มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 77

เจอรัลด์วางสายโทรศัพท์ แทนที่จะกลับไปที่หอพัก เขาตรงไปที่โรงเรียนสอนขับรถ

ในมือของเขา เขาถือชุดเดรสตัวใหม่ที่เขาได้ซื้อให้มีล่า

ชุดเดรสดังกล่าวได้ถูกห่อไว้อย่างพิถีพิถันในกล่องที่หรูหรา

เจอรัลด์กำลังวางแผนไว้ว่าจะมอบมันให้มีล่าเมื่อเขามีโอกาส

มันคงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะจัดการผู้หญิงอย่างเช่นซาเวียและควินน์ที่มักจะบอกเพื่อน ๆ ของพวกเธอว่าพวกเธอชอบรับของขวัญ

อย่างไรก็ตาม เมื่อเป็นมีล่า เจอรัลด์ไม่คิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีที่จะทำเช่นนั้น

มันอาจจะไม่สร้างสรรค์ด้วยซ้ำไป

ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน เจอรัลด์ยังสงสัยว่ามีล่าจะแนะนำใครให้เขากัน

แต่เมื่อเจอรัลด์ยืนอยู่ด้านหน้าของโรงเรียนสอนขับรถ เขาก็รู้สึกประหม่าเมื่อเขาเห็นฉากตรงหน้าเขา

มีล่าอยู่ที่นั่น กำลังนั่งอยู่บนม้านั่งยาวด้านนอกของโรงเรียนสอนขับรถ หันหน้าไปอีกทางจากเจอรัลด์

สิ่งที่ทำให้เจอรัลด์กระวนกระวายก็คือผู้ชายที่นั่งอยู่ข้าง ๆ มีล่าอย่างใกล้ชิด

นอกจากนี้ มีล่ากำลังถือแขนของชายคนนั้น และพวกเขาก็ดูค่อนข้างสนิทสนมกันดี

พวกเขากำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุขในขณะที่ยืนพิงกัน

โว้ว!

เจอรัลด์รู้สึกราวกับว่าหัวของเขาจะระเบิด

มันสุดขีดมากเกินไป กระทันหันมากไปสำหรับเขา

จิตใจทั้งหมดของเขากำลังสั่นคลอน!

มีล่ามีแฟนแล้วงั้นเหรอ?

เจอรัลด์รู้สึกท้อแท้

ในที่สุดเขาก็รวบรวมความกล้าของเขาที่จะตามจีบหญิงสาวที่เขาชอบ และเธอก็เป็นผู้หญิงที่ใจดีมากจริง ๆ

แม้แต่ระหว่างทางที่มาที่นี่ จิตใจของเจอรัลด์ก็ยังวิ่งพล่าน เขาจินตนาการว่ามีล่าจะตอบสนองอย่างไรเมื่อเขาให้ของขวัญกับเธอ เธอจะประหลาดใจไหม? หรือเธอจะปฏิเสธเขาอย่างสุภาพหลังจากได้รู้ความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอ?

‘ฉันจะทำอย่างไรดีถ้าฉันโดนปฏิเสธ?”

แต่ถึงอย่างไร เจอรัลด์ก็มั่นใจ 80% ว่ามีล่าจะยอมรับของขวัญของเขา

แต่กระนั้น เจอรัลด์ไม่คาดติดมาก่อนว่าจะเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเขาตอนนี้

“เฮ้! เจอรัลด์ พวกเราอยู่นี่!”

ขณะที่เจอรัลด์ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างว่างเปล่า มีล่าก็ได้โบกมือให้เขา

เธอได้บอกเขาว่าเพื่อนของเธอเป็นผู้ชายที่ดีและเขาถูรางวัลใหญ่เมื่อไม่นานมานี้

ดังนั้น ไคล์คิดว่าการได้พบเพื่อนใหม่ที่ร่ำรวยนั้นไม่ใช่เรื่องแย่

แต่ อย่างไม่คาดคิด เจอรัลด์ได้มาพบกับเขาด้วยชุดซอมซ่อเช่นนี้ เขาสุดทนพอแล้ว

อืย เขาเป็นคนบ้านนอกใช่ไหม?!

เขาไม่ได้ดูรวยอะไรเลยเลย!

ไคล์ค่อนข้างผิดหวัง

“ฉันชื่อเจอรัลด์”

เจอรัลด์พยักหน้าให้เขาอย่างสุภาพและยืนมือออกมาเพื่อจับมือ

“เอาล่ะ น้องสาว ฉันได้พบเพื่อนเธอแล้ว ฉันต้องกลับไปที่มหาวิทยาลัยเดี๋ยวนี้ เดือนหน้าเป็นวันเกิดของคุณยาย ฉันคิดว่าพวกเราได้ตัดสินใจว่าจะให้ของขวัญอะไรกับเธอไปแล้ว ถ้างั้น ลาไปก่อนนะ!”

ไคล์ เมินเจอรัลด์โดยสิ้นเชิง เขาสอดมือของเขาเข้าไปในกระเป๋าของเขาและจากไปอย่างรวดเร็วหลังจากที่ได้คุยกับมีล่า

เขามาที่นี่วันนี้เป็นหลักเพื่อหารือเรื่องของขวัญที่พวกเขากำลังเตรียมไว้ให้คุณยายของพวกเขาในวันเกิดของเธอ

“ไคล์ นายมันเด็กเหลือขอ!” เมื่อเห็นลูกพี่ลูกน้องคนสนิทกำลังทำตัวหยาบคายกับเจอรัลด์ มีล่าก็กลายเป็นหงุดหงิด

“ฉันขอโทษสำหรับกิริยาท่าทางของลูกพี่ลูกน้องของฉัน เจอรัลด์ ฉันจะตำหนิเขาดี ๆ เมื่อฉันกลับไป!” มีล่ากล่าวขอโทษ