มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 214

สายตาของมู่เซิ่งจับจ้องไปยังหม้อยาท่ามกลางเปลวไฟ มีสมาธิอย่างมาก

กลางคืน ไม่หลับไม่นอน

สำหรับมู่เซิ่งที่สภาพในตอนนี้ ทั้งคืนก็เป็นเรื่องที่สบายๆมาก ตอนที่พระอาทิตย์ขึ้นจากขอบฟ้า แสงแรกสาดส่องในห้องเข้ามา ในที่สุดสีในหม้อยาก็เกิดการเปลี่ยนแปลง มีเม็ดยาหนึ่งในนั้นปรากฏท่ามกลางหม้อยา ราวกับผลงานทางด้านศิลปะเลย ค่อยๆหมุนที่ปลายนิ้ว

“เวลาทั้งคืน ในที่สุดก็กลั่นเม็ดยาออกมาได้สองเม็ด ประสิทธิภาพช้ามากเกินไปจริงๆ”

มู่เซิ่งเห็นเม็ดยาในหม้อยา ถอนหายใจลากยาว

แต่ถ้าหากคนข้างๆ มาได้ยินคำนี้เข้า จะต้องตกใจมากแน่นอน

กลั่นยาคืออะไร？

แม้ว่าเป็นปรมาจารย์บู๊ ถ้าหากไม่มีการศึกษาวิจัยการกลั่นยามาเป็นเวลาหลายปี เกรงว่าก็ยากที่จะกลั่นเม็ดยาออกมาได้ ก็เทียบได้กับซ่งเหยียนหมิงในเมืองเจียงหนาน หลังจากที่ได้ฟังว่ามู่เซิ่งสามารถกลั่นยาได้ ก็ตกใจมากเช่นกัน

เพราะว่าการเผยแพร่ยาออกมาหนึ่งเม็ด ก็สามารถทำให้ตระกูลชั้นนำบ้าคลั่งได้

มู่เซิ่งไม่รู้ เขามีพละกำลังในวันนี้ได้ ทั้งหมดนี้ ล้วนแต่อาศัย《ตำราทองตำนานเสวียน》ทั้งนั้น

“สิบปีก่อน ฉันยังอยู่ตระกูลมู่ กลับถูกรังแกตลอดทั้งวัน ชีวิตเศร้าสลด”

สัมผัสถึงความอบอุ่นของยาในมือ คิดถึงภาพฉากในตระกูลมู่เมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นพ่อเป็นคนที่ต่ำต้อยที่สุดในตระกูล ไม่มีตำแหน่งไม่มีอำนาจในการค้นคว้าวิจัย

ใช้ชีวิตมากว่าเท่าไหร่ ถูกรังแกกว่าเท่านั้น

ท้ายที่สุด ถึงขั้นตกอับถึงขึ้นถูกไล่ออกจากตระกูล ถึงขั้นที่แม่ถูกทำร้ายจนตาย

“ฉันอยู่ในกองทัพต่อสู้มาหลายปี ไม่เคยลืมวันนั้นเลย แม่ทรยศฉันออกไปจากตระกูลมู่”

“กลับมาตอนนี้ พ่อป่วยหนัก จะไม่ทำให้หน่วยงานเกิดโศกนาฏกรรมซ้ำรอยเดิมแน่นอน”

“คนที่เคยรังแกฉันเหล่านั้น คนที่สบประมาทฉัน และในหน่วยมังกร คนที่เคยทรยศฉัน！”มู่เซิ่งยิ้มมุมปาก แต่เจตนาฆ่าล้นหลาม！

“ฉันไม่ปล่อยไปแม้แต่คนเดียว！”

ตอนที่เจียวหลงที่นอนหลับลึกตื่นขึ้นมา ทั้งโลก สั่นสะเทือน！

“ซิว！”

มู่เซิ่งอ้าปาก ดีดเม็ดยาที่อยู่ในฝ่ามือเข้าไปในปาก หลับตาลงพักผ่อน

และในขณะเดียวกัน ลมหายใจที่ลึกลับของความลึกลับตลบอบอวลออกมาจากในปากของเขา และในร่างกายของมู่เซิ่ง ลมหายใจเพิ่มขึ้นอย่างไม่หยุด

ปรมาจารย์บู๊

เดิมทีก็เป็นร่างกายแห่งเลือดเนื้อ

แต่เป็นนักเสวียนได้สำเร็จ อยู่เหนือกว่าเลือดเนื้อแล้ว

ลมหายใจภายในห้องตลบอบอวล หลังจากนั้นกว่าหลายนาที ถึงได้สงบลงโดยสิ้นเชิง และในเวลานี้มู่เซิ่งลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ในรูม่านตาของเขา สาดส่องแสงที่น่ากลัวออกมาอย่างรุนแรง！

ทะลวงอย่างรวดเร็ว กลับไม่มีเสียงเลย ทั้งตระกูลมู่ ถึงขั้นไม่มีใครรู้ว่า ในตระกูลตอนนี้ มีแดนของนักเสวียนในข่าวลือเพิ่มมาอีกคนแล้ว

“ถ้าหากให้ฉันเจอหั่วจีกับหมานหนิวทั้งสองคนนี้ ไม่จำเป็นต้องใช้กระบี่กระหายเลือดเลยด้วยซ้ำ ฉันโจมตีให้พวกเขาล้มลงได้ง่ายๆ ” สัมผัสถึงพละกำลังที่พรั่งพรูในร่างกาย มู่เซิ่งพูดอย่างนิ่งๆ

ตุงๆๆ！

ทันใดนั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ฉินหลินยืนอยู่นอกประตู “คุณมู่ ตระกูลมู่มาหาพ่อของคุณอีกแล้ว บอกว่าต้องการเรียกประชุมตระกูล ให้คุณไปนะ……”

ตอนนี้แม้ว่ามู่เฉินเทียนเป็นผู้นำตระกูลมู่ แต่มู่จงหยุนจ้องเขมือบตั้งนานแล้ว การเรียกประชุมตระกูลในครั้งนี้ จะต้องโลภในตำแหน่งผู้นำตระกูลของเขาแน่นอน

ก่อนหน้านี้ก็เชิญมู่เฉินเทียนเข้าร่วม แต่เนื่องจากเห็นแก่หน้าตาของหมอเทวดาฉิน ถูกต้านทานไว้ ตอนนี้มู่จงหยุนรู้ว่าฉินโส่วหรานไปจากเมืองเยียนจิงแล้ว มาถึงที่อีกครั้งเลย

ฉินหลินรู้ว่าตัวเองไม่สามารถสกัดกั้นได้ รีบมาแจ้งมู่เซิ่งทันที

และด้านหลังของมู่เฉินเทียน ก็มีชายชุดดำคนหนึ่งยืนอยู่ นี่ก็เป็นนักเสวียนเพียงคนเดียวในตระกูลมู่ ลุงหราน！พ่อของเขาก็อาศัยลุงหราน ถึงได้เป็นผู้นำตระกูลได้

คนที่นั่งอยู่ด้านซ้าย ก็คือมู่เฉินเทียน คนที่พยายามคิดหาทาง แย่งชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลมู่

หลังจากที่มู่เซิ่งเดินเข้าไปในห้องโถงบรรยากาศรอบๆ แข็งทื่อทันที เดิมทียังพูดงานสำคัญกันอย่างมีความสุข สายตาโฟกัสเป็นหนึ่งเดียวกันขึ้นมาทันที

สายตาของมู่เซิ่งเย็นยะเยือก

เขาประสานมือคารวะญาติๆตระกูลมู่ที่นั่งในห้องพิพากษาแล้ว พูดกล่าวว่า : “สวัสดีคุณพ่อ คุณลุง ลุงรอง ป้าสะใภ้ ป้าสะใภ้รอง ”

มู่เฉินเทียนพยักหน้าแล้ว พูดว่า : “อืม กลับมาก็ดี นั่งลงสิ”

นอกจากญาติในอำนาจของมู่เฉินเทียนบางส่วนที่พยักหน้า ญาติตระกูลมู่คนอื่นๆ ไม่แม้แต่จะมองสักแวบ

หลังจากที่ทุกคนมาครบแล้ว มู่เฉินเทียนไอออกมา พูดว่า : “ตระกูลมู่ของฉันเป็นตระกูลร่ำรวยในเมืองเยียนจิง มาร้อยปีแล้ว พูดได้ว่ามีตำแหน่งในเมืองเยียนจิง ตามกฎ หลังจากที่ลูกหลานโตแล้ว ก็สามารถกำหนดชื่อของผู้สืบทอดคนต่อไปได้ จากที่ฉันมอง ก็ให้มู่เซิ่งรับตำแหน่งผู้นำตระกูลมู่ต่อไปเลย ”

มู่เฉินเทียนพูดอย่างนิ่งๆ ในเมื่อเรียกประชุมในตระกูล เป้าหมายในครั้งนี้ เขาจะต้องพูดออกมาตรงๆอยู่แล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นเรื่องที่เขารับปากมู่เซิ่งไว้นานแล้ว

“ผู้นำตระกูลมู่！”

ยังไม่ทันพูดจบ มู่จงหยุนทุบโต๊ะลุกขึ้นยืนทันที

“ตำแหน่งของผู้นำตระกูล จะทำเหมือนเล่นขายของเช่นนี้ได้ยังไงกัน ลูกชายของคุณออกไปจากตระกูลมู่สิบกว่าปีไม่กลับมาเลย วันนี้กลับมา จะให้เขาโน้มน้าวใจผู้คนได้อย่างไรกัน？”

“อีกอย่าง ตามที่ฉันทราบมา วันนี้มู่เซิ่ง เป็นลูกเขยที่แต่งงานเข้ามาบ้านฝ่ายหญิงในเจียงหนาน”

“หรือว่าคุณอยากให้ลูกเขยที่แต่งงานเข้ามาบ้านฝ่ายหญิง รับหน้าที่ตำแหน่งของผู้นำตระกูลเจียงงั้นเหรอ？”

มู่จงหยุนชี้ไปยังมู่เซิ่ง ความเกลียดชังในคำพูด เผยออกมาอย่างหมดจดตั้งนานแล้ว