาญในการรับมือกับการสังสรรค์ทางสังคมเช่นนี้

เธอถือขวดไวน์แดงและยิ้มขณะที่เธอกล่าว “ดักลาสและโยริค ฉันรู้ว่าคุณทั้งคู่อยู่ที่นี่ในวันนี้ ดังนั้นฉันจึงมาที่นี่เพื่อมอบไวน์แดงขวดนี้ให้โดยเฉพาะ ขอให้มีความสุขนะคะวันนี้!”

“และเพราะว่าโยริคมาที่นี่บ่อยมาก ฉันจะให้ส่วนลดสิบเปอร์เซ็นต์กับพวกคุณ สำหรับบิลทั้งหมดในวันนี้! ขอให้สนุกกันค่ะ!”

เขารู้สึกคับอกคับใจอย่างที่สุด

ใช่! คุณอันนาไม่ไว้หน้าเขาแต่อย่างใดเลยเมื่อกี้นี้

เมื่อเขามาที่นี่ก่อนหน้านี้ เธอยังคงสุภาพกับเขามากและนั่นคือเหตุผลที่ทำไมโยริคถึงคิดว่าเขาคุ้นเคยกันกับเธอมากแล้ว

แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ที่เขาได้คุยโม้ถึงเรื่องนี้ให้ทุกคนฟังไปแล้ว เธอไม่ได้ให้ความเคารพใด ๆ กับเขาเลยเมื่อเขาต้องการมัน มันไม่มีประโยชน์กับการคุยโม้นั่นเลย

“ฮึ่ม! นายไม่เชื่อฉันเหรอ? โอเคถ้างั้น! ฉันจะไปพาเธอมาที่นี่เพื่อดื่มกับพวกเราตอนนี้ รอฉันอยู่ที่นี่ละกัน”

โยริคกระชากเปิดประตูห้องอย่างโกรธเคืองและเดินอย่างหัวเสียออกไป ดูเหมือนราวกับว่าเขาจะไปตามหาฮันนา

เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่ส่ายหัวของเขาเท่านั้น ขณะที่เขายิ้มอย่างขบขันแกมเหน็บแนม เมื่อสังเกตุสถานการณ์จากด้านข้าง

การไว้หน้าคน ๆ หนึ่งบางครั้งมันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ?

มันคุ้มค่ากับการที่กำลังทำตัวโกรธขนาดนั้นและก่อเรื่องแค่เพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้หรือเปล่า?

นอกจากนี้ เจอรัลด์ก็บอกได้เลยว่าโดยทั่วไปแล้วคุณฮันนาเป็นคนที่มีมารยาทและสุภาพกับทุกคน มันเป็นเรื่องปกติที่คนจะคิดว่าพวกเขานั้นคุ้นเคยกันกับเธอเมื่อเธอเพียงแค่ทำธุรกิจของเธอเอง

มันไม่ใช่การดีเลยสำหรับคน ๆ หนึ่งที่ไม่มีความเข้าใจในตนเองใด ๆ เลย

“อ่าา!”

ไม่นานมากนักหลังจากนั้น

หญิงสาวคนหนึ่งไปห้องน้ำก่อนหน้านี้ ทันใดนั้นก็วิ่งเข้ามาในห้องพร้อมกับสีหน้าตื่นตระหนกบนใบหน้าของเธอ:

“ดักลาส! ออกไปดูสิ! โยริคกำลังถูกทุบตีอยู่!”