มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 454

เฮเวิร์ดเยาะเย้ยเจอรัลด์ก่อนจะนำชารอนจากไปพร้อมกับเขาอย่างมีความสุข

ลิเลียนย่อนั่งลงและเริ่มสะอึกสะอื้น

“โอ้! คุณคลอฟอร์ด! ทำไมคุณอยู่ที่นี่ล่ะครับ?”

ทันใดนั้นเสียงหนึ่งก็พูดขึ้นมา

ชายวัยกลางคนที่แต่งกายในชุดสูทและรองเท้าหนังวิ่งเยาะ ๆ มาหาเจอรัลด์

“คุณคือ?”

เจอรัลด์คิดว่าเขาดูคุ้น ๆ แต่ไม่สามารถนึกชื่อได้

“เอิ่ม คุณคลอฟอร์ด เป็นเรื่องปกติที่คุณไม่รู้ว่าผมเป็นใคร แต่ผมรู้ว่าคุณเป็นใคร ผมก็อยู่ที่นั่นเช่นกันที่การชุมนุมต้อนรับของคุณที่มณฑลเงียบสงบ ผมได้เห็นว่าคุณจัดการวันนั้นได้งดงามอย่างไร ผมชื่อเบลก วาดฟอร์ด คุณไลล์เพิ่งจะรับผมเข้าในกลุ่มในฐานะผู้จัดการฝ่ายวางแผนงาน คุณก็มาที่นี่เพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหนูลาร์ซันเช่นกันเหรอครับ?”

ผู้ชายคนนั้นยิ้มและถูมือของเขาอย่างประหม่า

เสียงสะอึกสะอื้นของลิเลียนหยุดลง ขณะที่เธอจ้องมองผู้ชายคนนั้นอย่างว่างเปล่า

แม้แต่เฮเวิร์ดและชารอนที่กำลังจะเข้าไปในโรงแรมก็สับสนงุนงงกับคำกล่าวนั้นที่พวกเขาได้ยิน

“โอ้! สวัสดีครับ คุณวาดฟอร์ด เช่นนั้นคุณก็วางแผนงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหนูลาร์ซันด้วยเหมือนกันเหรอครับ?

เจอรัลด์ดูเหมือนจะไม่สามารถคิดออกได้ คุณหนูลาร์ซันคนไหนที่เขากำลังพูดถึงอยู่กัน? ทำไมคนจากกลุ่มของเขาเองถึงวางแผนงานเลี้ยงวันเกิดให้เธอด้วย?

“อะแฮ่ม แน่นอนครับ! วันนี้เป็นวันเกิดของคุณหนูเอเลน่า ลาร์ซัน เนื่องจากว่าพวกเราทุกคนเป็นสมาชิกในกลุ่มเดียวกัน มันจึงเป็นไปโดยไม่ต้องบอกว่าผมควรจะช่วยเหลือในการเตรียมการงานเลี้ยงวันเกิดของเธอ เจ้าของย่านการค้าเมย์เบอร์รี่มากมายก็จะอยู่ที่นี่ด้วยเหมือนกันในวันนี้ ยังไงซะ พวกเขาทั้งหมดก็จะย้ายเข้าไปในย่านการค้ายอร์คนอร์ท เมาน์เทนในช่วงครึ่งหลังของปีด้วยกัน ดังนั้น นี่จึงให้ความรู้สึกเหมือนงานรวมตัวกันเหมือนกันนะครับ”

เบลกอธิบาย

“โอ้ เข้าใจแล้ว!”

เจอรัลด์รู้สึกถึงความไม่สบายใจกำลังก่อตัวเข้ามา

เอเลน่าก็เป็นเพื่อนกับเขาเช่นกัน ดังนั้น ทำไมเขาไม่ได้รับเชิญล่ะ?

“คุณวาดฟอร์ด คุณรู้จักเจอรัลด์เหรอคะ?”

ลิเลียนถามขึ้นมา สายตาของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย

เธอกำลังสังเกตุท่าทางบนใบหน้าของเฮเวิร์ดอยู่ตอนนี้

ลิเลียนรู้สึกราวกับว่านี่คือโอกาสที่ดีที่จะกลับมาทำให้สำเร็จอีกครั้ง

“โอ้? โอเคครับ! แน่นอน คุณคลอฟอร์ด”

เบรกพยักหน้า

ลิเลียนแอบมองเจอรัลด์ ราวกับว่าเธอกำลังพยายามจะเตือนเขาว่าอย่าทำเกินไป นี่คืองานเลี้ยงวันเกิดของคุณหนูลาร์ซัน ผู้ชายคนนี้จะสามารถให้ตั๋วเข้างานพวกเขาได้อย่างไรถ้าเขาแค่มาที่นี่เพื่อแสดงละครตบตา?

แต่สิ่งที่ทำให้ลิเลียนถึงกับแปลกใจอย่างมากก็คือ เบรกรีบควักตั๋วออกมาให้เจอรัลด์

เฮเวิร์ดและชารอนก็ตกตะลึงเหมือนกัน

เจอรัลด์ไม่ได้นึกถึงสิ่งรอบข้างของเขา เขาเพียงดึงลิเลียนเข้ามาในวงแขนของเขาขณะที่เขาพูดขึ้นมา “มาสิ ไปกันเถอะ ให้ฉันพาเธอไปงานเลี้ยงกันวันนี้!”

ลิเลียนผงะไปและรู้สึกสับสนเมื่อจู่ ๆ เจอรัลด์ก็ดึงเธอเข้าไปในอ้อมกอดของเขา แต่เธอก็รู้สึกตัวและโอบเอวเขากลับเบา ๆ

พวกเขาทั้งคู่เคลื่อนตัวเข้าไปในโรงแรมกันอย่างรวดเร็ว ภายใต้การจ้องมองที่อิจฉาตาร้อนของเฮเวิร์ด

‘โธ่เว้ย! ทำไมคนทึ่มเจอรัลด์ถึงได้ด้วย?’

เฮเวิร์ดคิดด้วยความริษยา

จากนั้นเขาก็ตามไปอย่างใกล้ชิดด้านหลังคู่นั้นและเข้าไปด้านในเช่นกัน…