นางบำเรอ BAD GUY 20+ นิยาย บท 65

แกร็ก! เสียงเปิดประตูห้องเข้ามา ทำให้ฉันหันไปมองและได้เห็นว่าคนที่เดินเข้ามาในห้องคือคุณเหนือ

“ขะ เข้ามาทำไมคะ ออกไปนะ” ฉันออกปากไล่ เมื่อคุณเหนือเดินมาหยุดข้างๆ กับฉัน

“คิดถึงเมีย” พูดจบคุณเหนือก็ดึงฉันเข้าไปสวมกอดแน่น นี่เขาดูไม่ออกเลยหรือไงว่าสถานการณ์ตอนนี้มันไม่ปกติน่ะ

“เธอบอกน้องสาวหรือยัง ว่าเธอเป็นแฟนของฉัน”

“คุณเหนือ” ฉันเบิกตากว้างเมื่อเขาพูดมาแบบนั้น ฉันไปตกลงตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาพูดเองทั้งนั้น

พอเห็นคุณเหนือกอดแล้วพูดกับฉันแบบนั้นนาลินก็แสดงสีหน้าออกมาว่าไม่พอใจเอามากๆ ทำให้ฉันต้องรีบผลักคุณเหนือให้ออกห่าง

เมื่อฉันผลักคุณเหนือออกไปแล้วนาลินเธอก็เดินมาหยุดข้างๆ กับคุณเหนือแล้วพูด “หนูรู้ว่าพี่รินไม่ใช่แฟนของคุณเหนือ พี่รินขายตัวให้คุณเหนือ”

คุณเหนือเงียบเขามองหน้านาลินแต่ไม่ได้พูดอะไร นาลินจึงพูดต่อ “หนูยังเด็กกว่า และก็สดกว่าพี่รินนะคะ”

ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเองว่าจะได้ยินนาลินพูดแบบนั้นออกมา ตั้งแต่เด็กจนโตฉันมักจะตามใจน้องสาวตลอด ของเล่นทุกชิ้นของฉันถ้านาลินอยากได้ฉันก็จะยกให้ ถึงนาลินจะเป็นเด็กเอาแต่ใจในบางครั้ง แต่ไม่ใช่แบบตอนนี้

“แล้วยังไง ?” คุณเหนือถามกับนาลิน คำถามของเขาทำมห้นาลินเธอหน้าเสียไปเล็กน้อย

“ฉันไม่ได้มั่วถึงขนาดเอาไม่เลือก อีกอย่างพี่สาวเธอเป็นแฟนฉัน จะเอาตัวเข้าแลกถามฉันหรือยังว่าอยากได้หรือเปล่า ?”

“คุณเหนือ!!” ฉันตวาดใส่เขา ที่เขาพูดมามันเกินไปแล้วนะ นาลินถึงกับหน้าซีดไปแล้ว

คุณเหนือหันมามองฉันแวบหนึ่ง จากนั้นก็หันกลับไปมองนาลินแล้วพูดต่อ “พี่สาวของเธอขายตัวให้ฉันก็จริง แต่ที่ทำก็เพราะช่วยเธอ และตอนนี้วารินคือเมียของฉัน เป็นผู้หญิงที่ฉันรัก”

คุณเหนือจับปลายคางของนาลินให้เงยขึ้น “ถ้าฉันบอกว่าไม่เอาก็คือไม่เอา เธอไม่ต้องพยายามให้เหนื่อยหรอกนะเด็กน้อย”

“นาลิน….”

แววตาของนาลินเต็มไปด้วยความผิดหวังและอับอายที่ถูกปฏิเสธด้วยถ้อยคำแบบนั้น เธอวิ่งหนีเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง แถมยังปิดประตูเสียงดังลั่น โดยไม่สนใจเสียงเรียกของฉันเลย

ฉันวิ่งตามนาลินไปแต่ก็ไม่ทัน เธอปิดประตูหนีซะก่อน ฉันจึงทำได้แค่ยืนเคาะห้องแล้วเรียก

ก๊อกๆ ก๊อกๆ

“นาลินออกมาคุยกับพี่ก่อนได้มั้ย”

“นาลิน พี่รู้ว่าเธอได้ยิน อย่าเป็นแบบนี้สิ”

“พี่ขอร้องนะนาลิน ใจคอจะไม่ยอมคุยกับพี่เลยหรือไง พี่อยากพูดให้เธอเข้าใจนะ นาลินเปิดประตูให้พี่เดี๋ยวนี้”

ก๊อกๆ ก๊อกๆ

ฉันเคาะห้องจนเจ็บมือไปหมดแต่นาลินก็ไม่ยอมมาเป็นประตูให้ ฉันจึงหันควับมามองคุณเหนือแล้วถามเขาเสียงแข็ง

“คุณเหนือทำแบบนี้ทำไมคะ ไปพูดแบบนั้นได้ยังไง”

คุณเหนือมองฉันเขาไม่ตอบอะไร แถมยังกวนประสาทด้วยการผิวปากแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนของฉัน ทำให้ฉันต้องรีบตามเขาไป

“อย่าลืมล็อกห้องด้วยล่ะ” คุณเหนือออกคำสั่งจากนั้นก็นั่งลงบนเตียงของฉัน

“ที่รินถามไปไม่ได้ยินหรอคะ”

“ได้ยิน”

“นี่อย่าบอกนะว่าเธอจะยกฉันให้น้องสาวของเธอจริงๆ” คุณเหนือถามฉันด้วยสีหน้าที่หาเรื่อง “ถามฉันสักคำมั้ยห๊ะ!!”

“ไปกันใหญ่แล้วค่ะ รินไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย” ฉันรีบค้านเพราะในตอนนี้คุณเหนือคิดไปไกลแล้ว

“แล้วมันยังไง ทำไมเธอถึงเอาแต่ขัด ไหนบอกว่าชอบฉัน หรือไม่ชอบแล้ว ?”

บอกตามความจริงฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะได้ยินคุณเหนือถามอะไรแบบนี้ แล้วก็ไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นเขามีท่าทางแบบนี้ด้วย

ความรู้สึกของฉันเมื่อไม่นานมานี้ยังจำได้ดีกว่าเขาพูดคำพูดร้ายๆ ใส่อยู่เลยนะ ทำไมถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้ ทั้งที่เคยจำกัดสถานะของฉันเป็นแค่ ‘ของเล่น’ แล้วทำไมตอนนี้ถึงเลื่อนให้ฉันขึ้นมาเป็น ‘แฟน’ ได้

เขารู้สึกแบบนั้นจริงๆ ใช่มั้ย

“รินรู้สึกกับคุณเหนือเหมือนเดิม…”

“เหมือนเดิมที่เธอว่าคืออะไร ?”

“กะ ก็ชอบไงคะ” เมื่อถูกถามจี้ฉันก็ต้องก้มหน้าหลบความเขินอาย

“แต่รินยังไม่อยากให้ความสัมพันธ์เลยเถิดไปไกล ตัวรินเองก็ต้องเคลียร์กับนาลินให้รู้เรื่อง ส่วนคุณเหนือเองก็ต้องเคลียร์ตัวเอง”

“…….” พอฉันบอกแบบนั้นคุณเหนือก็มีท่าทางเหมือนกำลังคิดหนัก ทำให้ฉันเริ่มไม่พอใจ นี่เป็นครั้งที่สองที่ฉันพูดเรื่องแบบนี้แล้วเขาเงียบ

ฉันจ้องหน้าคุณเหนือแล้วยกมือขึ้นกอดอก พร้อมกับถามอย่างหาเรื่อง “ทำไมต้องเงียบล่ะคะ”

“กะ ก็เคลียร์ไง ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะเธอจะทำเสียงดุทำไมวาริน”