นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 183

ฮ่อหยุนเฉิงขับรถไปจนถึงที่ที่ถังรั่วอิงอาศัยอยู่

"ถังถัง ถังถัง!" เขาทั้งเคาะประตูและตะโกนด้วยความกังวล

เสียงร้องของถังรั่วอิงดังมาจากข้างใน "ปล่อยฉันนะไอ้คนเลว ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!"

แล้วเสียงผู้ชายก็ดังขึ้น "ยัยตัวแสบ ฉันชอบเธอก็ถือเป็นบุญแล้ว ยังคิดหนีอีก ฉันจะรอดูว่าจะหนีไปไหนได้!"

ใบหน้าของฮ่อหยุนเฉิงนิ่งก่อนจะเตะประตูเข้าไป

เห็นเพียงแต่ของกระจัดกระจายอยู่ทุกที่ตามมุมบ้าน

ถังรั่วอิงรีบออกจากห้องด้วยผมที่ยุ่งเหยิง

ข้างหลังตามด้วยชายที่ย้อมผมเหลือง

"พี่เฉิง ช่วยฉันด้วย" ทันทีที่เธอเห็นฮ่อหยุนเฉิง เธอก็รีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเขาและพูดอย่างตื่นตระหนก

"ยัยตัวแสบ ฉันใช้เงินไปกับเธอตั้งเยอะ ไปที่บาร์ทุกวันเพื่อสนับสนุนเธอ ตอนนี้จะมาบอกว่าไม่ทำอย่างนั้นก็ได้เหรอ?" ชายหัวเหลืองก้นด่า ดวงตาที่เย้ายวนจับจ้องไปที่ร่างกายของถังรั่วอิง

ถังรั่วอิงร้องไห้และพูดว่า "ฉันเคยบอกไปแล้วว่าลาออก ไม่ได้ทำงานที่บาร์แล้ว ฉันจะไม่กลับไปร้องเพลงอีก"

"ไม่ร้องก็ได้ อยู่กับฉันคืนหนึ่ง รับใช้ฉันอย่างดีแล้วทุกอย่างจะราบรื่น" ชายหัวเหลืองพูดไปพร้อมกับเหยียดมือออกเพื่อจะดึงตัวถังรั่วอิง

ถังรั่วอิงหลบตัวสั่นอยู่ข้างหลังฮ่อหยุนเฉิง "อย่าเข้ามานะ พี่เฉิง ฉันกลัวจังเลย"

ฮ่อหยุนเฉิงเหลือบมองชายหัวเหลืองอย่างเย็นชา ก่อนจะขวางมือที่จะเข้ามาดึงตัวถังรั่วอิง และผลักเขาลงไปกองกับพื้น

"กล้าดียังไงมาแส่เรื่องชาวบ้าน?" ชายหัวเหลืองที่ล้มไปอยู่กับพื้นก่อนด่าและพยายามจะลุกขึ้น

ฮ่อหยุนเฉิงเหยียบหน้าอกของอีกฝ่าย "ไปให้พ้น!"

ออร่าอันทรงพลังของเขาพุ่งออกมา ชายหัวเหลืองถังได้กวาดสายตามองฮ่อหยุนเฉิง

ยิ่งมองยิ่งคุ้นตาก่อนจะพูดอย่างตกใจ "คุณ คุณคือประธาณฮ่อ?!"

"ตอนนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าพี่เฉิงคือใคร? พี่เฉิงไม่ยอมให้นายมารังแกฉันได้หรอก!" ถังรั่วอิงจับแขนของฮ่อหยุนเฉิงและจ้องไปที่ชายหัวเหลืองอย่างดุเดือด

"ประธานฮ่อ ผมไม่รู้ว่าแองเจล่าคือแฟนคุณ ผมมีตาหามีแววไม่ ได้โปรดอย่าถือโทษเลยนะครับ" ชายหัวเหลืองลุกขึ้นจากพื้นก่อนจะโค้งคำนับเพื่อขอโทษฮ่อหยุนเฉิง

ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชา "ยังไม่ออกไปอีก!"

"ครับ ครับ จะออกไปเดี๋ยวนี้เลยครับ" ชายหัวเหลืองพยักหน้าและรีบออกไป

"ถังถัง ไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่ต้องกลัว" ฮ่อหยุนเฉิงหันมองถังรั่วอิงก่อนจะยกยิ้มและพูดปลอบโยน

ถังรั่วอิงคว้าแขนของอีกคนไว้แน่น ก่อนจะซบอกร้องไห้ พร้อมพูดด้วยเสียงสั่น "พี่เฉิง โชคดีที่มีพี่วันนี้ ไม่อย่างนั้นฉันคง..."

"คนเมื่อกี้คือใคร?" ฮ่ะหยุนเฉิงถามด้วยเสียงทุ้ม

ถังรั่วอิงสะอื้นไห้และพูดว่า "เป็นลูกค้าของฉันในบาร์ที่คอยตามรังควาน ไม่นึกเลยว่าวันนี้จะมาถึงบ้านฉัน และต้องการจะ...พี่เฉิง ถ้าไม่มีพี่ ฉันคงโดนเขาทำลายความบริสุทธิ์ไปแล้ว"

ฮ่อหยุนเฉิงตบไหล่อีกคนเบาๆก่อนจะพูดด้วยเสียงอ่อนโยน "อย่าร้องไห้เลยถังถัง ไม่เป็นไรแล้วนะ"

ถังรั่วอิงปาดน้ำตา "พี่เฉิง ฉันกลัวจริงๆ คืนนี้พี่อยู่กับฉันได้ไหม?"

เมื่อมองไปที่ถังรั่วอิงที่กำลังร้องไห้ตรงหน้า คำปฏิเสธก็จุกอยู่ที่คอจนฮ่อหยุนเฉิงต้องพยักหน้าเบาๆ

"พี่เฉิง พี่ดีกับฉันมาก!" เมื่อเห็นฮ่อหยุนเฉิงตกลงจะอยู่ ถังรั่วอิงก็เหยียดมือสองข้างไปโอบรอบคออีกคนก่อนจะพูดข้างหูเขา

สำหรับฮ่อหยุนเฉิง เธอต้องชนะ!

ถังรั่วอิงรีบอาบน้ำ สวมชุดนอนสุดเซ็กซี่ ทั้งยังฉีดน้ำหอมที่เธอโปรด

เมื่อมองดูตัวเองที่เซ็กซี่และสดใสในกระจก เธอก็ยกยิ้มก่อนจะเปิดประตูห้องน้ำ และเดินออกไปอย่างสง่างาม

"ถังถัง เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?" ฮ่อหยุนเฉิงที่เห็นอีกคนออกมาจึงถามด้วยความเป็นห่วง

"พี่เฉิง แมลงสาบเมื่อกี้ตัวใหญ่มาก! ฉันกลัวจริงๆ..." หน้าอกของถังรั่วอิงดันขึ้นก่อนจะตั้งใจสะดุดล้มไปอยู่ในอ้อมแขนของฮ่อหยุนเฉิง

"ถังถัง เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?" ฮ่อหยุนเฉิงตะลึงแต่ก็ประคองอีกคนโดยไม่รู้ตัว

เห็นชุดนอนผ้าไหมสีขาวขุ่นเกือบโปร่งแสง และรูปร่างที่สง่างามของเธอได้ปรากฏใต้ชุดนอนที่เซ็กซี่อย่างสุดจะบรรยาย

ร่างกายที่อ่อนนุ่มของถังรั่วอิงจงใจชิดกับแขนที่แข็งแรงของฮ่อหยุนเฉิง ก่อนจะเงยหน้ามองอีกฝ่ายอย่างเสน่หา "ไม่เป็นไรค่ะพี่เฉิง"

กลิ่นน้ำหอมลอยฟุ้งเข้ามาจนฮ่อหยุนเฉิงขมวด ก่อนจะยื่นมือดันร่างของถังรั่วอิง "ถังถัง ดึกมากแล้วนะ เธอควรไปพักได้แล้ว "

"พี่ไปส่งฉันที่ห้องได้ไหม?" ถังรั่วอิงนวดขมับและทำท่าทางอ่อนแอ "ฉันรู้สึกเวียนหัวนิดหน่อยน่ะ"

เธอเอนกายพิงฮ่อหยุนเฉิง ฮ่อหยุนเฉิงที่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากประคองเธอไปที่ห้อง

ทันทีที่เข้าไปในห้อง ถังรั่วอิงก็ออกแรงดันฮ่อหยุนเฉิงขึ้นเตียง

ฮ่อหยุนเฉิงที่คาดไม่ถึงจนทั้งคู่ล้มลงบนเตียงใหญ่

"พี่เฉิง..." สองมือถังรั่วอิงโอบไหล่ของอีกคน แววตาฉายแววเขินอาย มองใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ตรงหน้าจนใจสั่นไหว เธอพูดอย่างเบาๆ "พี่ยังจำได้ไหม ที่พี่เคยบอกว่าจะแต่งงานกับฉัน พี่บอกว่าฉันช่วยชีวิตพี่และพี่จะอุทิศทุกอย่างให้ฉัน"