มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 398

“ลูอีส ไอ้เด็กเลวคนนี้คือใคร? เพื่อนของนายเหรอ?” ผู้ชายคนหนึ่งที่มีรอยสักมังกรถามขึ้นมา

“ฉันไม่รู้จักเขา แต่แม่งเอ้ย! จริง ๆ แล้วเขาก็รู้ว่าฉันเป็นใคร!”

ลูอีสตอบพร้อมกับหัวเราะ

“ดักลาส เขาเป็นใคร?” เลลาถามขณะที่เธอสะกิดแขนของดักลาสเงียบ ๆ

“เขาคือ ลูอีส ลอร์เดส เหมืองแร่ในมณฑลที่เงียบสงบนี้เป็นของครอบครัวของพวกเขา เขาคือคนที่ร่ำรวยที่สุดที่นั่น และครอบครัวของเขาก็ถือว่าเป็นหนึ่งในครอบครัวระดับสูงแห่งเมืองเมย์เบอร์รี่ พ่อของเขาก็เป็นผู้นำกลุ่มใต้ดินของมณฑลเงียบสงบนี้เช่นกัน บิ๊กดอล์ฟ ทำงานให้กับเขา แน่นอนว่าพวกเขาคือกลุ่มคนที่โหดเหี้ยม”

“สองสามคนที่อยู่รอบ ๆ เขาก็เป็นสมาชิกที่มีชื่อเสียงของกลุ่มเช่นกัน”

เนื่องจากว่าดักลาสรู้จักผู้คนมากมาย เขาจึงรีบอธิบายสถานการณ์ให้พวกเขาฟัง

หลังจากที่ได้ฟังคำอธิบายของเขา เลลาและคนอื่น ๆ ก็กลายเป็นยิ่งกลัวมากขึ้น

พวกเขาก็เคยได้ยินชื่อของลูอีสมาก่อน

พวกเขารู้ถึงอิทธิพลและอำนาจที่ยิ่งใหญ่ของเขา ความจริงแล้ว พวกเขาจะไม่ตื่นตระหนกได้อย่างไรเมื่อพวกเขาได้ยินชื่อของบิ๊กดอล์ฟ?

“ว้าว! เพื่อน! นานมาทำอะไรที่นี่พร้อมกับผู้คนที่ถือขวดเบียร์ไว้ในมือล่ะ? พยายามจะทำให้ฉันกลัวจนแทบตายหรือเปล่า?” ลูอีสกล่าว เขาไขว้ขาไว้ขณะที่เขานั่งห่อตัวอย่างเกียจคร้าน

“ค่อก! เอิ่ม...คุณลอร์เดสครับ ทั้งหมดนี่เป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดกัน ทั้งหมดเป็นเรื่องเข้าใจผิดอย่างใหญ่หลวง ทุกคนดื่มกันมากเกินไปหน่อยในวันนี้ เพื่อนของผมตรงนี้ก็ทำให้คุณขุ่นเคืองใจเช่นกัน ผมหวังว่าคุณจะให้ความกรุณาและปล่อยเขาไป ผมคือ ดักลาส ลินท์ และพ่อของผมคือ แกรี่ ลินท์ โปรดเห็นแก่หน้าพวกเราบ้างเถอะครับ คุณแฮงค์ คุณซอล พ่อของผมยังพาผมไปดื่มกับพวกคุณอีกด้วย…”

ดักลาสรีบร้องขอในขณะที่เขาแนะนำตัวเอง

“โอ้ โอ้! ฉันรู้ว่าเขาเป็นใคร...แต่ดักลาส ไม่มีใครกล้าจะเผชิญหน้ากับฉันพร้อมกับขวดเบียร์ในมือของพวกเขา นายคิดว่าฉันควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดีล่ะ?” ลูอีสตอบด้วยรอยยิ้ม

สายตาของเขาเคลื่อนผ่านไปยังใบหน้าของเลลาและหญิงสาวคนอื่น ๆ ที่ยืนอยู่ข้างดักลาส

เขาอดไม่ได้ที่จะคิดว่าสาว ๆ เหล่านี้ทุกคนต้องเป็นกลุ่มที่ดีที่สุดแน่

“นั่นไม่พอ ดูสิ คุณลอร์เดส ทำไมผมไม่ดื่มให้หมดขวดตอนนี้เอาล่ะ? โปรดรับมันไว้เป็นการขอโทษอย่างจริงใจที่สุดของผมด้วยนะครับ!”

“ใช่ คุณลอร์เดส! พวกเราจะดื่มเบียร์ทั้งขวดเดี๋ยวนี้แหละ!” ผู้ชายหลาย ๆ คนพูดเสียงดังก้องขึ้นมา ทีละคน

“อืม ถ้าเป็นอย่างงั้นละก็ งั้นพวกนายแต่ละคนจะต้องทำให้แต่ละขวดนั้นว่างเปล่า ทันทีที่เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น เรื่องนี้ก็จะจบลง”

“สำหรับพวกนาย ไสหัวไปกันได้!” ลูอีสพูดตะคอกขณะที่เขาชี้ไปที่ดักลาส

“คุณลอร์เดส นี่คือแฟนของผม คุณจะอนุญาตให้ผมพาเธอไปกับผมได้ไหม? ผมขอร้องคุณล่ะ ได้โปรดด้วย? คุณช่วยไว้หน้าผมได้ไหม?”

“ไม่! ไม่มีความจำเป็นสำหรับฉันที่จะไว้หน้านาย ถ้านายเลือกที่จะไม่ไปตอนนี้ นายอาจจะไม่สามารถจากไปได้หลังจากนี้ก็ได้นะ”

ทันทีที่ลูอีสพูดคำเหล่านี้ ผู้ชายไม่กี่คนก็ออกไปจากห้องด้วยความหวาดกลัวอย่างรวดเร็ว

สำหรับดักลาส เขาทำได้เพียงแค่อยู่เงียบ ๆ พร้อมกับกัดฟันเท่านั้น เขาไม่รู้จริง ๆ ว่าจะพูดอะไรอื่นได้อีก ท้ายที่สุดแล้ว ลูอีสก็เป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นคนที่โหดเหี้ยมมาก

เขาทำได้เพียงแค่เดินออกไปจากห้องอย่างคอตกเท่านั้น

สำหรับเลลา ซินดี้ และหญิงสาวคนอื่น ๆ นั้น ตามปกติแล้วบอดี้การ์ดก็ได้หยุดพวกเธอเอาไว้

เลลาหวาดกลัวอย่างมากจนเธอแทบจะน้ำตาแตกได้

“คุณคือ คุณลอร์เดส ใช่ไหม? ทำไมคุณไม่เห็นแก่หน้าผมบ้างและปล่อยพวกเธอไปล่ะ?”