มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 473

รถคันนี้คือทรัพย์สินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาและเขาแค่จะให้มันกับเพื่อนของเขาฟรี ๆ งั้นเหรอ?

‘เจอรัลด์ นี่ไม่ใช่เวลาที่จะโอ้อวดนะ!’ เลลาคิดในใจอย่างกระวนกระวาย

แม้เมื่อไม่นานมานี้เลลาได้เริ่มเปลี่ยนทัศนคติของเธอต่อเจอรัลด์ แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธกับคำพูดของเขา

ก่อนเหตุการณ์ที่พลิกผันนี้ เลลายังแอบพิจารณาเจอรัลด์ให้เป็นแฟนของเธอด้วยซ้ำ ตอนนี้ เธอไม่อยากแม้แต่จะคิดเกี่ยวกับมันเลย!

จากมุมมองของคนนอก มันเกือบจะเหมือนกับว่าเธอคิดว่ารถคันนี้เป็นของเธอตั้งแต่แรกแล้ว

“ฉันไม่อาจยอมรับได้! นี่มันค่อนข้างเป็นรถใหม่ น้องชาย! ฉันไม่สามารถเอามันมาจากนายฟรี ๆ ได้! เอางี้ไหม ฉันมีเงินติดตัวอยู่ประมาณ 100,000 ดอลลาร์ในตอนนี้ ฉันจะซื้อรถตามราคาตลาดที่ 270,000 ดอลลาร์ ฉันจะจ่ายเงินที่เหลือให้เมื่อฉันขายรถคันนี้ออกไป! ตกลงไหม?”

“ถ้าเป็นแบบนั้น นายแค่ซื้อมันจากฉัน 100,000 ดอลลาร์ก็พอ!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ บนใบหน้าของเขา เขารู้ว่าเซโน่จะไม่ยอมรับรถคันนี้มาแบบฟรี ๆ ไม่ว่าเขาจะทำยังไงก็ตาม

อย่างไรก็ตาม รถเบนซ์ G500 ของเจอรัลด์จะสามารถชดเชยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้นได้อย่างไรกัน? เจอรัลด์สลัดความคิดนั้นในใจเขาออกไปชั่วครู่

“จริง ๆ นะอย่างกังวลไปเลย เซโน่ ฉันจะอธิบายเรื่องนี้กับนายในภายหลังเอง แค่ซื้อมันที่หนึ่งแสนดอลลาร์ก็พอ! ตอนนี้ก็เอาหนังสือสัญญามาให้พวกเราสิ เพื่อน!” เจอรัลด์พูดขณะที่เขาตบไหล่เซโน่เบา ๆ

เซโน่เงียบไปและเพียงทำตาม เขาได้ตัดสินใจในใจแล้วว่าเขาจะคืนเงินให้เจอรัลด์เมื่อรถถูกขายไป

สัญญาไม่ได้สำคัญอะไรกับเขาเลยจริง ๆ

ขณะที่เจอรัลด์เซ็นสัญญา เลลาดูงุนงง ในขณะที่ดักลาสแอบดีใจเหลือเกิน

ตอนนี้รถได้ขายไปแล้วอย่างเป็นทางการและเจอรัลด์จะมอบเงิน 70,000 ดอลลาร์ให้กับวิลลี่สำหรับการระดมทุนของเขา

หลังจากทำเช่นนั้นแล้ว เจอรัลด์จะมีเงินเหลืออยู่ 30,000 ดอลลาร์เท่านั้น

“ดักลาส เลลา! ลูกพี่ลูกน้องสาวของฉันขายบ้าน! เธอเพิ่งดำเนินธุรกิจเมื่อไม่นานมานี้และในเวลานี้เธอก็ยังไม่เลิกงานเลย! เนื่องจากเจอรัลด์จะซื้อบ้าน ทำไมฉันไม่โทรหาเธอเอาล่ะ? เขาสามารถซื้มันจากเธอได้! แต่อย่างไรก็ตาม ต้องรู้ไว้ว่าเงิน 30,000 ดอลลาร์นั้นก็แทบจะไม่พอสำหรับเงินมัดจำเลยนะ!” เพื่อนคนหนึ่งของเลลาที่ติดตามพวกเขามากล่าว

“เอาเลย!” เลลาตอบขณะที่เธอพยักหน้าเล็กน้อย

ทั้งหมดที่เจอรัลด์ต้องทำก็คือเลือกจากบ้านที่ได้รับการคัดเลือกมาแล้ว จ่ายค่ามัดจำและเซ็นสัญญา เมื่อสิ่งนั้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็แค่จำเป็นต้องรอให้ธนาคารอนุมัติเงินกู้ของเขา

“โอ้ ลูกพี่ลูกน้องและดักลาสคนหล่อ! ขอบคุณมากนะสำหรับการช่วยเหลือนี้! เนื่องจากว่ามันดึกมากแล้ว โปรดอยู่ก่อน! ฉันจะเลี้ยงมื้อค่ำพวกเธอสี่คน! ลูกพี่ลูกน้องของเธอจะเลี้ยงพวกเธอทุกคนเองวันนี้!” ลูกพี่ลูกน้องของหญิงสาวคนนั้นกล่าวอย่างมีความสุขที่ทำการขายได้

สำหรับเจอรัลด์ เขาเพียงยืนอยู่ด้านข้างขณะที่เขาถือโฉนดการซื้อบ้านและสัญญา เขาคือคนที่จ่ายค่าบ้านแต่กระนั้นพนักงานขายสาวคนนี้กลับไม่นับเขาด้วย

แน่นอนเธอจะ

ทันทีที่เธอเห็นเจอรัลด์ เธอก็บอกได้เลยทันทีว่าเขาเป็นแค่คนโง่เขลาที่ยังไม่เคยเห็นโลกมามากนัก เธอไม่แม้แต่จะอยากยกยอเขาใด ๆ เลย เมื่อการซื้อขายเสร็จสิ้น เธอยิ่งไม่มีเหตุผลใดที่จะอยากอยู่ใกล้เขาเลยด้วยซ้ำ

“ไม่มีทางที่พวกเราสามารถทำแบบนั้นได้! ไม่ว่าเธอจะพูดยังไงก็ตาม ฉันไม่อาจปล่อยให้เธอเลี้ยงมื้อค่ำพวกเราในคืนนี้ได้! ถ้าจะพูดให้ถูก เนื่องจากเจอรัลด์ซื้อบ้านในวันนี้ เขาก็ควรที่จะเป็นคนเลี้ยงพวกเราสิ!” ดักลาสกล่าวขณะที่เขาหัวเราะอย่างมีความสุข

“ใช่! พวกเราตระเวณไปทั่วกับนายตั้งแต่หนึ่งทุ่มแล้ว! ตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบจะห้าทุ่ม! ยิ่งไปกว่านั้น พวกเราช่วยเหลือนายให้ได้บ้านให้ตัวเองมา นายรู้ไหม ถ้านายไม่ใช่คนคุ้นเคยละก็ นายจะไม่สามารถแม้แต่จะซื้อบ้านหลังนี้ในราคานี้ได้ด้วยซ้ำ! นายควรจะขอบคุณนะ!”