มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 415

“คุณลอร์เดส…” คาเมรอนพึมพัม เขารู้สึกโง่ขึ้นมาทันทีสำหรับการโบกนาฬิกาของเขาไปรอบ ๆ หน้านี้ เขายืนตัวตรง ดูเหมือนกับนักเรียนที่ประพฤติไม่ดีต่อหน้าของครูสอนวินัย

“คาเมรอน คุณลอร์เดสไหนที่นายหมายถึงเหรอ?” หญิงสาวที่ยืนข้างเขากล่าวสงสันออกมาเสียงดัง

“ฉันจะหมายถึงใครได้อีกล่ะ? ลูอีส ลอร์เดส เชื้อสายและทายาทของตระกูลลอร์เดสกลุ่มบริษัทในเครือทำเหมืองแร่ไง! พี่ใหญ่คนสำคัญ!”

“เช่นนั้น เป็นผู้ชายคนนั้นเอง!”

“ฉันไม่รู้ว่าเขาจะหล่อขนาดนี้!”

มอร์กาน่า, ซัลลี่ และหญิงสาวคนอื่น ๆ เพ่งมองด้วยชื่นชมอย่างร้อนแรงไปที่บุคคลในตำนานคนนั้น

ในขณะเดียวกัน เหล่าผู้ชายทั้งหลาย ดูเหมือนว่าจะกลัวที่จะหายใจเสียงดังมากเกินไปด้วยซ้ำ

และไม่ต้องพูดถึงพนักงานรับจ่ายเงินคนนั้น ที่ยืดเหยียดหลังให้ตรงแล้ว แสดงรอยยิ้มที่เป็นมืออาชีพที่สุดเท่าที่เธอจะสามารถรวบรวมทำได้

ลูอีสมีผู้คนอยู่หยิบมือหนึ่งมากับเขา ไม่แม้แต่จะมองไปที่เจอรัลด์หรือแขกทั้งหลายของเขาด้วยซ้ำขณะที่เขาแซงคิวพวกเขา

“บิลของฉันล่ะ!” ลูอีสตะโกนขึ้นมา

พนักงานรับจ่ายเงินยิ้มอย่างไม่ได้ขาดความมั่นใจ “แน่นอนค่ะ คุณลูอีส บิลของคุณครั้งนี้คือหนึ่งพันสองร้อยดอลลาร์ สำหรับบิลนี้ คุณผู้ชายค่ะ พวกเรายินดีที่จะเสนอส่วนลดให้ถึงเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์!”

ขณะที่เธอกล่าว เธอยังโน้มตัวไปข้างหน้าด้วยเช่นกัน เชิญชวนการเพ่งมองมาที่ร่องอกของเธอ ใครจะไปรู้...บางทีรูปร่างของเธออาจจะล่อลวงความสนใจของผู้ชายที่ยอดเยี่ยมคนนี้ก็ได้?

“บะ! ใครต้องการส่วนลดของเธอกัน? ฉันจะจ่ายเต็มราคา!” ลูอีสขว้างเงินจำนวนมากไปบนเคาน์เตอร์

“เข้าใจแล้วค่ะ คุณลอร์เดส มีของขวัญส่งเสริมการขายของเราอันไหนที่กระตุ้นความชอบของคุณไหมค่ะ คุณผู้ชาย? พวกเราจะจัดหาให้อะไรก็ตามที่คุณต้องการ” พนักงานรับจ่ายเงินตอบกลับอย่างเคารพนับถืออย่างสูง

“ไม่เอาของไร้ค่าอะไรทั้งนั้น! แค่เอาใบเสร็จมาให้ฉัน!”

“ให้ตายเถอะ งั้นนี่คือคุณลอร์เดสตัวจริงสินะ! เขาช่างมีออร่าสั่งการอะไรอย่างงี้!”

หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างคาเมรอนเกือบจะตาเหล่จากความน่าทึ่งนี้แล้ว

แม้แต่มอร์กาน่าและซัลลี่ก็ยังแลกเปลี่ยนการจ้องมองจากหางตาของพวกเธอ สงสัยว่าเมื่อไหร่ที่พวกเธอจะสามารถหาผู้ชายที่เท่าเทียมเขาได้

ขณะเดียวกัน แทมมี่แค่ไม่มีอารมณ์จะเล่นเกมส์ระหว่างเจอรัลด์และเพื่อนทั้งหลายที่โง่เง่าของเขา เมื่อเห็นว่ามีคนแซงคิว อารมณ์ของเธอจึงรู้สึกโกรธขึ้นมาทันที

ลูอีสตบเคาน์เตอร์อย่างแรง “บ้าเอ้ย ฉันจะฆ่าแก!”

คาเมรอนและคนอื่น ๆ ไม่อาจเชื่อสายตาของพวกเขาได้ เจอรัลด์กล้าที่จะโจมตีคุณลอร์เดสจริง ๆ งั้นเหรอ? สิ่งเดียวที่จะเกิดขึ้นถัดไปคือเขาจะได้รับการทุบตีจนเละแน่

ขณะที่ลูอีสหันกลับมาเพื่อจะแก้แค้น กำปั้นของเขากลับหยุดกลางอากาศฉับพลัน

“คลอ...คลอฟอร์ดเหรอ?”

ลูอีสเป็นอัมพาต

ไม่ใช่ว่านี่คือคนเดียวกับ เจอรัลด์ คลอฟอร์ด ที่เรียกผู้ชายเหล่านั้นทั้งหมดมาเอาชนะเขาที่บาร์คาราโอเกะวันก่อนหรอกเหรอ?

ผู้ชายเหล่านั้นเป็นนักต่อสู้ที่มีทักษะ การทุบตีที่เขาได้รับจากพวกเขาแทบจะทำให้เขาพิการได้ กระนั้น พวกเขาก็ไม่ได้ทิ้งรองรอยของการฟ้องร้องใด ๆ

ความทุกข์ยากของเขายังไม่สิ้นสุดลง ในคืนเดียวกันนั้น พ่อของเขาก็ถูกเรียกตัวโดยคนไม่กี่คนที่ต้องการจะคุยกับเขา

ในทางตรงกันข้าม ลูอีสคาดหวังไว้ว่าพ่อของเขาจะตอบสนองด้วยความโกรธแค้น และความโกรธจัดทั้งหมดของเขาและทิ้งให้ผู้ชายคนนั้นโค้งคำนับและคลานเหมือนกับสุนัขที่หายใจหอบ หลังจากนั้น พ่อของลูอีสก็กลับมาจากการนัดพบนั้น เกือบจะกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ