มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 701

“…เป็น…เขาเหรอ?”

แม้เมอาจะได้รับแจ้งจากวอร์เรนแล้วว่าเจอรัลด์ก็กำลังเรียนอยู่ที่นี่ แต่เธอก็ยังไม่ได้เห็นเขาเป็นการส่วนตัวจนกระทั่งถึงตอนนี้ เมื่อเห็นว่าเขากำลังถือขวดน้ำอยู่จึงก่อให้เกิดท่าทางดูถูกเหยียดหยามขึ้นมาบนใบหน้าของเธอทันที

แม้ตอนนี้เขาอยู่ในโรงเรียนอื่น เขาก็ยังคงเป็นคนขี้แพ้เหมือนเดิมกับที่เขาเป็นในตอนที่อยู่มัธยมปลาย เมื่อคิดว่าเขายังคงถูกสั่งให้ไปขนน้ำและแจกจ่ายให้กับคนอื่น ๆ นั่น!

เธอไม่อยากจะรู้ด้วยซ้ำว่าทำไมเจอรัลด์ถึงกำลังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยซอลฟอร์ดในตอนนี้

ขณะเดียวกัน พวกหญิงสาวจากก่อนหน้านี้ตอนนี้ก็กำลังรุมล้อมเจอรัลด์อยู่

“นี่หมายความว่ายังไงกัน?” หนึ่งในผู้บริหารสูงสุดถามขึ้นมา

“ผู้จัดการลุค! พวกเราพบเขาแล้วค่ะ! เขาคือคนที่บริจาคเงิน 500,000 ดอลลาร์ไงคะ!” หนึ่งในอาสาสมัครหญิงกล่าวด้วยความชื่นชม

“…อะไรนะ?”

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ ทุกคนก็ถึงกับเงียบไป

ทุกคนมีท่าทางของความตกใจ และไม่เชื่ออย่าที่สุดอยู่บนใบหน้า และนี่โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนเหล่านั้นที่กำลังยืนอยู่บนเวทีในตอนนี้

สเตลล่าเองก็จ้องไปที่เจอรัลด์อย่างกระดากใจ ขณะที่เธอวางสายโทรศัพท์ไป ในขณะที่พ่อของเธอเพิ่งกดรับสาย

แม้แต่แจสมินและมินดี้ก็พบว่าตัวเองตกตะลึงไปในในขณะที่พวกเธอยังคงจ้องไปยังทิศทางของเจอรัลด์กัน

“นี่…นี่ต้องเป็นความผิดพลาดบางอย่างแน่! คงไม่ใช่เขาหรอก!” อิซาเบลตะโกนออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจกับการที่เจอรัลด์บริจาคไปมากกว่าฟาเบียนมากขนาดไหน

เธอเพียงปฏิเสธที่เชื่อว่าเจอรัลด์มีเงินมากขนาดนั้นที่จะบริจาคตั้งแต่แรก! กระนั้น ความจริงก็ปรากฏให้เห็นอย่างตรงไปตรงมาแล้วตอนนี้

มีการประกาศแล้วว่าผู้บริจาคมาจากชั้นเรียนของพวกเขา ถ้าไม่ใช่ทั้งครอบครัวของฟาเบียนและสเตลล่าได้ทำการบริจาคนั้น งั้นบุคคลที่เป็นไปได้เพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ก็คือเจอรัลด์

ในขณะที่เจอรัลด์พยายามอย่างหนักที่นะเก็บตัวตนของเขาเอาไว้เป็นความลับ เขารู้ว่าเขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยจริง ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ ณ จุดนี้

แม้แต่คนงานของงานไม่กี่คนตอนนี้ก็แสดงท่าทางบอกให้เขาขึ้นไปบนเวทีด้วยความเคารพนับถืออย่างสูง

ฟาเบียนเอง ที่เดิมทียืนอยู่กลางเวที ตอนนี้ก็กำลังถูกผลักไปด้านข้างโดยอาสาสมัครสาว ๆ ทั้งหลายเพื่อให้มีทางเดินสำหรับเจอรัลด์

แม้นั่นจะทำให้ใบหน้าของฟาเบียนแดงก่ำขึ้นมาด้วยความอับอาย แต่ใบหน้าของอิซาเบลเองก็แดงก่ำจากความเดือดดาลหลังจากเห็นการกระทำของพวกเธอ

“นาย…นาย! ทำไมนายถึงจะต้องบริจาคมากขนาดนั้นด้วย?!” อิซาเบลดุว่าด้วยความโกรธ ขณะที่เธอชี้ไปที่เจอรัลด์

“เธอพูดถูก! ฉันไม่รู้ว่าเงินทั้งหมดนั้นมาจากไหน แต่ฉันหวังว่านายจะตระหนักได้ว่านายจ่ายไปมาแค่ไหนแทนที่จะพยายามทำให้ตัวเองดูเป็นคนร่ำรวย!” เมอากล่าวเสริมด้วยความดูถูกเหยียดหยาม เธอรู้สึกว่าถ้าเธอไม่พยายามที่จะเยาะเย้ยเขา ในตอนนี้เป็นอย่างน้อยละก็ เธอก็คงจะเป็นลมไปจากการะเบิดอีโก้ของเธอที่ทำให้หูอื้อตาลายที่เธอเพิ่งได้รับนี้แล้ว

เมื่อได้ยินสิ่งที่พวกเธอพูดไป เจอรัลด์ก็มองแรงไปที่พวกเธอ ความโกรธกำลังเดือดพล่านในตัวเขา