ซูฉิงที่แผ่รังสีน่าเกรงขามออกมา จนอู๋ชิงหร่านก็ถึงกับก้าวถอยหลายไปหนึ่งก้าว
"ถึงจะเป็นเรื่องจริงที่ว่าฉันเป็นคนให้คนใส่ทองคำขาวลงไปในช่อดอกไม้แล้วยังไง เธอก็แค่เกิดภูมิแพ้เท่านั้น อีกทั้งตอนนี้ก็ไม่เป็นไรแล้ว"อู๋ชิงหร่านจ้องหน้าซูฉิงนิ่งแล้วเอ่ยเสียงเรียบ
หลักฐานแน่นหนาอยู่ตรงหน้าขนาดนี้แล้ว อู๋ชิงหร่านก็คร้านจะรั้นต่อไปแล้ว
แต่ว่า ถ้าหากแค่ภูมิแพ้กำเริบ ก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาใหญ่อะไรนี่
"อย่าพึ่งรีบร้อนไป นี่เป็นเพียงแค่ครั้งแรกที่เธอทำร้ายฉันก็เท่านั้น "ซูฉิงระบายยิ้มออกมา แล้วพูดเสียงเย็นชา "ต่อไปยังมีอีกสามครั้ง"
บัญชีนี้ เธอจะต้องคิดกับอู๋ชิงหร่านให้หมดแน่!
"เรื่องที่เหลือไม่เกี่ยวกับฉัน "อู๋ชิงหร่านยังทำเป็นดึงดันครั้งสุดท้าย "เรื่องพวกนั้นล้วนเป็นเจียงเสว่ยี๋เป็นคนทำ เธอริษยาเธอ ไม่ชอบหน้าเธอ เลยอยากทำร้ายเธอ......"
เจียงเสว่ยี๋ได้ยินอย่างนั้น ก็จ้องหน้าอู๋ชิงหร่านด้วยความโกรธ แล้วพูดแทรกเธอขึ้นมา"เธออย่ามาพูดเหลวไหลใส่ร้ายฉันนะ!"
เรื่องมาถึงตอนนี้แล้ว เจียงเสว่ยี๋ก็เข้าใจทั้งหมดแล้ว
เรื่องทั้งหมดล้วนเป็นแผนการของอู๋ชิงหร่าน
เป้าหมายของอู๋ชิงหร่านคือทำร้ายซูฉิง แล้วก็โยนความผิดให้เธอ
ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ร้ายจริงๆ
แต่น่าเสียดาย ตอนนี้อู๋ชิงหร่านถูกซูฉิงเปิดโปงต่อหน้าทุกคน ได้ยกหินที่ทับเท้าเธออยู่ออกไป
สมน้ำหน้าจริงๆๆ
แววตาของซูฉิงหันไปหยุดอยู่ที่พนักงานอุปกรณ์ประกอบฉาก แล้วพูดเสียงขรึม"นายตั้งใจทำสกรูสลิงให้หลวมเพื่อทำร้ายฉัน เป็นความผิดโทษฐานเจตนา ถ้าหากตอนนี้นายยอมพูดความจริง พูดออกมาว่าคนที่คอยบงการอยู่เบื้องหลังตัวจริงคือใคร ฉันอาจจะพิจารณาไม่ให้นายรับผิดชอบก็ได้"
พนักงานอุปกรณ์ประกอบฉากคิดอยู่สักพัก มองไปทางอู๋ชิงหร่าน
อู๋ชิงหร่านส่งสายตาเตือนกลับไปให้ทันที เธอจะแพ้ไม่ได้!
พนักงานอุปกรณ์ประกอบฉากที่ได้รับสายตาของอู๋ชิงหร่าน ก็รู้สึกกลัว จากนั้นก็สูดลมหายใจเข้าแล้วพูด"ที่ผมพูดเมื่อกี้ก็คือความจริง เป็นเจียงเสว่ยี๋ที่บงการให้ผมทำ"
ซูฉิงที่ได้ยินเขายืนกรานว่าพูดความจริงแล้วก็หรี่ตาลง จากนั้นก็หยิบเอาเช็กที่อยู่ในมือของพนักงานอุปกรณ์ประกอบฉากมาแล้วพูดเสียงขรึม "เมื่อกี้นายบอกว่าเช็กใบนี้เป็นเจียงเสว่ยี๋ที่เป็นคนให้มา เพื่อเป็นค่าจ้างนายถูกต้องมั้ย"
"ใช่ครับ "พนักงานอุปกรณ์ประกอบฉากพูดยืนยัน
"เป็นลายเซ็นที่เจียงเสว่ยี๋เซ็นด้วยตัวเองมั้ยนั้น พวกเราตรวจสอบก็น่าจะรู้แล้ว"ซูฉิงยกยิ้มมุมปาก แล้วพูดเสียงเรียบ
และทันใดนั้นเอง ก็มีชายย้อมผมสีทองเดินเข้ามาหาซูฉิงแล้วเอ่ยทักทาย "ไฮ คุณซู พวกเราเจอกันอีกแล้วนะ"
สายตาของทุกคนถูกเขาดึงดูดหันไปมอง และไม่นานทุกคนก็รู้จัก เขาก็คือแฮกเกอร์ที่มีเชื่อเสียงโด่งดังแอนโธนี่นั้นเอง
"เป็นแอนโธนี่!" มีคนตะโกนขึ้นมา
"พระเจ้า ในที่สุดวันนี้ก็ได้เจอแอนโธนี่ตัวจริง คิดไม่ถึงว่าเขาจะยังหนุ่มอยู่เลย"
"คุณซูเชิญเขามาตรวจสอบลายเซ็นหรอ"
ซูฉิงยิ้ม "ต้องรับกวนนายแล้ว"
"คุณซูเกรงใจเกินไปแล้ว เป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว"แอนโธนี่เลิกทำเป็นหน้ายิ้มแล้วทำหน้าจริงจัง
"และตอนนั้นเอง คุณอู๋ก็มาหาฉัน บอกว่าจะให้เงินก้อนกับฉัน แค่ให้ฉันช่วยเธอทำอะไรให้ แล้วจะให้คุณหมอมาผ่าตัดให้น้องชายของฉัน
เพื่อน้องชาย ฉันก็เลยจำต้องรับปาก น้องชายของฉันปีนี้อายุแค่ 17 ปีเอง ฉันทนเห็นเขาทรมานจากอาการป่วยไม่ได้ ฉันไม่อยากให้เขาจากฉันไป......"หวังลี่น่าพูดไปทั้งน้ำหูน้ำตาก็ไหลออกมา
"แต่ว่าหลายวันมานี้ ฉันนอนไม่หลับทุกวัน ทุกวันต้องนอนฝันร้าย ฉันผิดไปแล้ว คุณซู ขอโทษด้วยค่ะ ฉันไม่ควรทำเพื่อเงิน แล้วทำเรื่องผิดต่อคุณ!" หวังลี่น่าทั้งพูดทั้งหัวโขลกพื้น
ซูฉิงคิ้วขมวดเป็นปม แล้วก้าวออกมาพยุงหวังนี่น่าขึ้นมา "เธอลุกขึ้นมาก่อน"
เธอพยุงหวังลี่น่าขึ้นมา แล้วหันไปมองอู๋ชิงหร่านด้วยสายตาเย็นเยือก "อู๋ชิงหร่าน ตอนนี้เธอยังมีอะไรจะพูดมั้ย?!"
"ฉันไม่ได้ทำ เธอใส่ร้ายฉัน......"อู๋ชิงหร่านหน้าซีดเผือด พูดยืนกรานคำเดิม
เธอคิดไม่ถึงเลยว่า หวังลี่น่าจะกล้าทรยศเธอ แล้วพูดความจริงต่อหน้าทุกคน
อู๋ชิงหร่านแอบรู้สึกหมดหวังอยู่ภายในใจ พร้อมกับกำหมัดแน่นทั้งสองข้าง
ไม่ เธอจะยอมแพ้ไม่ได้ !
อู๋ชิงหร่านยังพูดไม่ทันจบ ทันใดนั้นก็มีชายสวมสูทชุดดำ พร้อมกับสวมแว่นตากรอบทองเดินเข้ามาอย่างเร็ว แล้วพูดกับเธอเสียงดุ"หุบปาก!"
"พี่?"อู่ชิงหร่านเงยหน้าขึ้นมา แล้วก็มองผู้ชายตรงหน้าด้วยความตกใจ
ซูฉิงหรี่ตาลง ถ้าหากเธอจำไม่ผิดละก็ ผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นพี่ชายของอู๋ชิงหร่าน อู๋เฉิงเจ๋อ
"ชิงหร่าน เธอทำเรื่องผิดอย่างนี้ได้ยังไง เธอทำให้ฉันผิดหวังมาก!"อู๋เฉิงเจ๋อคิ้วขมวดเป็นปม มองอู๋ชิงหร่านด้วยสายตาริ่งขรึม แล้วเอ่ยสั่งเสียงดัง "ยังไม่รีบขอโทษคุณซูอีก!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น