มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 122

เซียวผิงตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าไป๋เสี่ยวเสียนพูดถึงมู่เซิ่งกับเขาในเวลานี้

แต่ว่า โจวเสว่ฉีที่เขาตามจีบมาตลอดคิดไม่ถึงว่าจะร่วมทานอาหารเย็นด้วยกันกับมู่เซิ่ง เรื่องนี้ทำให้เขาไม่สบายใจอย่างมากจริงๆ เขาพยักหน้าพร้อมพูดว่า : “ไป๋เสี่ยวเสียน แกมีแผนการอะไร？”

“ง่ายมาก ไล่เขาออกไป！”ไป๋เสี่ยวเสียนยิ้มอย่างเยือกเย็น

เซียวผิงขมวดคิ้ว “ไล่ออกไปยังไง？ถ้าหากว่าโจ่งแจ้งเกินไป พวกโจวเสว่ฉีเธอก็ไม่พอใจ”

“วางใจ ฉันมีวิธีของฉัน ถึงตอนนั้น แกคอยร่วมมือกับฉัน รอฉันบอก ก็ตีลูกไปทางฉันก็ได้แล้ว ไป๋เสี่ยวเสียนตระเตรียมมาอย่างดี”

“อันนี้ง่ายๆ”เซียวผิงพยักหน้าตอบตกลง

ไม่นาน การแข่งขันเล่นวิลเลย์บอลก็เริ่มขึ้นแล้ว

ไป๋เสี่ยวเสียนเป็นคนเสิร์ฟบอล ผู้คนเล่นกันคึกคักอย่างเต็มที่ทันที เจียงหว่านและโจวเสว่ฉีทั้งสองก็มองภาพฉากนี้กันอย่างเพลิดเพลิน พูดคุยกัน

ในเวลานี้ ณ ตระกูลเจียง

เจียงมู่หลงเดินออกมาจากคฤหาสน์ ตัวสั่นคลอน ในใจทั้งตื่นเต้น และก็รู้สึกหวาดกลัว

“กลัวอะไรกันล่ะ ถ้าหากคุณไม่ทำแบบนี้ จะได้นั่งบนตำแหน่งของผู้นำตระกูลเจียงเหรอ！”

เจียงมู่หลงขบเคี่ยวเขี้ยวฟันด้วยความเกลียดชัง กำลังปลอบใจตัวเอง “อีกอย่างทำก็ทำไปแล้ว คุณมาเสียใจภายหลังตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วด้วยซ้ำ！คุณไม่เคยได้ยินคนเคยพูดกันเหรอ คิดอยากจะทำเรื่องใหญ่สำเร็จ แม้คนที่ใกล้ชิดที่สุดก็ฆ่าทิ้งซะ！ ”

“เรื่องที่คุณต้องทำในตอนนี้ ไม่ใช่หวาดกลัว แต่เป็นการเตรียมให้ดี จะรับช่วงต่อตระกูลเจียงอย่างไร！”

เจียงมู่หลงปลุกเร้าใจให้ตัวเองฮึกเหิมอย่างต่อเนื่อง ถ้าหากไม่เกิดการคาดหมาย คืนนี้ท่านเจียงสาม จะต้องตายอย่างไม่มีข้อสงสัย！

รอหลังจากที่ท่านเจียงสามตาย ตัวเองก็รับช่วงต่อตระกูลเจียง ก็เป็นเรื่องที่เงื่อนไขพร้อม คนเดียวที่สามารถขัดขวางเขาได้ มีเพียงเจียงหว่าน！เขาจะต้องคิดหาทางไล่เจียงหว่านออกจากตระกูลเจียง！

“เหอะๆ เจียงหว่าน คุณแต่งงานกับไอ้เศษสวะ ทำให้ตระกูลเจียงของเราขายขี้หน้านานมากขนาดนั้น ควรไสหัวออกไปตั้งนานแล้ว！”

เจียงมู่หลงขบเคี่ยวเขี้ยวฟันด้วยความเกลียดชัง

มู่เซิ่งไอ้เศษสวะคนนี้ คิดไม่ถึงว่ายังอยากจะให้คุณปู่มอบตำแหน่งของผู้นำตระกูลให้แก่เจียงหว่านอีก เจียงมู่หลงไม่ยินยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นแน่นอน ตำแหน่งของผู้นำตระกูล เป็นของเขาได้แค่คนเดียวเท่านั้น！

และในเวลานี้ มีรถคันหนึ่งจอดที่หน้าของเขา ชายหนุ่มสวมเสื้อกันลมสีดำคนหนึ่ง เดินลมมาจากรถ นึกไม่ถึงว่าเป็นอู๋คุน

“คุุณชายอู๋ ลมอะไรพัดคุณมาได้ล่ะ？”เจียงมู่หลงตกตะลึง เดินเข้าไปพูดจาประจบประแจง

“เป็นลมที่หน้าด้านอย่างแน่นอน เจียงมู่หลง แกติดค้างค่าก่อสร้างสถานที่ฉัน เมื่อไหร่จะคืน？”อู๋คุนกวาดสายตามองเจียงมู่หลงอย่างเยือกเย็นแวบหนึ่ง พูดกล่าว

เขาจ่ายค่าก่อสร้างแล้ว อู๋คุนพูด เห็นได้ชัดว่าฉวยโอกาสเอาเปรียบคนที่กำลังเดือดร้อน แต่เจียงมู่หลงไม่กล้าต่อต้าน แม้ว่าเขาเป็นผู้นำตระกูลแล้ว ตำแหน่งที่อยู่ระหว่างอู๋คุน ก็คือคนหนึ่งอยู่บนฟ้า คนหนึ่งอยู่ใต้ดิน

“คุณชายอู๋ การเงินของผมค่อนข้างขัดสน จ่ายเงินคืนให้ไม่ไหว”เจียงมู่หลงยิ้มฝืนพร้อมพูดกล่าว

“พูดจาแม่มึงสิ！”อู๋คุนเตะเจียงมู่หลงลงบนพื้นด้วยเท้าเดียว พูดด่าทออย่างรุนแรง “ช่วงนี้พวกแกกู้เงินพันล้าน กระจายไปทั่วทั้งเจียงหนานอย่างโกลาหล แกคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ？”

เขาเหยียบไว้ใต้เท้าอย่างไร้ความปรานี เจียงมู่หลงเผยสีหน้าที่เจ็บปวดออกมาทันที พูดว่า : “คุณชายอู๋ ผมไม่มีเงินจริงๆนะ เงินพันหน้าล้านอยู่ในมือของเจียงหว่านทั้งหมด ไม่งั้น คุณไปเอาจากเธอ？”

เจียงหว่าน？

อู๋คุนตัวสั่นไปทั้งตัว

นั่นมันภรรยาของมู่เซิ่งนะ ขอเงินจากเจียงหว่าน งั้นก็เป็นการรนหาที่ตายไม่ใช่เหรอ！อู๋คุนออกแรงใต้เท้าเพิ่มขึ้นแล้ว “หยุดพูดจาไร้สาระกับฉัน รีบเอาเงินมาให้ฉัน ไม่เช่นนั้น ฉันจะไปเอาจากท่านเจียงสาม！”

“ผมไม่มีเงิน ไม่มีเงินจริงๆนะ”เจียงมู่หลงถูกเตะจนเจ็บปวดมาก ตอนนี้เงินทุนเพิ่งจะถูกจัดสรร เขาจะเอาเงินมาจากไหน

จากนิสัยของเจียงมู่หลง ถูกเตะจนอนาถเช่นนี้ จะต้องคืนเงินตั้งนานแล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีเงินจริงๆ อู๋คุนหยุดเตะแล้ว ถึงยังไงตระกูลอู๋ของพวกเขาก็ไม่ขาดแคลนเงิน เป็นเพราะว่ามู่เซิ่งไม่ชอบขี้หน้าเจียงมู่หลง เพราะงั้นเขาจึงมาหาเรื่องทุกครั้ง สร้างปัญหาให้เจียงมู่หลงเพิ่ม

“เหอะๆ ในเมื่อแกไม่มีเงิน งั้นฉันก็ไปเอาจากท่านเจียงสาม บอกว่าไอ้เศษสวะอย่างแกติดเงินฉัน！”อู๋คุนยิ้มเยาะไม่หยุด เดินก้าวเท้าออกไปจากคฤหาสน์

“คุณ……”

เจียงมู่หลงฟุบลงบนพื้น โมโหอย่างมาก มือที่ชี้ไปยังอู๋คุนสั่นคลอนไม่หยุด

มองดูเงาหลังของอู๋คุน เจียงมู่หลงขบเคี่ยวเขี้ยวฟันด้วยความเกลียดชัง เผชิญหน้ากับการสบประมาทของตระกูลอันดับหนึ่ง เขาโต้คืนกลับไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ทำได้เพียงเอาความเกลียดแค้นเปลี่ยนไปลงที่เจียงหว่านและมู่เซิ่ง

“อีกนังโสฯ รอผมได้ขึ้นเป็นผู้นำตระกูล แกรอความตายเลยนะ！”

เจียงมู่หลงสูดลมหายใจเข้าลึก ปีนไป๋ขึ้นมาจากบนพื้น เข้าไปในรถ ขับออกไป

สิ่งที่เขาต้องทำให้ตอนนี้ ก็คืออยู่บ้าน รอข่าวคราวการตายของท่านเจียงสามอย่างสงบจิตสงบใจ！

บนชายหาด โจวเสว่ฉียังติดใจรสชาติที่แสนอร่อยของซุปนั่น อดไม่ได้ที่จะถอนใจ “เจียงหว่าน ฝีมือการทำอาหารของสามีคุณสุดยอดเลยนะ อิจฉาที่คุณมีลาภปากจริงๆ ”

“ใช่ไง สามีของฉันมีหลายอย่างที่สุดยอดมากนะ！”

ริมฝีปากของเจียงหว่านอดไม่ได้ที่จะยิ้มยกขึ้น ภาคภูมิใจมาก

โจวเสว่ฉีตกตะลึง เธอคิดไม่ถึงว่าเจียงหว่านจะประเมินมู่เซิ่งสูงขนาดนี้ มองอีกแวบหนึ่งอย่างช่วยไม่ได้ เกิดข้อสงสัยในใจ นี่มันเป็นความประทับใจที่แตกต่างจากที่พวกลูกเศรษฐีเหล่านั้นพูดกันว่ามู่เซิ่งเป็นแมงดาเกาะผู้หญิงแต่งงานเข้ามาอยู่ในบ้านภรรยาโดยสิ้นเชิงนะ

บนชายหาด การแข่งขันวอลเลย์บอลเข้าสู่ช่วงที่ดุเดือดที่สุดแล้ว ไป๋เสี่ยวเสียนเห็นเช่นนี้ ส่งสายตาให้เซียวผิงทันที

เซียวผิงเข้าใจได้ เสิร์ฟบอลไปยังไป๋เสี่ยวเสียนทันที

“ดูผมนะ！”

ไป๋เสี่ยวเสียนตะโกนเสียงดังลั่น กระโดดขึ้นสูง ใช้แรงทั้งหมดทุบไปบนลูกวอลเลย์บอล เป้าหมายชี้ตรงไปยังกองไฟและเต็นท์ที่อยู่ด้านหลังของเจียงหว่าน！

“เหอะๆ คนบ้านนอกแบบนี้ชอบชวนทะเลาะแบบไม่มีเหตุผลที่สุด จากที่ฉันดู ไม่ควรให้เขามา”

“จริงด้วย เศษสวะแบบนี้หากไม่มีภรรยา เขาก็ถือว่าเป็นอะไรกันเชียว！”

มู่เซิ่งก็เป็นแค่ผู้ชายที่แต่งงานมาอยู่บ้านภรรยา และไป๋เสี่ยวเสียนกลับว่าเหมือนกันกับพวกเขาถือว่าเป็นคุณชายของตระกูลอันดับสอง เห็นมู่เซิ่งจะต่อยไป๋เสี่ยวเสียน ผู้คนก็ทนมองต่อไปไม่ได้ ต่างก็พูดตำหนิ

ไอ้เศษสวะคนนี้ ช่างกล้าเสียจริง！

“มู่เซิ่ง ไม่งั้นช่างมันเถอะ？”สีหน้าเจียงหว่านแย่มาก แม้ว่าเธอก็รู้สึกว่าไป๋เสี่ยวเสียนจงใจทำ แต่ตอนนี้ ไม่มีหลักฐานที่ทราบอย่างชัดเจนว่าไป๋เสี่ยวเสียนจงใจทำเช่นนี้

มู่เซิ่งพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง ถอนกำลังบนมือแล้ว

ไป๋เสี่ยวเสียนเสียงดังตูมหล่นลงบนพื้น แม้ว่าจะปวดก้นมาก แต่ตอนนี้พลิกสถานการณ์กลับมาชนะแล้ว เขาพูดอย่างได้ใจว่า : “ถุ้ย ไอ้เศษสวะอย่างแก ยังคิดอยากจะจัดการฉัน！”

ผู้คนหัวเราะดังลั่น

ตอนนี้มู่เซิ่งแม้แต่เต็นท์ก็ถูกเผาแล้ว ดูว่าคืนนี้เขาจะไปนอนที่ไหนได้！

“มู่เซิ่ง พวกเรากลับกันเถอะ”เจียงหว่านริเริ่มดึงมือของมู่เซิ่ง

“ดึกขนาดนี้แล้ว กลับไปก็ไม่สะดวกมากเลยนะ？ไม่งั้นฉันพูดกับตระกูลหลิ่วสักคำ ให้พวกคุณอยู่ที่ของพวกเขาเป็นการชั่วคราวนะ？”โจวเสว่ฉีพูดกล่าว

เธอก็รู้สึกว่า ไป๋เสี่ยวเสียนทำแบบนี้มันเกินไปมากจริงๆ

“รอดูเถอะ ยังมีละครสนุกๆไม่ได้ดูเลยนะ”

มู่เซิ่งไม่รีบร้อน เขาประมาณการ ประสิทธิภาพของพิษในเห็ดกำลังจะเริ่มแล้ว เขายังเตรียมที่จะดูละครสนุกๆนะ！

“ละครสนุกเหรอ ละครสนุกๆอะไร？”เจียงหว่านสงสัย ส่ายหน้าพร้อมพูด : “ช่างมันเถอะมู่เซิ่ง ฉันไม่ชอบที่นี่”

ตอนนี้ไม่เพียงถูกเยาะเย้ย แม้แต่เต็นท์ก็ถูกเผาแล้ว นี่ทำให้เจียงหว่านมีความประทับใจที่แย่สุดๆต่อการประชุมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในครั้งนี้ เธอไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อไปแล้ว

มู่เซิ่งกลับจับมือของเธอไว้ พูดอย่างจริงจังว่า : “วางใจเถอะ เป็นละครที่สนุกแน่นอน รับรองเธอได้ระบายความโกรธแน่！”

โจวเสว่ฉีก็มองมู่เซิ่งอย่างประหลาดใจแวบหนึ่ง ไม่รู้ว่าละครสนุกๆที่มู่เซิ่งพูดคืออะไร ตอนนี้เต็นท์ของเขาถูกเผาแล้ว หรือว่ายังต้องอยู่ต่องั้นเหรอ？

เห็นมู่เซิ่งไม่ยอมไป ไป๋เสี่ยวเสียนก็ยิ่งจะหัวเราะเสียงดังขึ้น “มู่เซิ่ง ตอนนี้แกยังไม่ไป คิดอยากจะนอนบนพื้นเหรอ？แต่ว่าก็ถูกนะ ถึงยังไงแกก็คุ้นชินแล้ว”

“ฮ่าๆๆๆ”

ผู้คนมีความสุขกันแล้ว

และในเวลานี้ ……