นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 106

"สาขาฝรั่งเศส?" ฮ่อหยุนเฉิงถามด้วยใบหน้าเย็นชาและเลิกคิ้วขึ้น

"ใช่" ซูฉิงพยักหน้า ขมวดคิ้วและกล่าวว่า "ผลการทดสอบเพิ่งออกมา และผลิตภัณฑ์บางส่วนที่ผลิตในสาขาฝรั่งเศสมีธาตุกัมมันตภาพรังสีปนอยู่ด้วย"

ฮ่อหยุนเฉิงนวดขมับของเขา และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "เราละเลยส่วนนี้ของสาขาฝรั่งเศสมาก่อน ตอนนี้ดูเหมือนว่ามีคนใช้ประโยชน์จากมัน"

ซูฉิงกำลังใช้ความคิด

จริงๆ แล้วการจัดการโรงงานสาขาในฝรั่งเศสนั้นหละหลวมมากเมื่อเทียบกับสาขาใหญ่ เพราะผู้บริหารอยู่ไกล จะทำอะไรในฝรั่งเศสก็ทำได้ง่ายกว่ามาก

ขณะที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ซูฉิงก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "เราจำเป็นต้องไปตรวจสอบทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นในฝรั่งเศสกันแน่ และธาตุกัมมันตภาพรังสีเข้าไปได้ยังไง อย่างที่บอกเพราะเป็นสาขาในฝรั่งเศสจะทำอะไรมันก็ง่าย เป็นไปได้มากที่บริษัทของเราจะมีคนวงในสมรู้ร่วมคิด"

"ฉันจะส่งคนไปตรวจสอบทันที" ฮ่อหยุนเฉิงหรี่ตาลงเล็กน้อยและพูดอย่างเห็นด้วย

ซูฉิงเม้มริมฝีปากของเธอและพูดอย่างหนักแน่น "ฉันอยากไปฝรั่งเศสด้วยตัวเอง"

เพื่อตรวจสอบว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ซูฉิงคิดว่าเธอจำเป็นต้องไปฝรั่งเศสด้วยตัวเอง

เพราะมันต้องไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลยที่จะมาเล่นตุกติกในโรงงานของตระกูลฮ่อกรุ๊ปได้

และในฐานะผู้รับผิดชอบโครงการ "น้ำแข็งและไฟ" เธอจึงมีหน้าที่ตรวจสอบหาความจริง

"ฉันจะไปกับเธอ" ฮ่อหยุนเฉิงพูดแบบไม่ต้องคิด

ฮ่อหยุนเฉิงจะไปด้วยตัวเอง?

ซูฉิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เธอเหลือบมองไปที่ฮ่อหยุนเฉิง "นายไม่ต้องนั่งสั่งการอยู่ที่นี่เหรอ?"

"ฉันจะไปด้วยตัวเอง หนึ่งเพื่อแสดงให้เห็นว่าฮ่อกรุ๊ปให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับเรื่องนี้ และสองเพื่อขัดขวางผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้" ดวงตาที่ลึกซึ้งของฮ่อหยุนเฉิงจับจ้องไปที่ซูฉิง และพูดอย่างเคร่งขรึม " สำหรับเรื่องทางนี้ ให้หลินเหยียนเฟิงดูแลก็ได้"

ในความเป็นจริง ยังมีเหตุผลที่สำคัญกว่านั้น นั่นคือฮ่อหยุนเฉิงไม่สบายใจที่จะให้ซูฉิงไปคนเดียว

เพราะยังไงฝรั่งเศสก็อยู่ไกลมาก หากซูฉิงไปต่างถิ่นคนเดียว เขาก็กังวลว่าเธอจะรับมือไม่ไหว

เมื่อเห็นการยืนกรานของฮ่อหยุนเฉิง ซูฉิงก็ไม่ถามต่อ เพราะถ้าเขาไปฝรั่งเศสด้วยตนเอง แน่นอนว่ามันจะมีประสิทธิภาพมากกว่า

"ตอนนี้ยังมีเรื่องที่สำคัญและเร่งด่วนกว่า"

ดวงตาของซูฉิงหรี่ลง เธอกำลังครุ่นคิด "เราต้องรีบไปตามสินค้าคอลเลคชั่น 'น้ำแข็งและไฟ' ทั้งหมดที่ผลิตจากสาขาฝรั่งเศสกลับมาทันที เจรจาค่าชดเชยกับคนที่โดนสารพิษ และต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขที่พวกเขาเสนอมาให้ได้ เพื่อไม่สร้างความเสียหายต่อภาพลักษณ์ของฮ่อกรุ๊ป"

เพราะ"น้ำแข็งและไฟ"ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์สารกัมมันตภาพรังสี ราคาหุ้นของฮ่อกรุุ๊ปก็ลดลงเป็นเวลาหลายวันติดต่อกัน และในตอนนี้ต้องรีบฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว

สิ่งที่ซูฉิงพูดก็เป็นสิ่งที่ฮ่อหยุนเฉิงคิดเช่นกัน

ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้วเบาๆ "โอเค ฉันจะให้คนไปจัดการเดี๋ยวนี้"

หลังจากชะงักไปครู่หนึ่ง เขาจึงมองไปที่หลินเหยียนเฟิงอีกครั้ง "ช่วยจัดงานแถลงข่าวตอนบ่ายให้ฉันด้วย"

"ได้ครับท่านประธาน" หลินเหยียนเฟิงเดินออกไป

"งั้นฉันไปทำงานก่อนนะ" ซูฉิงพูด "ให้ฉันช่วยจองเที่ยวบินไปฝรั่งเศสพรุ่งนี้ด้วยไหม?"

ฮ่อหยุนเฉิงส่ายหัวเบา ๆ "ไม่ต้อง พรุ่งนี้ขึ้นเครื่องบินส่วนตัวของฉันไป"

เครื่องบินส่วนตัว...โอเค

"กำจัดที่ต้นตอของปัญหา ไล่ซูฉิงออกไป" หลินเจียต้งกล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น "ในฐานะผู้รับผิดชอบโครงการ ซูฉิงละเลยหน้าที่ของเธอและทำผิดพลาดครั้งใหญ่ มีแค่ไล่เธอออกไปเท่านั้นที่เราจะสามารถฟื้นฟูชื่อเสียงของฮ่อกรุ๊ปได้"

"ใช่เหรอครับ?" ดวงตาของฮ่อหยุนเฉิงเย็นชาและใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็คมขึ้นทันใด

ที่หลินเจียต้งพูดคือการปัดความรับผิดชอบทั้งหมดไปให้กับซูฉิง และปล่อยให้ซูฉิงเป็นแพะรับบาป

จากสถานการณ์ตอนนี้นี่เป็นเพียงการแก้ปัญหาฉุกเฉินเท่านั้น

แต่วิธีนี้ไม่สามารถแก้ปัญหาที่ต้นเหตุได้

แม้ว่าผู้รับผิดชอบจะไม่ใช่ซูฉิง แต่ฮ่อหยุนเฉิงก็ไม่สามารถทำเช่นนี้ได้

เมื่อเห็นว่าฮ่อหยุนเฉิงเงียบ หลินเจียต้งก็ยื่นเอกสารฉบับหนึ่งให้ฮ่อหยุนเฉิงทันที "ไล่ซูฉิงออกซะ นี่เป็นความเห็นของสมาชิกคณะกรรมการของเราหลายคนหลังจากการปรึกษาหารือกันแล้ว ในนี้มีการลงนามแล้ว"

ฮ่อหยุนเฉิงใช้นิ้วเรียวยาวรับเอกสารนี้ไป เขากวาดสายตาดูในนั้นมีการลงนามของผู้ถือหุ้นหลายรายและคนที่ลงนามคนแรกก็คือแม่ฮ่อ

"นี่คือสิ่งที่แม่คิด?" ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้ว และพูดช้าๆ

"มันคือความคิดของคุณนายฮ่อ และมันคือความคิดของพวกเราทุกคน" เมื่อเผชิญหน้ากับออร่าอันทรงพลังของฮ่อหยุนเฉิง หลินเจียต้งถึงกับต้องขยี้ตา และพูดต่อ "เราต้องมีความรับผิดชอบต่อผู้ถือหุ้น และเราต้องแก้ไขเรื่องนี้อย่างรวดเร็ว เพื่อรีบฟื้นตัวอย่างเร็วที่สุด"

ฮ่อหยุนเฉิงใช้นิ้วเคาะโต๊ะอย่างช้าๆ ขาเรียวยาวของเขานั่งไขว่ห้าง แม้ว่าเขาจะนั่งอยู่ มันกลับทำให้ผู้คนรู้สึกถึงความเย็นชากดขี่มองไม่เห็นหัวของสิ่งมีชีวิตทั้งปวง

เขาเลิกคิ้วขึ้นและมองไปที่หลินเจียต้ง น้ำเสียงของเขาเข้มงวดและเย็นชา "อาหลินครับ ผมเห็นด้วยกับสิ่งที่อาบอกว่าเราควรมีความรับผิดชอบต่อผู้ถือหุ้นของเรา และก็เห็นด้วยว่าเรื่องนี้ควรจะต้องรีบแก้ไขอย่างรวดเร็ว แต่แนวทางแก้ไขเรื่องนี้ไม่ใช่การไล่ซูฉิงออกอย่างแน่นอน"

"หยุนเฉิง แก..." เมื่อถูกฮ่อหยุนเฉิงปฏิเสธ หลินเจียต้งก็เก็บสีหน้าไว้ไม่อยู่อีกต่อไป

เขาต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับถูกฮ่อหยุนเฉิงขัดจังหวะเสียก่อน "อาหลิน เรื่องนี้ผมจะจัดการเอง ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้วเชิญอาออกไปเถอะครับ"