มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 109

เวลานี้

ในห้องประชุมตระกูลเจียง สายตาของทุกคน เต็มไปด้วยความตกใจ

เห็นได้ชัดว่า ไม่มีใครคาดคิดว่าเจียงหว่านจะสามารถยืมเงินหนึ่งพันล้านจากธนาคารได้!

“เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!”

เจียงมู่หลงกัดฟันแน่น เลือดเกือบไหลออกมา

"รีบเอามาให้ผมดู!"ท่านเจียงสามรู้สึกตื่นเต้นในทันที

แม้ว่าจะขายทั้งตระกูลเจียง ก็ไม่เกินหนึ่งพันล้าน และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเงินกู้หนึ่งพันล้าน!

เจียงมู่หลงถือสัญญาไว้ในมือของเขา และพูดด้วยใบหน้ามืดมน"คุณปู่ ไม่ต้องดูให้เสียเวลา สัญญาฉบับนี้ เจียงหว่านเป็นคนปลอมแปลงขึ้นมาแน่นอน!"

“นี่ของปลอมเหรอ?”

ทุกคนในตระกูลเจียง รวมถึงท่านเจียงสาม ก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

“เจียงมู่หลง คุณมีหลักฐานอะไรมาบอกว่าสัญญานี้ปลอม?”

“ใช่ คุณรู้ไหมว่าคุณต้องรับผิดชอบกับคำพูดของคุณ?”

“มู่หลง คุณแน่ใจจริงๆเหรอ?”เจียงไห่เชาก็ไม่อยากจะเชื่อ ถ้าเขาจงใจใส่ร้าย อาจทำให้ท่านเจียงสามมองเขาไม่ดี

“ของปลอม นี่มันของปลอมอย่างแน่นอน!”

เจียงมู่หลงเหมือนจับผิดเจียงหว่านได้ และยังคงเยาะเย้ยต่อไป"เมื่อวานผมได้โทรหาผู้รับผิดชอบในธนาคารเจียงหนานแล้ว เขาบอกว่าช่วงนี้มีปัญหาการขาดแคลนเงินทุน และเขาจะไม่จัดสรรเงินกู้ แต่วันต่อมาเธอก็เอาสัญญากู้หนึ่งพันล้านมา ถ้าไม่ใช่ของปลอม คืออะไร?"

"นอกจากนี้ ผมเคยกู้เงินกับประธานธนาคารมาก่อน และนามสกุลของประธานคือจาง แต่คนที่เซ็นสัญญาตอนนี้คือหลี่หยาง ผมไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน!"

หลังจากพูดจบ สายตาที่เจียงมู่หลงก็มองไปที่เจียงหว่านก็ยิ่งดูถูกเหยียดหยามมากขึ้น ในใจรู้สึกดีใจมาก

เจียงหว่านนะเจียงหว่าน คุณเกือบหลอกพวกเราจนสำเร็จแล้ว!

ปลอมแปลงสัญญา และหลอกลวงตระกูลเจียง ถือเป็นอาชญากรรมร้ายแรง คุณตายแน่!

“หลี่หยาง?”

ท่านเจียงสามตกตะลึงโดยไม่รู้ตัวเมื่อเขาได้ยินชื่อนี้

ดูเหมือนว่าเขาจะคุ้นเคยกับชื่อนี้มาก แต่เขาก็จำไม่ได้ว่าเขาเป็นใคร แต่เจียงมู่หลงพูดถูก หลี่หยางไม่ใช่ชื่อของประธานธนาคารสาขาในเจียงหนานเพราะเขารู้จักประธานของเจียงหนาน ชื่อจางสวี้

"เจียงหว่าน แกกล้าดียังไงมาปลอมแปลงสัญญา!"

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของท่านเจียงสามก็เต็มไปด้วยความโกรธ

"เจียงหว่าน แกนี่มันกล้ามาก!แม้แต่การปลอมแปลงสัญญาก็กล้าทำ?"

"เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง คุณหน้าก็ไม่เอาแล้วใช่ไหม?"

“เหอะๆ ผมว่าแล้วว่าเธอเป็นคนไร้ประโยชน์ เธอจะกู้ยืมเงินจากธนาคารตั้งหนึ่งพันล้านได้อย่างไร!มันเป็นสัญญาปลอมจริงๆด้วย คุณปู่ เรื่องแบบนี้ต้องถูกลงโทษอย่างหนัก และห้ามเอาเป็นแบบอย่าง! "

เมื่อคนในตระกูลเจียงได้ยินคุณปู่พูด ก็โล่งใจในทันที ตามมาด้วยข้อกล่าวหาและคำสบประมาทต่างๆ และตำหนิเจียงหว่านอย่างรุนแรง โดยไม่มีความเมตตา

เมื่อได้ยินข้อกล่าวหาอย่างต่อเนื่องจากญาติพี่น้อง เจียงหว่านก็ตื่นตระหนกในทันที บีบมือของมู่เซิ่ง จนฝ่ามือมีเหงื่อไหลออก

เพราะว่า เมื่อกี้ได้รับการต้อนรับจากหลี่หยาง กระบวนการลงนามในสัญญานั้นเร็วเกินไป และเธอก็เหลือเชื่อเหมือนกัน

เธอก็เคยสงสัยว่า หลี่หยางคนนี้เป็นตัวปลอมหรือไม่ มิฉะนั้น ทำไมถึงให้เงินกู้หนึ่งพันล้านกับเธออย่างง่ายดาย โดยไม่ต้องมีข้อกำหนดเพิ่มเติม

เมื่อเธอรู้สึกลนลานและไม่รู้จะพูดอะไร ฝ่ามือของเธอก็ถูกคว้าไว้อย่างแรง เธอหันหน้าไป เห็นรอยยิ้มอ่อนโยนของมู่เซิ่ง และพูดว่า "ไม่ต้องกังวล ไม่เป็นไร"

เจียงหว่านหายใจเข้าลึก และรู้สึกกระวนกระวายใจน้อยลง

เมื่อได้ยินคำพูดของมู่เซิ่ง มุมปากเจียงมู่หลงก็เผยท่าทีดูถูก

วางใจเถอะ?คุณคิดว่าคุณเป็นใคร ถึงตอนนี้แล้วยังทำเป็นใจเย็นๆ? หรือคุณเป็นคนปลอมแปลงสัญญานี้ใช่ไหม?

เจียงมู่หลงคิดในใจ แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า"เหอะเหอะ เจียงหว่าน ตอนนี้ยังมีอะไรจะแก้ตัวอีกไหม?"

“สัญญานี้เป็นของจริง ทำไมฉันต้องแก้ตัวด้วยล่ะ?”

มู่เซิ่งพูดอย่างเฉยเมย สงบเหมือนเดิม

“ยังจะบอกว่าเป็นของจริงอีกเหรอ?เหอะๆ ไม่เห็นโรงศพไม่หลั่งน้ำตาใช่ไหม!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจียงมู่หลงก็ขมวดคิ้วและถามว่า"คุณดูผิดหรือเปล่า?เราไม่เคยไปกู้ สัญญาของเธอก็เป็นของปลอม จะสามารถกู้เงินได้ยังไง!"

"จริง มันเป็นเรื่องจริง"เห็นได้ชัดว่าคนรับใช้วิ่งมาจนสุดทาง หายใจหอบและพูดว่า"ตอนนี้ธนาคารเจียงหนานได้จัดสรรเงินเข้าบัญชีบริษัทของเรา และเงินเข้าบัญชีหนึ่งพันล้านถ้วน!"

"อะไรนะ!"

ท่านเจียงสามตกตะลึง ลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ

หนึ่งพันล้าน?

เข้าบัญชีของบริษัทแล้ว?

นี่ไม่ได้เล่นตลกใช่ไหม!

เจียงมู่หลงนั่งอยู่ข้างๆ และเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ รู้สึกเหมือนกินขี้คำใหญ่เข้าไปและสำลัก ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันและพูดว่า"เป็นไปได้ยังไง?คุณดูผิดหรือเปล่า?"

"ไม่ผิด ผมดูไม่ผิด"

คนรับใช้พูดซ้ำๆว่า "คือธนาคารเจียงหนาน และผู้จัดสรรคือหลี่หยาง ประธานธนาคารสำนักงานใหญ่!จำนวนเงินคือหนึ่งพันล้าน ผมอ่านไปสามครั้ง ไม่ผิดแน่นอน!"

"หลี่หยาง เขาเป็นประธานธนาคารเจียงหนาน?"

เจียงไห่เชาก็ตกตะลึงเช่นกัน

มิน่าล่ะที่พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อหลี่หยางไม่ใช่เพราะเขาเป็นตัวปลอม แต่เนื่องจากหลี่หยางเป็นประธานสำนักงานใหญ่ของธนาคารเจียงหนาน ด้วยสถานะและอำนาจที่สูงเช่นนี้ พวกเขาจึงไม่มีสิทธิ์ติดต่อกับเขาเลย

“คุณต้องการหลักฐานไม่ใช่เหรอ?”

ในขณะนี้ มู่เซิ่งพูด รอยยิ้มบนใบหน้าของเขายังคงสงบ

“เงินหนึ่งพันล้านที่ถูกโอนเข้าบัญชีก็คือหลักฐานที่ดีที่สุดใช่ไหม?”

“หรือว่า...หนึ่งพันล้านนี้ก็เป็นเงินปลอมเหมือนกัน?”

เมื่อเสียงเบาลง

ในห้องประชุมของตระกูลเจียงก็เงียบสนิท