moneybags พ่อฉันเป็นเจ้าสัว นิยาย บท 45

บทที่45 ความสัมพันธ์แนบแน่น

พอกลับถึงหอพักก็โดนคนสามคนที่อยู่ตรงหัวมุมรุมถามเป็นนานกว่าจะปล่อยออกมา จักรชัยแต่ง

เรื่องขึ้นมั่วๆว่าคนในบ้านป่วย จึงรอดตัวออกมาได้

อารมณ์ที่ตึงเครียดมาสองสามวัน หลังจากที่ได้เห็นหน้าสามพี่น้อง ในที่สุดก็รู้สึกผ่อนคลาย

“คิดว่าเจ้าหนูนี่พอมีตังค์แล้วจะกำเริบซะอีก แม้แต่งานการก็ทิ้งไม่เอาแล้ว”พนัสพูดพลางใช้กำปั้นทุบหลังเขาเบาๆ

จักรชัยจงใจวิ่งไปด้านหน้าสองก้าว ตะกายลงบนโต๊ะทอดถอนหายใจ และทำให้สามคนนั้นหัวเราะ

ได้ในชั่วขณะนั้น

“ไปหลายวันไม่เจอหน้า เราออกไปดื่มกันซะหน่อยเถอะนะ”

เมื่อบรรยากาศคลายตัวลง ชลธิชาจึงกอดคอจักรชัยลากเขาออกไป ไปที่สถานที่เดิมนั่นแหละ

สองสามคนสั่งเนื้อปิ้งย่างอีกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้ พวกชลธิชาไม่คิดที่จะเรียกพวกผู้หญิงออกมา พวกเขาหลาบจำจากการเลือดตกยางออกคราวที่แล้ว

หากแต่มือถือของจักรชัยดังไม่หยุดอยู่บนโต๊ะ มีคนส่งข้อความหาเขาตลอด พนัสแย่งมือถือไปจากมือ ส่วนชลธิชาก็ใช้ร่างอันกำยำเข้าชนและกดจักรชัยเอาไว้

ความสัมพันธ์ของทั้งสี่คนแนบแน่นมาก เพราะฉะนั้นพวกเขาจะรู้รหัสโทรศัพท์ซึ่งกันและกัน พนัสเห็นว่าคนที่ส่งข้อความเป็นเด็กสาว จึงร้องขึ้นมา

“แหม จักรชัย แป๊บเดียวจีบสาวได้แล้วเหรอ ตกลงจะไม่ถามความเห็นพวกเราพี่น้องหน่อยเหรอ พวกเราไม่มีใครมีแฟนเลยสักคน นายเป็นคนที่สองแล้ว”

พอพูดขึ้นทั้งสามคนต่างก็แห่กันไปดูข้อความที่ห้องแชทของเขา จักรชัยตกใจจนพุ่งเข้าไปเอามือถือมาแนบไว้กับอก เป็นตายยังไงก็ไม่ยอมคลายมือ ล้อเล่นน่า ก่อนหน้านี้ที่พวกเขาเปิดวีดีโอคอลกันมีแต่คุยเรื่องลามก ถ้าให้สามคนนี้เห็นเข้า เขาคงโดนถลกหนังออกมาชั้นหนึ่งแน่ๆ！

ทั้งสามคนที่ยังแย่งโทรศัพท์มาไม่ได้เป็นนาน ย่อมต้องรู้ว่ามีบางเรื่องที่พวกเขารู้เห็นไม่ได้ ก็เลยเลิกแย่ง หากแต่หนักสีหน้าหนักอึ้งอยู่บนโต๊ะ

“จักรชัย พวกเรารู้ว่าก่อนหน้าอลินดาทำนายไว้เจ็บมาก แต่ก็ไม่ใช่เหตุผลที่นายจะต้องไปทำร้ายผู้หญิงคนอื่น”

ชลธิชานึกถึงเรื่องของเพลงพิณเมื่อคราวที่แล้ว แต่เห็นว่ารูปโปรไฟล์ไม่ใช่รูปของเพลงพิณ เขายิ่งรู้สึกไม่สบายใจขึ้น จะว่าอย่างไรก็เป็นน้องสาวที่เป็นญาติกัน ต่อให้เป็นเพื่อนซี้ก็เถอะ จะมารังแกกันแบบนี้ไม่ได้

พอเห็นสามคนนั้นทำท่าคิดไปไกล จักรชัยจึงนั่งลงที่โต๊ะอย่างอ่อนใจ และก็ยังคงไม่ยื่นโทรศัพท์

ออกให้“พวกนายคิดว่าฉันเป็นคนแบบนี้หรือ สาวคนนี้รู้จักกันตอนซื้อมือถือเมื่อคราวที่แล้ว เวลาว่างก็มักเข้ามาคุยกับฉัน ถ้าพวกนายไม่วางใจ ฉันเรียกเธอมาก็ได้ ดูสิว่าฉันรังแกเธอหรือเปล่า

ไหมล่ะ！”

พูดพลาง จักรชัยจึงโทรศัพท์หาเฟื่องฟ้า เบิกเงินค่ารถที่นั่งกลับมา พร้อมกับเรียกเธอให้มากินปิ้งย่างด้วยกัน

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง คนก็มาปรากฏตัวอยู่หน้าโต๊ะพวกเขา นิสัยของเฟื่องฟ้าร่าเริงเป็นอย่างมาก พอเห็นจักรชัยจึงเข้าไปกอด จักรชัยต่างหากที่เป็นฝ่ายเขินอาย

“มาแล้วก็มานั่งลงนี่ ตรงนี้ยังมีคนอีกมาก！”

“ฮ่า คุณเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ！”เฟื่องฟ้ายิ้มให้แล้วพูดขึ้นคำหนึ่ง แต่ก็นั่งลงบนเก้าอี้อย่างว่าง่าย

จักรชัยรู้แน่ว่าเธอหมายถึงอะไร ตอนที่คุยกันบนอินเตอร์เน็ต เขายังวางลงได้ มักจะคุยเรื่องสัพเพเหระเพ้อเจ้อไปเรื่อย แต่พอเจอหน้าก็จะไว้ตัวกันนิดหน่อย

ชลธิชาไม่กี่คนมองดูเฟื่องฟ้าดูสนิทสนมขนาดนี้ พวกเขาไม่กี่คนก็ปล่อยตัวตามสบายได้ ไม่นานก็เล่นกันได้อย่างสนิทสนม

เฟื่องฟ้าดื่มเก่งพอตัว ดื่มกับพวกเขาอยู่จนดึกดื่นก็ยังตื่นตัว

“จักรชัย？”

น้ำเสียงที่ไม่ค่อยแน่ใจดังลอดมา ทำลายบรรยากาศครื้นเครงของพวกเขาไม่กี่คน

“เอาล่ะ อยากร้องไห้ก็ร้องออกมาเถอะนะ กลั้นไว้อย่างนี้น่ะทรมาน”น้ำเสียงของจักรชัยอ่อนโยน

เฟื่องฟ้าอดกลั้นไม่ไหวอีกต่อไป น้ำตาเม็ดโตค่อยๆร่วงผล๊อยลงมา

อลินดาเห็นภาพฉากนี้ ยิ่งเดือดดาล จึงหยิบแก้วเหล้าของจักรชัยขึ้น คิดจะสาดเฟื่องฟ้าอีกแก้ว แต่

โดนจักรชัยห้ามไว้ทัน เหล้าถูกสาดลงบนตัวจักรชัย

ชลธิชายืนนิ่งอยู่ต่อไปไม่ได้ รุดหน้ามาผลักอลินดาออก

“เธอเป็นบ้าไปแล้วเหรอ ตอนแรกเธอต่างหากที่ไปมั่วกับผู้ชายคนอื่น สวมเขาให้พี่น้องเรา บอกเลิกก็เธอเป็นคนบอก ตอนนี้เธอจะบอกว่าคืนดี ก็ต้องคืนดีอย่างนั้นเหรอ เธอเห็นพี่น้องเราเป็นอะไร”

พอพูดออกไปอย่างชัดเจน ความสัมพันธ์ของคนทั้งสาม คนรอบตัวต่างวิพากษ์กันไปต่างๆนานา พอได้ฟังปมขัดแย้ง ทุกคนจึงพุ่งเป้าไปที่อลินดาทันที

อลินดาโกรธจนตัวสั่นเทา หากแต่ไม่กล้าทำอะไรทั้งสิ้น จักรชัยก็คงจะไม่ลงมือกับเธอหรอก แต่ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นๆจะไม่

“ตอนแรกเรื่องพวกนั้นน่ะ ฉันจำเป็น ยิ่งตอนนี้ฉันสำนึกผิดแล้ว ทุกคนทำผิดพลาดกันได้ทั้งนั้น จะอภัยให้ฉันสักครั้งไม่ได้เชียวหรือ”

จักรชัยรู้สึกว่า ถ้าอลินดาไม่ไปเป็นนักแสดงคงจะน่าเสียดายมาก บทจะร้องไห้ก็สั่งน้ำตาได้ ไม่ใช่

เรื่องที่คนทั่วไปจะทำได้เลย

“แหม ครึกครื้นกันขนาดนี้ จะขาดฉันไปสักคนได้ไงล่ะ”

จำรัสไม่รู้โผล่มาตอนไหน พอเห็นอลินดาร้องไห้ได้อย่างน่าเวทนา จึงเข้าไปดึงมาแนบอก

เขาทุ่มเงินไปบนตัวอลินดาไม่น้อย ใครจะรู้พวกผู้หญิงบทจะไม่ไว้หน้าก็ไม่ไว้หน้าเลย