มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 46

"เสี่ยวมู่ คุณไม่คิดจะไปเมืองเยียนจิงกับผมจริงๆเหรอ?ด้วยความสามารถของคุณ คุณจะเป็นคณบดีก็ยังได้เลย ผมได้เตรียมใบรับรองคุณวุฒิทางการแพทย์ไว้ให้แล้ว"

หลังจากออกจากวิลล่า หลิวเจี้ยนหัวก็ชักชวนมู่เซิ่งตลอดทาง รู้สึกเสียดาย และพูดว่า"ตระกูลเจียงดีตรงไหน?มันคุ้มเหรอที่คุณอยู่ที่นั่น คนเก่งๆอยู่ในมือคนไม่เห็นค่ามัน ผมรู้สึกว่าคุณไม่คุ้มเลย"

"มากสุดคุณก็แค่ออกจากตระกูลเจียง ด้วยความสามารถของคุณ คุณคู่ควรกับเป้าหมายที่ใหญ่กว่านี้"

“ตาเฒ่าหลิว ผมพักอยู่ที่บ้านของตระกูลเจียงเพราะข้อตกลง และตอนนี้ผมยังไม่สามารถออกไปได้”มู่เซิ่งยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัว บุญคุณที่ช่วยชีวิตจะตอบแทนในสามปี ห่างจากเวลาที่เจียงเจิ้งจื๋อตกลงกันไว้ ยังเหลือหนึ่งเดือน

“เอาล่ะ เสี่ยวมู่ ถ้าคุณมีปัญหาในอนาคต มาหาผมได้เลย!”

หลิวเจี้ยนหัวถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และขับรถออกไป

มู่เซิ่งกำลังจะซื้อผักและกลับบ้านเพื่อทำอาหารให้เสร็จ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น และจ้าวหลินเป็นคนโทรมา ซึ่งทำให้มู่เซิ่งประหลาดใจอยู่บ้าง

จ้าวหลินมองว่าเขาเป็นขยะที่แต่งเข้ามาในบ้าน ถ้าไม่ใช่เพราะกฎของมรดกของสามี เธอคงไล่มู่เซิ่งออกจากบ้านไปนานแล้ว ในช่วงสามปีที่ผ่านมา น้อยมากที่จะโทรหา ทุกครั้งที่โทรมา ก็เป็นงานหนักทุกครั้ง

“แม่ครับ มีอะไรเหรอครับ?”

มู่เซิ่งรับโทรศัพท์ขึ้นมา

เสียงที่ปลายอีกด้านของโทรศัพท์เย็นชา และมีเสียงชนกันของไพ่

นกกระจอก เห็นได้ชัดว่าพวกเขาอยู่ที่โต๊ะ ดังนั้นจ้าวหลินจึงพูดอย่างเย็นชาด้วยน้ำเสียงที่เป็นคำสั่ง"คืนนี้ญาติจะมา คุณเตรียมอาหารเย็นให้เยอะหน่อย" ก่อนที่มู่เซิ่งจะถามให้ชัดเจนว่ามีกี่คน จ้าวหลินก็วางสายโทรศัพท์

โดยตรง

เขาชินแล้ว และสแกนจักรยานให้เช่าโดยตรงและขี่ตรงไปยังถนนหนานซวี

สปาหรงเหม่ยที่หลิวเจี้ยนหัวมอบให้เขานั้นอยู่ที่ถนนหนานซวี และเขาได้แวะไปที่สปาเพื่อจัดการเรื่องการโอนสปาหรงเหม่ย

ถนนหนานซวีเป็นพื้นที่ที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดในเจียงหนาน และอยู่ไกลจากบ้านมาก มู่เซิ่งปั่นจักรยานไปเกือบครึ่งชั่วโมงจึงจะถึง สิ่งนี้ทำให้ความคิดที่จะซื้อรถของเขาหนักแน่นขึ้น

ขณะคิดอยู่ มู่เซิ่งก็เดินเข้าไปในสปาหรงเหม่ยและถามพนักงานในล็อบบี้

"สวัสดีครับ ผมจะหาถังเสี่ยวเยว่ได้ที่ไหนครับ?"

“แหม นี่มู่เซิ่งไม่ใช่เหรอ?”

ในขณะนี้ ลมที่มีกลิ่นหอมโชยมา จากนั้นหญิงสาวสวยในรองเท้าส้นสูงก็เดินผ่านประตูเข้ามา และมีชายร่างอ้วนยืนอยู่ข้างๆเธอ

นี่คือเสิ่นหยิงเซี่ย เพื่อนสนิทของเจียงหว่าน ซึ่งเธอเคยเห็นมู่เซิ่ง

"เรียกคนอื่นเขาลงมามันดูใหญ่นะ เพียงแต่ว่า ผู้จัดการถังเป็นประธานของสปาหรงเหม่ย คุณเป็นแค่ผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกิน มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะพบท่านหรือ?"

บนใบหน้าของเสิ่นหยิงเซี่ยเต็มไปด้วยท่าทางดูถูกเหยียดหยาม และชี้ให้เห็นตัวตนของมู่เซิ่งต่อหน้าทุกคนอย่างไม่เกรงใจ

ไอ้คนขี้ขลาดตาขาว

ขยะไร้ความสามารถอันดับหนึ่งของตระกูลเจียง!

เธอและเจียงหว่านเป็นเพื่อนซี้กัน และเธอก็รังเกียจมู่เซิ่งที่ไม่ได้เรื่องมาก ใน WeChat เธอได้เกลี้ยกล่อมเจียงหว่านไปหลายครั้ง ว่าให้หย่าร้างกับมู่เซิ่ง แต่คิดไม่ถึงว่า เจียงหว่านจะโกรธมาก ถึงขนาดที่เธอเกือบจะถูกบล็อก เสิ่นหยิงเซี่ยจึงไม่ค่อยเกลี้ยกล่อมเธออีก

แต่ในสายตาของเธอ มู่เซิ่งผู้ไร้ประโยชน์ ไม่คู่ควรกับเจียงหว่านเลย!

เสียงของเสิ่นหยิงเซี่ยดังมาก และดึงดูดผู้คนมากมายในทันที ผู้คนเกือบทั้งหมดที่มาที่สปาหรงเหม่ย เป็นผู้หญิงทั้งหมด ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน หลังจากได้ยินว่ามู่เซิ่งเป็นลูกเขยของตระกูลเจียง พวกเธอก็เริ่มซุบซิบนินทาในทันที

"คุณเสิ่น โปรดระวังคำพูดของคุณด้วย"

มู่เซิ่งพูดอย่างเฉยเมย"ผมมาที่สปาหรงเหม่ย เพื่อตามหาผู้จัดการถัง"

"คุณเป็นแค่คนขี้ขลาดไร้ความสามารถ ยังคู่ควรที่จะหาผู้จัดการถังเหรอ?"

ใบหน้าของเสิ่นหยิงเซี่ยเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม"เหอะๆ จะซื้อเครื่องสำอางเพื่อประจบประแจงเจียงหว่านใช่ไหม?"

"คุณคิดว่าด้วยสถานะของคุณ คุณสามารถซื้อเครื่องสำอางจากผู้จัดการถังได้เหรอ?แม้ว่าเธอจะขาย แต่คุณมีเงินซื้อเหรอ?คุณมีเงินซื้อเครื่องสำอางในสปาหรงเหม่ยไหม?"

"ยิ่งไปกว่านั้น คุณไม่มีงานทำ เงินที่คุณใช้ก็เป็นของตระกูลเจียง"

"ออกมาขายขี้หน้าจริงๆ"

หลังจากพูดจบ เธอก็ชี้ไปที่กล่องในมือของชายข้างตัวเธอ และพูดเสียงดังว่า"เห็นไหม นี่คือเครื่องสำอางใหม่ล่าสุด แพลตินั่มซีรีส์ของสปาหรงเหม่ย! แฟนของฉันซื้อให้ฉันเอง!"

มู่เซิ่งชำเลืองมองอย่างเฉยเมย ชายอ้วนคนนี้คือเย่เวินไม่ใช่เหรอ เห็นได้ชัดว่าเธอเปลี่ยนแฟนอีกคน

"สวัสดีครับ ผมชื่อจางฮุย ผมเป็นผู้จัดการของสปาหรงเหม่ย"ชายอ้วนยิ้มและพูดด้วยใบหน้าที่หยิ่งผยอง"ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อซื้อเครื่องสำอาง ด้วยสิทธิ์ของผม ผมสามารถให้คุณถูกกว่านี้"

"เครื่องสำอาง?เขาไอ้คนไร้ประโยชน์สามารถซื้อมันได้หรือ?"

เสิ่นหยิงเซี่ยดูดูถูกเหยียดหยาม"ไม่ใช่ว่าฉันอยากว่าเขานะ คนยากจนอย่างเขา ไปซื้อเครื่องสำอางที่ข้างถนนได้แล้ว จางฮุย อย่าไปสนใจเขา เขาเป็นแค่ลูกเขยที่แต่งเข้าไปเกาะเมียกิน ต่อให้คุณให้ส่วนลดเขา เขาก็ไม่มีเงินซื้อหรอก”

มีผู้ชมหลายคนที่ยืนอยู่รอบๆ และเมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งนี้ ก็เริ่มซุบซิบกัน ดูเหมือนพวกเขากำลังเพลิดเพลินกับการแสดง

"พูดจบหรือยัง?"

เขาเงยหน้าขึ้นทันทีและตามหาในห้องโถงอย่างระมัดระวัง

อย่างไรก็ตาม ในห้องโถง ผู้คนที่เดินไปมามีเพียงผู้หญิงที่แต่งหน้า และไม่มีร่างของประธานถังในความคิดเลย

"ผู้จัดการถัง คุณเข้าใจผิดหรือเปล่า?ผมอยู่ในห้องโถงตลอดเวลา และไม่มีใครมาเลย?"จางฮุยถามโดยไม่รู้ตัว

“คุณหมายความว่าตาเฒ่าหลิวโกหกฉันเหรอ?”เสียงผู้หญิงในโทรศัพท์ค่อยๆแหลมขึ้น

"ไม่ๆ ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น"จางฮุยเหงื่อไหลออกมาเหมือนฝน มองไปรอบๆห้องโถงอีกครั้ง และรีบถาม"คุณถัง ผมขอถามหน่อยว่าประธานมู่ที่คุณกำลังพูดถึงใส่เสื้อผ้าอะไร?ขับรถแบบไหน?เพื่อที่ว่าผมสามารถแยก... "

ปลายสายหยุดชั่วครู่แล้วพูดว่า"ตาเฒ่าหลิวเป็นคนส่งเขามาเอง สำหรับเสื้อผ้า เขาสวมเสื้อกีฬา รองเท้าผ้าใบ และกางเกงสีดำ"

"เสื้อกีฬา รองเท้าผ้าใบ กางเกงสีดำ..."

จางฮุยพึมพำอย่างเงียบๆ สายตาของเขาสอดส่องไปทั่วห้องโถง และเมื่อเขามองไปที่มู่เซิ่ง เขาก็ตัวแข็งทันที

ถังเสี่ยวเยว่กล่าวเสริมว่า"เจ้านายคนใหม่ของเรายังเด็กมาก และเป็นคนที่ถ่อมตน คุณดูดีๆล่ะ"

จางฮุยยังดึงสติกลับมาไม่ได้ แต่พยักหน้าโดยไม่รู้ตัว"ครับ ได้ครับ"

วางสายโทรศัพท์

เขาจ้องมองไปที่มู่เซิ่งอีกครั้ง เสื้อผ้าของเขาเหมือนกับที่ผู้จัดการถังอธิบายทุกประการ!

เจ้านายคนใหม่ แซ่มู่ อายุยังน้อยและเป็นคนถ่อมตน

ชายหนุ่มตรงหน้า ถ้าจำไม่ผิดน่าจะชื่อมู่เซิ่งใช่ไหม?

ประธานมู่?มู่เซิ่ง?

ให้ตายเถอะ คงไม่ใช่เขามั้ง? !

จางฮุยตกตะลึงราวกับถูกฟ้าผ่า หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ถามมู่เซิ่งอย่างไม่แน่ใจ"มู่ ประธานมู่?"

"อืม"

มู่เซิ่งพยักหน้าและยิ้ม

รอยยิ้มสดใส

แต่จางฮุยล้มลงกับพื้น หน้าตาเฉื่อย