นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 143

"เฉินจุนเหยียนอย่าทำแบบนี้" ซูฉิงมองไปทางเฉินจุนเหยียนแล้วถอนหายใจเบา ๆ พูดต่อว่า "ที่จริงแล้ว ฉันพบรักแท้ คุณควรแสดงความยินดีกับฉันและอวยพรฉันไม่ใช่เหรอ"

รักแท้……

ภายในใจของเฉินจุนเหยียน นั้นเป็นรสชาติความเจ็บปวดที่ปลดปล่อยออกมา

เขาตามจีบซูฉิงมาสองปี สองปีเต็ม แต่เขาไม่สามารถเทียบความสัมพันธ์หนึ่งเดือนระหว่างฮ่อหยุนเฉิงและซูฉิงได้เลย

เขาแพ้แล้วจริงๆ

หลังจากเงียบไปสองสามนาที เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าที่หล่อเหลาของเฉินจุนเหยียนก็นิ่งสงบลง

เขามองซูฉิงอย่างลึกซึ้ง "ฉันขอให้คุณมีความสุข"

การจะรักใครสักคน ไม่จำเป็นต้องครอบครอง

ตราบใดที่ซูฉิงสามารถมีความสุข เขาก็ยินดีที่จะอวยพรกับเธออย่างเงียบๆ

"ขอบคุณ" ในที่สุดซูฉิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

คงจะดีที่สุดถ้าซูฉิงสามารถเข้าใจได้ แต่ซูฉิงไม่ต้องการให้เขาดันทุรังต่อไปอีก

"แล้วพวกเรายังเป็นเพื่อนกันอยู่หรือเปล่า?" เฉินจุนเหยียนลังเลและถามอีกครั้ง

ซูฉิงยิ้มและตอบด้วยความมั่นใจ "แน่นอน"

เมื่อทั้งสองมาถึงสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์ ซูฉิงมองไปที่การเตรียมงานล่าสุดและกล่าวด้วยความพึงพอใจว่า "แผนนี้ทำได้ดีมาก การถ่ายทำผลิตภัณฑ์ใหม่ในไตรมาสหน้าสามารถดำเนินการได้ตามแผนนี้ได้เลย"

"เธอพอใจก็ดีแล้ว" เฉินจุนเหยียนกล่าวเบาๆ

เพื่อที่จะทำแผนนี้ เขาต้องอดนอนทั้งคืน

ตราบใดที่จะทำให้เธอพอใจ เขาจะทำให้ดีที่สุด

เฉินจุนเหยียนแนะนำแผนการรับสมัครนักแสดงคนต่อไปให้กับซูฉิงอย่างละเอียดและซูฉิงได้แสดงความคิดเห็น

กว่าจะเสร็จก็ค่ำแล้ว

"ฉันกลับก่อนนะ" ซูฉิงยืนขึ้นและพูดพร้อมกับยื่นแผนแก้ไขให้เฉินจุนเหยียน

"ฉันไปส่ง" เฉินจุนเหยียนเดินตาม

หลังจากครุ่นคิดอยู่สองวินาที ซูฉิงก็พยักหน้า

เมื่อซูฉิงกลับไปที่เมืองใหม่สุ่ยเยว่ก็มืดแล้ว

เฉินจุนเหยียนลงจากรถและเปิดประตูด้านผู้โดยสารที่ซูฉิงนั่งอยู่ "ถึงแล้ว"

ซูฉิงลงจากรถและขอบคุณเฉินจุนเหยียนด้วยรอยยิ้ม "ขอบคุณที่ส่งฉันนะ"

หลังจากพูดจบ ซูฉิงก็หันหลังแล้วเดินไปที่บ้านของฮ่อหยุนเฉิง ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงของเฉินจุนเหยียนจากข้างหลังเธอ "ซูฉิง"

"หือ?" ซูฉิงหยุดและหันกลับมา

ฉันเห็นเฉินจุนเหยียนก้าวเข้าหาซูฉิงด้วยความเร็วราวสายฟ้าพร้อมกับกอดซูฉิงและพูดด้วยเสียงต่ำข้างหูของเธอว่า "ซูฉิง ฉันขอให้เธอมีความสุขมากๆนะ!"

การเข้าหาอย่างกะทันหันของเขาทำให้ซูฉิงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เธอก้าวถอยหลังและพูดว่า "ขอบคุณ"

ที่ระเบียงบนชั้นสาม ฮ่อหยุนเฉิงถือแก้วไวน์ในมือและมองดูฉากที่พร่างพรายด้านล่างอย่างเศร้าสร้อย

ซูฉิงกับเฉินจุนเหยียนกำลังทำอะไรกันนะ！

หลังจากการแถลงข่าวในวันนี้ ซูฉิงออกไปกับเฉินจุนเหยียนต่อหน้าผู้คนมากมาย ปล่อยให้เขาอยู่ที่ฮ่อกรุ๊ปตามลำพัง

เธอต้องรู้ว่าเขาต้องใช้ความอดทนมากแค่ไหนในการระงับความอยากที่จะไปที่สตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์ เพื่อพาเธอกลับมา

กลับมาบ้าน แม้แต่เงาซูฉิงก็ยังไม่เห็น

เธอรู้ว่าฮ่อหยุนเฉิงกำลังคิดอะไรอยู่ และเธอก็มีส่วนผิดในเรื่องนี้ด้วย

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ในที่สุดฮ่อหยุนเฉิงก็หยุดการจูบนี้ ใบหน้าของเขายังคงหงุดหงิด น้ำเสียงของเขาดูเยือกเย็น "เฉินจุนเหยียนก็จูบเธอแบบนี้เหมือนกันเหรอ?!"

"นายกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร" ซูฉิงอ้าปากค้างและจ้องมาที่เขา

"เมื่อกี้เฉินจุนเหยียนมาส่งคุณไม่ใช่เหรอ? เขากอดคุณทำไม? คุณสองคนอยู่ด้วยกันมาตลอดตอนบ่าย ทำอะไรกัน?" ดวงตาสีเข้มของฮ่อหยุนเฉิงสีหน้าที่ไม่พอใจและความโกรธที่ควบคุมไม่ได้ก็เพิ่มขึ้น

"ฮ่อหยุนเฉิง นี่นายเมาแล้ว" ซูฉิงผลักฮ่อหยุนเฉิงออกไปและเดินไปที่โซฟา

ในวินาทีต่อมา ก็มีแรงปะทะเข้าที่เอวของเธอ ซูฉิงที่ยืนนิ่งก็ล้มลงบนโซฟา

ฮ่อหยุนเฉิงกดดัน น้ำเสียงของเขาเย็นชา "ฉันมีสติดี ซูฉิง เธอเสียใจไหม หรือที่เธอตอบฉันก่อนหน้านี้ เพียงเพราะเราติดอยู่บนเกาะร้าง และเธอคิดว่าเราจะไม่ได้กลับมาอีก? "

ซูฉิงรู้สึกงุนงงเล็กน้อย "ทำไม ในความคิดของนาย ฉันเป็นคนแบบนั้นเหรอ?"

"งั้นเธอบอกฉันมา ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเฉินจุนเหยียนคืออะไร?" ฮ่อหยุนเฉิงระงับความโกรธในใจและพูดด้วยน้ำเสียงเข้ม

ความหึงหวงปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ ซูฉิงคิด และพูดเบา ๆ ว่า "ฉันบอกได้แค่ว่าเฉินจุนเหยียนและฉันเป็นแค่เพื่อนกัน และเมื่อกี้นี้เขาแค่มาส่งฉันจริงๆ ที่คุณเห็นเขากอดฉันคือเขาอวรพรให้ฉัน ระหว่างฉันกับเขาไม่ใช่อย่างที่คุณคิด"

"อวยพร?" ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้ว

"ใช่ เพราะฉันบอกเขาว่าฉันพบผู้ชายที่ฉันอยากใช้ชีวิตด้วยแล้ว และผู้ชายคนนั้นคือนาย ฮ่อหยุนเฉิง ตอนนี้นายเลิกหึงได้แล้วใช่ไหม"

"จริงเหรอ?" ฮ่อหยุนเฉิงขดมุมริมฝีปากของเขา และเส้นที่แน่นบนใบหน้าของเขาก็คลายออกในที่สุด

ซูฉิงพยักหน้า "ใช่ มันเป็นความจริง แต่..."

"แต่อะไร?" ฮ่อหยุนเฉิงถาม

"แต่คุณทำผิดต่อฉัน คุณทำตามอำเพอใจอย่างนี้ ดูเหมือนว่าฉันต้องพิจารณาใหม่ว่าที่ฉันเลือกถูกหรือเปล่า" ซูฉิงยกมุมริมฝีปากของเธอเบา ๆ และพูดเชิงล้อเล่น

"ห้ามพิจารณาใหม่! เธอเลือกฉันแล้ว เธอไม่ได้รับอนุญาตให้เปลี่ยนใจ!" ฮ่อหยุนเฉิงพูดด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความอำนาจบาตรใหญ่ ก้มศีรษะลงและจูบริมฝีปากสีแดงของซูฉิง...