มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 631

แม้คนตระกูลหลงคนอื่น ๆ ก็เต็มไปด้วยความโกรธกับการยั่วยุของโยเอลเช่นกัน แต่พวกเขาก็รู้กันดีที่จะไม่พูดอะไรในสถานการปัจจุบันของพวกเขา

“ไม่มีความจำเป็นสำหรับเรื่องนั้น คุณไลล์ โปรดควบคุมคนของคุณด้วย!” ผู้ใหญ่ของตระกูลหลงคนหนึ่งกล่าว

แซคยิ้มก่อนจะกล่าวเพิ่มเติม “ใช่ โยเอล หยุดทำตัวหยาบคายขนาดนี้ได้แล้ว!”

โยเอลเพียงแค่เอาแต่เงียบเท่านั้น เมื่อเขาถูกบอกให้ทำแบบนั้น

ในขณะเดียวกัน เจอรัลด์ก็กำลังยืนอยู่ตรงหัวมุมของสนามกอล์ฟข้างหลังโรงแรมของเขา ดูเหมือนว่าเขากำลังรอใครบางคนอยู่

“เฮลิคอปเตอร์กำลังมาใช่ไหม?” เจอรัลด์ถามผ่านโทรศัพท์ของเขา

“พวกเราจะมาถึงเร็วนี้ครับ!” เดรกและไทสันตอบกลับพร้อมกัน

เจอรัลด์ไม่ต้องการจะขึ้นเฮลิคอปเตอร์ในวันนี้เลยจริง ๆ แต่แซคก็ยืนกรานให้เขาทำแบบนี้ เขาจำเป็นต้องปรากฏตัวอย่างมีอำนาจเพื่อยับยั้งพวกตระกูลหลง ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องอยู่ในสถานะที่เรียกร้องความสนใจจากผู้คน

เนื่องจากว่าเขาจะเผชิญหน้ากับตระกูลหลงอยู่ดี เจอรัลด์จึงตกลง เขาไม่ได้แคร์ใด ๆ อีกต่อไปแล้วที่จะรักษาการทำตัวไม่ให้เป็นจุดสนใจ

ขณะที่เขารอพาหนะของเขา เจอรัลด์ก็มองไปรอบ ๆ สนามกลอ์ฟ กลุ่มคนหลายคนก็กระจัดกระจายไปทั่วสนามกัน กำลังเพลิดเพลินกับการเล่นกอล์ฟเป็นรายบุคคลของพวกเขา

“พวกเราขออภัยอย่างสูง คุณผู้ชาย แต่พวกเราต้องทำความสะอาดสนามกอล์ฟเร็ว ๆ นี้ คุณช่วยออกไปกันชั่วคราวได้ไหมครับ? พวกเราขออภัยในความไม่สะดวกในครั้งนี้จริง ๆ ครับ”

นี่คือสิ่งที่พนักงานไม่กี่คนกล่าว เพื่อถ่ายทอดให้คนเหล่านั้นที่กำลังเล่นอยู่ในสนามตอนนี้

“หา? ออกไปเหรอ? พวกเราเพิ่งเริ่มเองนะ!”

“ถูกต้อง! คุณไม่สามารถคาดหวังให้พวกเราโอเคกับสิ่งนั้นได้นะ! ฉันยังคงอยู่กับลูกค้าของฉันอยู่! เอาเบอร์ติดต่อผู้จัดการของคุณมา! ฉันต้องการคุยกับผู้จัดการของคุณ!”

“ใช่! พวกเราจ่ายไปมากมาย เพื่อให้ได้เข้ามาที่คลับนี้และพวกเราไม่แม้แต่จะมีสิทธิ์อยู่ต่อเลยเหรอ? ฉันจะไม่จากไปแน่นอน!”

ลูกค้าทั้งหลายเต็มไปด้วยความโกรธกัน

“ฉันจะถ่ายรูปทิวทัศน์มากกว่านี้! เช่น…ตรงนี่! แล้วก็ตรงนี้ และก็ตรงนั้นเช่นกัน!” หญิงสาวกล่าวพร้อมกับถ่ายรูปทุก ๆ รูป

“ว้า!” หญิงสาวพูดขึ้นมาฉับพลัน แข็งทื่ออยู่กับที่ เธอหรี่ตามองไปที่รูปหนึ่งที่เธอเพิ่งถ่าย

“เกิดอะไรขึ้น ลูซิลล์?” คริสเตน เชอร์รี่ และเชสถามขณะที่พวกเขาหันไปมองที่เธอ

ด้วยการแสดงออกที่ตกใจ จากนั้นลูซิลล์ก็ชี้ไปยังทิศทางหนึ่งก่อนที่เธอจะพูดขึ้นมา “คุณคาเรน…พวกเธอทุกคน ดูสิ! คนที่ยืนอยู่ในระยะนั้น…เขาดูไม่เหมือนเจอรัลด์ไปหน่อยเหรอ?”

“อะไรนะ? เจอรัลด์เหรอ?”

ด้วยความช็อก จากนั้นทุกคนก็หันไปมองตรงที่ลูซิลล์ชี้ไป

เป็นเรื่องจริง คนที่ยืนอยู่ตรงหัวมุมของสนามกอล์ฟพร้อมกับเอามือล้วงในกระเป๋ากางเกง คือเจอรัลด์จริง ๆ

“นั่นคือเขาจริง ๆ เหรอ? เขามาทำอะไรที่นี่ล่ะ?” ลูซิลล์ถามอย่างสงสัย