มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 658

ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ใกล้ ๆ ห้องของมีล่า เมื่อมีล่าออกไปเพื่อจะดูว่าเกิดเรื่องวุ่นวายอะไรขึ้น คนอื่นสองสามคนก็ออกจากห้องของพวกเธอไปเพื่อดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นกันแล้ว มีล่าและคนอื่น ๆ จึงตามพวกเธอไปอยู่ด้านหลัง

“เป็นอะไรไป? เกิดอะไรขึ้น?” หนึ่งในหญิงสาวที่อยู่ที่นั่นถามขึ้นมา

“ฉัน…ฉันออกไปกับเพื่อนร่วมบ้านของฉันก่อนหน้านี้และตอนที่ฉันกลับมา ฉันก็ตระหนักได้ว่าแหวนเพชรที่แฟนของฉันซื้อให้ฉันหายไป! มันเป็นแหวนที่แพงมาก และฉันก็ไม่สามารถหามันเจอที่ไหนเลย!” หญิงสาวคนนั้นกล่าวพร้อมกับร้องไห้คร่ำครวญ

ฮอลลี่ได้ยินเสียงอึกทึกครึกโครมจากห้องถัดไป และตอนนี้เธอก็มาอยู่นี่เหมือนกัน

“อย่างร้อเลย ไซลีน่า เธออาจจะวางมันไว้ผิดที่ก็ได้ เธอก็รู้ว่าเธอสะเพร่ามากแค่ไหน บางทีเธออาจจะทิ้งมันไว้สักที่โดยไม่ตั้งใจหรือเปล่า?” ฮอลลี่แนะนำ

“แต่ฮอลลี่ ฉันจะไม่มีวันวางของสำคัญขนาดนั้นผิดที่แน่! ฉันระมัดระวังเป็นพิเศษอยู่เสมอกับแหวนที่มีราคาถึงหกพันดอลลาร์วงนั้น!” ไซลีน่าปล่อยโฮ

“ช่างแปลก! เอาล่ะ เอางี้ เธอไปที่ไหนมาวันนี้และใครบ้างอยู่ในหอพัก? เป็นไปได้ไหมว่าประตูของเธอไม่ได้ปิดสนิทดังนั้นใครบางคนที่รู้เกี่ยวกับแหวนวงนี้จะเข้ามาขโมยมันไปหรือเปล่า?”

“ตอนแรก ใครบอกให้เธออวดแหวนให้ทุกคนดูในเวลากลางวันแสก ๆ ล่ะ?” ฮอลลี่กล่าวเพิ่มเติม

“อืม…พวกเราทั้งห้าไปชอปปิงด้วยกัน…มีเพียงนาริซซ่าที่อยู่ในหอพัก…เธอบอกว่าเธอจำเป็นต้องเขียนบทของเธอ…” เพื่อนร่วมบ้านคนหนึ่งกล่าว

“ไม่…ไม่ใช่ฉันนะ! ฉันไม่ได้เอาแหวนไป!” นาริซซ่ากล่าว รู้สึกกลัวขึ้นมา

“แต่เธอคือคนเดียวที่อยู่ในหอพักขณะนั้น จะเป็นใครไปได้กันล่ะ?” ฮอลลี่ซักถาม

“ทำไมเธอไม่ให้พวกเราตรวจสอบเตียงของเธอ เพื่อที่เธอจะสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอได้?” ฮอลลี่แนะนำต่อ

มีล่ารู้ดีว่าฮอลลี่เพียงแสดงความโกรธของเธอโดยตรงไปที่นาริซซ่า เพราะนาริซซ่าเป็นเพื่อนสนิทกับเธอ

เมื่อเข้าใจเช่นนั้น จากนั้นมีล่าจึงปกป้องนาริซซ่าทันทีโดยกล่าวขึ้นมา “ฉันสามารถพิสูจน์ให้ได้ว่านาริซซ่าไม่ได้แตะของของไซลีน่า! สุดท้ายแล้ว เธอก็ไม่ใช่คนแบบนั้น!”

เมื่อได้รับความเห็นชอบของพวกเธอแล้ว จากนั้นฮอลลี่ก็ลงมือค้นของของนาริซซ่า แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่สามารถหาอะไรพบเลย

จากนั้นฮอลลี่และเพื่อน ๆ ของเธอก็เข้าไปในห้องของมีล่ากัน

หลังจากขุดคุ้ยสิ่งของเธอได้สักพัก ฮอลลี่ก็ยกหมอนของมีล่าขึ้นก่อนจะตะโกนขึ้นมาด้วยความช็อก “ไซลีน่า ดูสิ! ตรงนั้นไม่ใช่แหวนของเธอหรอเหรอ?”

จากนั้นทุกคนที่ปรากฏตัวอยู่ก็เฝ้ามอง ขณะที่ไซลีน่าเดินไปและหยิบแหวนขึ้นมา

“ช ใช่! แหวนวงนี้เป็นของฉัน!”

ไซลีน่าไม่อยากจะเชื่อ เธอเพียงจ้องอย่างว่างเปล่าไปที่มีล่าก่อนจะพูดขึ้นมา “…มีล่า? ทำไมเธอถึงจะทำเรื่องแบบนี้ล่ะ?”