มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 559

“รู้ไหมครับ พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของผมและผมจะไม่ได้ฉลองมันที่บ้านในครั้งนี้ ผมได้จองโรงแรมไว้แล้วสำหรับการฉลอง พวกคุณคนไหนจะมีเวลามาเข้าร่วมกันบ้างไหมครับ?” เจอรัลด์ถาม

ในปีก่อน คุณลุงและคุณป้าวินเทอร์มักจะเป็นคนเดียวที่ฉลองวันเกิดของเจอรัลด์กับเขามาโดยตลอด ปีนี้ก็จะไม่มีการยกเว้น

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทุกคนก็อยู่ที่นี่กันแล้ว ตามปกติเจอรัลด์จึงรู้สึกจำเป็นต้องเชิญพวกเขาทุกคนมางานเลี้ยงวันเกิดของเขาด้วยเช่นกัน

สะใส้สามกระแอมไอก่อนจะพูดขึ้นมา “ราวกับว่าพวกเราจะมีเวลาไปที่นั่นงั้นแหละ ฟรานซิสและคนที่เหลือจะทำงานในวันพรุ่งนี้กัน พวกเราไม่มีเวลามาฉลองวันเกิดของนายกับนายหรอกนะ”

“ถูกต้อง ยิ่งไปกว่านั้นแล้ว ถ้านายจะฉลองวันเกิดของนาย นายไม่ควรทานอาหารที่บ้านดีกว่าเหรอ? ทำไมนายต้องจองโรงแรมด้วย? นายลืมรากเหง้าของนายไปแล้วเพียงเพราะตอนนี้นายมีเงินมาบ้างแล้วงั้นเหรอ?” สะใภ้สองกล่าวอย่างเย็นชา

เนื่องเจอรัลด์ยากจนมากในตอนแรก ทุกคนจึงเคยชินกับการดูถูกเขา ความจริงที่ว่าเขาร่ำรวยขึ้นมาอย่างฉับพลันจากการถูกลอตเตอรี่นั้นทำให้สถานะทางอำนาจพลิกกลับอย่างรวดเร็ว จึงเป็นผลให้พวกเขาไม่พอใจกันมากขึ้น นี่คือเหตุผลหลักที่ทำไมพวกเขาถึงพูดกับเขาอย่างเย็นชายิ่งกว่าเดิมเมื่อเทียบกับที่พวกเขาเคยทำกันในอดีต

“อืม ดูเหมือนว่าพวกเราทุกคนต่างก็ยุ่งกันนะ ดูเหมือนว่านายจะต้องฉลองวันเกิดของนายคนเดียวแล้วล่ะ!” ลูกชายคนโตกล่าวต่อมา

และในขณะที่เขาพูดจบ โทรศัพท์ของเขาก็เริ่มดังขึ้นมา

“เฮลโล? คุณวอลท์! สบายดีไหมครับ? นั่นคืออะไรครับ? ยินดีด้วยครับ! โอ้ ผมจะไปกับครอบครัวของผมในวันมะรืนนี้อย่างแน่นอนครับ! ไม่ ไม่ครับ ผมว่าง! ผมจะว่างอย่างแน่นอนเมื่อผมทำทุกอย่างที่จำเป็นต้องทำให้เสร็จในวันพรุ่งนี้เรียบร้อยแล้ว! ฮ่าฮ่า!”

หลังจากนั้น ลูกชายคนโตก็วางสาย เขาดูค่อนข้างตื่นเต้น

“มีเรื่องอะไรเหรอ?” สะใภ้ใหญ่ถาม

“วันมะรืนเป็นวันเกิดปีที่แปดของลูกชายของคุณวอลท์น่ะ พวกเราได้รับเชิญให้เข้าร่วมฉลองวันเกิดของเขาดังนั้นแน่นอนว่าผมตกลงไป!”

“หืม? คุณไม่ได้บอกว่าคุณมีการประชุมธุรกิจการค้าที่สำคัญที่จะต้องเข้าร่วมในวันนั้นหรอกหรือ?”

“ฮึ่ม! วันเกิดลูกชายของคุณวอลท์มีลำดับความสำคัญสูงกว่า! ผมจะยกเลิกการเข้าร่วมการประชุมธุรกิจการค้าของผม!” ลูกชายคนโตคร่ำครวญ

“คุณลุง ลุงสอง ผมคิดว่าพวกเราควรเริ่มทานอาหารกันได้แล้วนะครับตอนนี้ ผมยังคงมีเรื่องสำคัญมากมายให้ทำในวันพรุ่งนี้ ผมต้องกลับไปพักผ่อนโดยเร็วที่สุด! จริง ๆ แล้วไม่สิ ผมยังต้องวางแผนบางอย่างเมื่อผมไปถึงบ้านเพราะผมจะต้องพบกับคุณจองในวันพรุ่งนี้!” ฟรานซิสกล่าว

ตามปกติแล้ว เขาก็จะยุ่งเหมือนกันในวันพรุ่งนี้

“ยังไม่ใช่วันเกิดของฉันสักหน่อย ทำไมเธอถึงอวยพรวันเกิดให้ฉันเร็วขนาดนี้เลยล่ะ?!” เจอรัลด์กล่าวก่อนจะหัวเราะออกมาขณะที่เขานอนอยู่บนเตียงของเขา

“อะไรจะหยุดฉันไม่ให้อวยพรวันเกิดนายสองครั้งได้ล่ะ? ฉันจะอวยพรวันเกิดให้นายอีกครั้งตอนเที่ยงคืน! ก็ไม่เหมือนกับว่าฉันสามารถเอาคืนคำอวยพรของฉันก่อนหน้านี้ได้อยู่ดีหนิ เออจริงสิ เจอรัลด์ นายช่วยมาหาฉันในอีกสองวันได้ไหม? แน่นอนว่าเมื่อนายจัดการเรื่องของตัวนายเองเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ฉันอยู่ที่สถานีโทรทัศน์ ฉันเพิ่งถูกย้ายให้มาเป็นผู้สื่อข่าวฝึกหัดในวันนี้น่ะ ในที่สุดฉันก็สามารถทำบางอย่างที่ฉันอยากจะทำมาโดยตลอดได้แล้วในตอนนี้!” มีล่าพูดอย่างมีความสุข

มีล่าเคยเล่าเรื่องนี้ให้เจอรัลด์ฟังเมื่อนานมาแล้ว เธอจะสอบเพื่อสมัครเป็นผู้สื่อข่าวฝึกหัด

เธอจัดการผ่านมาได้แล้วและตอนนี้เธอก็เป็นผู้สื่อข่าวฝึกหัดอย่างเป็นทางการแล้ว เจอรัลด์จึงมีความสุขกับเธอพอ ๆ กัน

“แน่นอนอยู่แล้ว! ฉันจะไปหาเธอในอีกสองวันนี้ พวกเราจะมีการฉลองที่ยิ่งใหญ่ด้วยกันสำหรับเธอ!” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขายิ้ม

“เอาล่ะ! อ่า โปรดจำไว้ว่าวันที่อาจจะไม่ตายตัว ฉันอาจจะมีวันหยุดสั้น ๆ ในช่วงสองสามวันนี้ดังนั้นพวกเราต้องหารือกันอีกครั้งละกัน เมื่อพูดถึงการฉลองละก็ นายวางแผนที่จะฉลองวันเกิดของนายยังไงในวันพรุ่งนี้?”

หลังจากทั้งสองพูดคุยเกี่ยวกับแผนการเรื่องวันเกิดของเขาชั่วครู่สั้น ๆ แล้ว ในที่สุดมีล่าก็พูดว่าเธอต้องไปอาบน้ำแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงวางสายกัน

และในขณะที่เจอรัลด์กำลัฃจะวางโทรศัพท์ของเขาลง โทรศัพท์ของเขาก็เริ่มดังขึ้นมาอีกครั้ง