มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 705

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ไม่ต้องรีบร้อน แค่ตั้งใจเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับทุกอย่างโดยละเอียด!” เจอรัลด์กล่าวเพิ่มเติม

“เป็น…คุณปู่ฟินน์เลย์น่ะสิ! เขากำลังเก็บของและพยายามจะจากไป! แม้แต่ตอนนี้ ฉันก็ยังคงพยายามที่จะหยุดเขาไม่ให้ทำแบบนั้นอยู่!”

“อะไรนะ? แต่ทำไมล่ะ? ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นดีมาสักพักแล้วในตอนนี้! ทำไมจู่ ๆ ถึงอยากจะจากไปล่ะ?” เจอรัลด์ตอบกลับ รู้สึกสับสนงุนงง

เจอรัลด์เห็นฟินน์เลย์เป็นชายชราลึกลับที่ แม้อยู่ในวัยชราแล้ว ก็ยังคงสู้รบอยู่คนเดียวแทบจะตลอดเวลา

มันเป็นโชคชะตาที่นำพาให้เจอรัลด์ และฟินน์เลย์มาพบกัน และชายชราก็ช่วยเหลือเจอรัลด์มาในหลาย ๆ โอกาสแล้ว

แม้ฟินน์เลย์ยังคงดูเหมือนจะสนุกกับการกวนใจเขาอยู่ แต่เจอรัลด์ก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ได้รับความช่วยเหลือมากมายจากชายชรามาแล้วอยู่ดี

เพื่อตอบแทบความช่วยเหลือของชายชรา เจอรัลด์จึงยินดีต้อนรับการมีอยู่ของฟินน์เลย์ โดยการบริการฟินน์เลย์ด้วยอาหารเลิศรส และยังมีสถานที่ให้พักอยู่ในคฤหาสน์ของเขาอีกด้วย

เนื่องจากว่าฟินน์เลย์ช่วยชีวิตของเควต้าเช่นกัน แม้แต่เธอก็ปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดี และเธอก็มักจะทำให้มั่นใจอยู่เสมอว่าเขาได้รับการบำรุงเป็นอย่างดีอยู่ตลอด ส่วนใหญ่แล้ว เควต้าก็ปฏิบัติต่อเขาราวกับว่าเขาคือ ปู่จริง ๆ ของเธอ

ทว่าในที่นี่เขากำลังพยายามที่จะจากพวกเขาไปในตอนนี้ หากจะมีอะไรให้ตำหนิสำหรับการกระตุ้นที่จะจากไปของฟินน์เลย์ มันก็คงจะเป็นเพราะการสืบสวนอย่างต่อเนื่องของเจอรัลด์ในเรื่องตระกูลเฟนเดอร์สัน

เจอรัลด์ตระหนักดีว่ามีบางอย่างผิดปกติอยู่แล้วกับฟินน์เลย์ ตั้งแต่ที่เขาถามชายชราคนนั้นว่าเขารู้อะไรเกี่ยวกับพวกเฟนเดอร์สันหรือไม่ ท้ายที่สุดแล้ว ฟินน์เลย์ก็ดูเหมือนจะพูดน้อยลงกับเจอรัลด์เรื่อย ๆ ในไม่กี่วันมานี้หลังจากที่เจอรัลด์ตั้งคำถามนั้น มันเหมือนราวกับว่าชายชรามีบางอย่างอยู่ในใจของเขา

เมื่อฟินน์เลย์ถูกถามว่าทำไมเขาถึงดูเหมือนกำลังครุ่นคิดถึงบางอย่างอยู่ ชายชราก็จะเพียงตอบกลับด้วยคำพูดที่ยากจะเข้าใจเท่านั้น

เมื่อเห็นว่าเขาไม่สามารถทำอะไรได้จริง ๆ ในขณะนั้น เจอรัลด์เพียงกล่าวเพิ่ม “…เอาล่ะ อย่ากังวลเกี่ยวกับมันมากเกินไปเลย สำหรับตอนนี้ ฉันจะมุ่งหน้ากลับไปเพื่อที่ฉันจะสามารถถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวได้!”

จากนั้นเจอรัลด์ก็แยกทางกับมาร์เวน

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็มาถึงบ้านทันเวลาพอดีที่จะเห็นฟินน์เลย์กำลังถือกระเป๋าเดินทางของเขาออกไปนอกประตู!

“ฉันต้องไปเดี๋ยวนี้จริง ๆ หลานสาวของฉัน! ฉันจะกลับมาเยี่ยมอย่างแน่นอน เมื่อฉันมีเวลาในอนาคต! เธอเป็นเด็กสาวที่ดีและปู่จะไม่มีวันลืมเธอเลย!”

ทันที่ชายชราหันหลังกลับ อย่างไรก็ตาม เขาก็สังเกตุเห็นว่าเจอรัลด์กำลังยืนอยู่ต่อหน้าเขา!

“อ่า! หลานชายของฉัน! จังหวะเหมาะพอดี! ฉันต้องไปแล้วตอนนี้ ดังนั้นนี่คือการบอกลาสำหรับขณะนี้!”

“แต่คุณควิก คุณอยู่ที่นี่มาสักพักแล้วตอนนี้ ทำไมถึงรีบร้อนที่จะไปล่ะ? โดยไม่คำนึงถึง ถ้าคุณต้องการจะไปจริง ๆ คุณก็น่าจะบอกผม และผมก็จะส่งคุณไปที่ไหนก็ตามที่คุณต้องการจะไปโดยรถยนต์เอง!”

“ไม่มีความจำเป็นสำหรับเรื่องนั้นจริง ๆ หลานชายของฉัน ฉันรู้ว่าเธอหวังดี และเธอก็เป็นหลายชายที่ยอดเยี่ยมมาตลอด! แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าฉันไม่ไปตอนนี้ ฉันก็จะไม่สามารถหาโอกาสที่จะทำแบบนั้นได้อีก…”

แม้มันเป็นเรื่องจริงที่ราเคลเพียงทำให้เขาเจ็บได้ขนาดนี้ก็เพราะเธอเชี่ยวชาญในเทควันโด้ ฟินน์เลย์เพียงส่ายหัวของเขาก่อนจะถอนหายใจ

“ถ้าฉันจะทิ้งเธอไปตอนนี้ในสภาพนี้ละก็ ฉันจะไม่เป็นกังวลเกี่ยวกับเธอได้ยังไง หลานชายของฉัน? เธอใจดีมากเกินไป! ฉันกังวลอย่างแท้จริงว่าเมื่อฉันจากไปแล้ว เธอจะไม่แม้แต่จะตระหนักได้ด้วยซ้ำว่าอะไรที่ฆ่าเธอ!”

ขณะที่เขากล่าวไปแบบนั้น ฟินน์เลย์ก็นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อตอนที่อยู่โรงแรม เมื่อยูนัสได้ส่งชายผมยาวคนนั้นไปโจมตีเจอรัลด์

ถ้ามันไม่ใช่เพราะการแทรกแซงของเขาละก็ แขนของเจอรัลด์ก็คงเกือบจะพิการไปแล้ว!

“ผมเจ็บแค่นี้เพราะผมไม่ได้สู้กลับ! ถ้าผมเอาจริงละก็ ผมก็คงจะต่อยได้บ้างอยู่แหละ!” เจอรัลด์ตอบกลับ ไม่ว่าจะอย่างไร แม้เขาจะใจดี แต่เขาก็ยังคงมีชื่อเสียงให้รักษา! การถูกผู้หญิงทำร้ายจึงทำลายอีโก้ของเขาเล็กน้อยอย่างแน่นอน

“ฮ่า! เธอน่ะเหรอ? แม้ฉันรู้ว่าเธอมีความแข็งแกร่งในตัวอยู่บ้าง แต่ใครก็ตามที่มีทักษะมากกว่าเล็กน้อยก็สามารถอัดเธอจนเละได้อย่างง่ายดายแล้ว! หลานชายของฉัน เธอไม่สามารถคาดหวังว่าจะมีคนคอยมาปกป้องเธอได้ทุกครั้งเมื่อบางอย่างแบบนี้เกิดขึ้นนะ!” ฟินน์เลย์กล่าวขณะที่เขาเกาหลังหัวของเขา

เจอรัลด์จึงทำได้เพียงแค่พยักหน้าเป็นคำตอบเท่านั้น

เอาตามตรง เขาก็เคยคิดที่จะเลือกเรียนศิลปะการต่อสู้จากคู่หูเดรกและไทสันมาก่อน บางทีอาจจะเป็นอย่างเช่นการต่อยมวย

ปัญหาก็คือ เขาแค่ไม่มีเวลาที่จะฝึกฝนอะไรเลยน่ะสิ!