นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 201

แป๊บเดียวก็ถึงช่วงบ่าย

หลังจากที่ซูฉิงเสร็จงานในมือ มองเวลาอีกทีก็เป็นเวลาเกือบบ่ายสองครึ่งเข้าไปแล้ว

เธอต้องไปฝังเข็มให้กับท่านผู้เฒ่าฮ่อที่โรงพยาบาลโดยเร็วที่สุด

ซูฉิงเก็บของของตัวเองแล้วเดินออกจากสำนักงานตระกูลฮ่อกรุ๊ป ขณะที่กำลังเดินไปที่โรงจอดรถใต้ดิน ทันใดนั้นก็มีรถโรลส์รอยซ์แสนคุ้นเคยมาจอดตรงหน้าเธออย่างพอดิบพอดี

ประตูเปิดออก ฮ่อหยุนเฉิงลงจากรถด้วยขายาว ก่อนจะเดินมาตรงหน้าซูฉิง "ขึ้นรถ!"

ไม่ทันรอให้ซูฉิงได้เอ่ยอะไร ฮ่อหยุนเฉิงเหยียดมือใหญ่ของเขาออกมาลากเธอไปที่นั่งข้างคนขับ

ซูฉิงกระตุกมุมปากอย่างหมดคำพูด และขณะกำลังจะพูด ฮ่อหยุนเฉิงหันศีรษะมามองเธออย่างลึกซึ้งก่อนจะเอ่ยอย่างจริงจัง "ซูฉิง โรคของปู่ฉัน ฝากเธอด้วยล่ะ"

"ไม่ต้องห่วง ฉันจะพยายามรักษาคุณปู่ฮ่อให้ดีที่สุด"ท่าทีของซูฉิงดูขึงขัง เม้มริมฝีปากและพูดออกมา

เมื่อนึกถึงอาการของท่านผู้เฒ่าฮ่อ ซูฉิงเองยังคงรู้สึกผิดอยู่เล็กน้อย

ระหว่างทางไปโรงพยาบาล ทั้งสองรู้สึกหนักใจและไม่พูดอะไรออกมาตลอดทาง

ในพื้นที่เล็กๆ ของรถ บรรยากาศดูเย็นยะเยือกเล็กน้อย

ซูฉิงเอนตัวพิงเบาะ สายตามองออกไปนอกหน้าต่างแต่ความคิดกลับล่องลอยไปไกล

แต่ก่อน เธอแทบจะนั่งรถฮ่อหยุนเฉิงไปกลับจากที่ทำงานทุกวัน

แต่ตอนนี้ ที่นั่งนี้คงจะเป็นนั่งพิเศษของถังรั่วอิงแล้วใช่ไหม?

ถังรั่วอิง...มีความลับอะไรอยู่เบื้องหลังกันแน่?

ทางฝั่งแอนโธนี่ก็ไม่มีข้อมูลเพิ่มเติมของถังรั่วอิงเลย ดังนั้นเธอทำได้เพียงรอดูสถานการณ์ รอให้ถังรั่วอิงลงมือ จากนั้นค่อยโต้กลับแบบสวยๆ

ถ้าเธอเดาไม่ผิด ถังรั่วอิงคงทนได้อีกไม่นาน ในไม่ช้าคงต้องลงมือแน่

ตราบใดที่ถังรั่วอิงยั้งตัวเองไม่ได้ ก็คงเผยอะไรออกมาแน่

ถึงตอนนั้น เธอจะให้ถังรั่วอิงขี้เสแสร้งเผยโฉมหน้าที่แท้จริงให้ได้!

"ซูฉิง ถึงแล้ว"เสียงน่าดึงดูดของฮ่อหยุนเฉิงขัดจังหวะความคิดของซูฉิง

ซูฉิงได้สติก่อนจะเดินเข้าโรงพยาบาลไปพร้อมกับฮ่อหยุนเฉิงก่อนจะมาถึงหน้าห้องของท่านผู้เฒ่าฮ่อ

"ประธานฮ่อ คุณซู"คนสองคนตรงประตูทักทายฮ่อหยุนเฉิงและซูฉิงด้วยความเคารพ

"ช่วงนี้ไม่มีเรื่องอะไรเป็นพิเศษใช่ไหม?"ฮ่อหยุนเฉิงถามอย่างเย็นชา

บอดี้การ์ดตอบกลับอย่างสุภาพ "มีปาปารัสซี่สองสามคนที่เราเชิญกลับไปแล้ว ทุกอย่างปกติดีครับ"

"อืม"ฮ่อหยุนเฉิงตอบเบาๆ

ขณะที่ฮ่อหยุนเฉิงและซูฉิงกำลังจะเข้าไป ทันใดนั้นก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น

"ซูฉิง หยุดเดี๋ยวนี้นะ!"เสียงเข้มของแม่ฮ่อเข้ามาโสตประสาทของซูฉิง

เธอเหลือบมองแม่ฮ่อเบาๆ "มีอะไรคะ?"

แม่ฮ่อเดินเข้ามาพร้อมรองเท้าส้นสูงและมองไปยังฮ่อหยุนเฉิง "หยุนเฉิง ลูกจะปล่อยให้ซูฉิงฝังเข็มคุณปู่ของลูกจริงๆ งั้นเหรอ?"

ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้ว "ใช่ครับ"

"พี่คะ พี่ไม่กลัวว่าซูฉิงจะแอบทำร้ายปู่เหรอคะ?"ฮ่อเฉียนก้าวมาด้านหน้าก่อนจะจ้องซูฉิงอย่างเคร่งขรึม "ซูฉิง เธอจะมาไม้ไหนกันแน่?"

ซูฉิงยังไม่ทันได้พูด ใบหน้าของฮ่อหยุนเฉิงก็นิ่งขึ้น "หุบปากซะฮ่อเฉียน!"

"คุณน้า..."ฮ่อเฉียนคว้าแขนของแม่ฮ่ออย่างไม่พอใจ

"เฉียนเฉียนพูดถูก อย่าลืมสิว่าอาการของปู่มันกำเริบมาได้ยังไง มันก็เพราะซูฉิงนั่นแหละ!"แม่ฮ่อขึ้นเสียงเล็กน้อย "ตอนนี้จะให้ซูฉิงมารักษาเนี่ยนะ ล้อกันเล่นเหรอ??"

"ถ้าอย่างนั้นฉันจะเริ่มแล้วนะ"ซูฉิงพยักหน้า และหยิบเข็มเงินสองสามอันออกมาอย่างระมัดระวังจากกล่องยาที่อาจารย์ฉีทิ้งไว้ให้เธอ

หลับตา ซูฉิงก็นึกถึงทักษะการฝังเข็มของฉียวี่ชูในตอนนั้น

หลังจากลืมตาขึ้นอีกครั้ง ดวงตาของซูฉิงก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ

ภายใต้สายตาของทุกคน ซูฉิงแทงเข็มเงินในมือเข้าที่หน้าอกของท่านผู้เฒ่าฮ่อโดยไม่ลังเล

"ซูฉิงเธอจะทำได้ไหม..."เมื่อเห็นท่าทีมีสมาธิของซูฉิง ฮ่อเฉียนก็พูดเสียงเบาแต่ทว่ากลับถูกฮ่อหยุนเฉิงกวาดสายตามามอง อย่างเย็นชา

ฮ่อเฉียนหุบปากฉับแต่โดยดี

สายตาดุร้ายของฮ่อหยุนเฉิงที่จ้องมา ทุกคนต่างพากันไม่กล้าหายใจเพราะกลัวว่าจะรบกวนการฝังเข็มของซูฉิง

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ซูฉิงได้เสร็จสิ้นกระบวนการฝังเข็ม เธอเก็บเข็มเงินและถอนหายใจยาว "เสร็จแล้วล่ะ!"

"ซูฉิง อาการของคุณปู่ฉันเป็นไงบ้าง?"ฮ่อหยุนเฉิงถามอย่างใจร้อน

"ราบรื่นดี"ซูฉิงเหลือบมองท่านผู้เฒ่าฮ่อที่อยู่บนเตียงก่อนจะยิ้มและกล่าวว่า "อีกสามวันฉันจะมาฝังเข็มให้เขาอีกครั้ง คุณปู่ฮ่อก็ไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ"

"ขอบคุณนะซูฉิง"ฮ่อหยุนเฉิงมองซูฉิงด้วยแววตาลึกซึ้งทั้งยังพูดด้วยเสียงนุ่มทุ้ม

ซูฉิงยิ้มเบาๆ "นี่คือสิ่งที่ฉันควรทำ"

ยังไงเธอก็มีส่วนรับผิดชอบกับอาการของท่านผู้เฒ่าฮ่อ

ตอนนี้เป็นหน้าที่ของซูฉิงในการรักษาคุณปู่ฮ่อ

ในขณะนั้นเองเสียงไอแผ่วเบาดังขึ้นมาจากเตียง

หลังจากนั้นฮ่อเฉียนก็อุทานออกมาว่า "แย่แล้ว! คุณปู่อาเจียนเป็นเลือด!!"