นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 629

ตอนที่สวีหว่านเอ๋อร์พยายามเกลี้ยกล่อมเขาอีกครั้ง เขาตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่ในขณะนั้นเขาเข้าไปพัวพันกับบางสิ่งเข้า และจัดการให้มันผ่านไปอย่างรวดเร็วก่อนเท่านั้น แต่ตอนนี้ เขามีเวลามากมายที่จะจัดการกับเรื่องนี้แล้ว

“หลังจากการตรวจสอบ มันเป็นคำสั่งของนายน้อยเหยียนค่ะ” น้ำเสียงของเลขาอ่อนลง เมื่อเขาพูดสองสามคำสุดท้าย และเขาก็กลัวที่จะพูดมาก

เธอรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างนายน้อยเหยียนและเจ้านาย เรื่องนี้ทำให้เธอที่เป็นผู้ส่งสาร ถูกจับอยู่ตรงกลางและไม่รู้จะทำอย่างไรเลย

“เหยียนถังหลินงั้นเหรอ? คุณแน่ใจหรือว่าข่าวของเราถูกต้อง?” ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้ว เขาได้ยินมานานแล้วว่าเหยียนถังหลินเลือกเดินทางสายนั้น แต่ก็ไม่เคยคิดเลยจริงๆ ว่าจากความสัมพันธ์ของเขากับเหยียนถังหลินแล้ว เหยียนถังหลินจะหันกลับมาเล่นงานเขาได้ และไหนยังจะความสัมพันธ์ระหว่างเหยียนถังหลินและซูฉิงอีก

“ใช่ตค่ะท่านประธาน ข้อมูลที่ฉันตรวจสอบมาเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ที่เหลือฉันเองก็ไม่ค่อยชัดเจน” เลขาฯ พยายามรักษาระดับความเป็นมืออาชีพ แต่ใจของเธอก็สั่นเมื่อเจอประธานของตัวเอง

“โอเค ฉันเข้าใจแล้ว คุณออกไปเถอะ” ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและโทรหาท่านผู้เฒ่าฮ่อด้วยโทรศัพท์มือถือของเขา

“ฉันรู้ว่าที่แกโทหาคนแก่อย่างฉันแบบนี้ไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ โอเค ฉันรู้แล้ว” เสียงที่หนักแน่นและทรงพลังของท่านผู้เฒ่าฮ่อดังมาจากโทรศัพท์ น้ำเสียงที่มีบารมีอย่างที่มิอาจละเลยได้

ในภัตตาคาร

“เจียวเจียว กลับมาครั้งนี้ เธอวางแผนจะไปอีกไหม?” ซูฉิงถามหลินเจียวเจียว

หลินเจียวเจียวและเธอเป็นเพื่อนกันมาตลอด และตอนนี้เมื่ออีกฝ่ายกลับมาแล้ว เธอยังหวังว่าอีกฝ่ายจะยังอยู่ที่นี่ อย่างน้อยเธอก็สามารถเธอช่วยได้

“ไม่ไปแล้ว ไม่ไปอีกแล้ว หลังจากช่วยเธอแล้ว ฉันวางแผนที่จะออกจากวงการ” หลินเจียวเจียวยิ้มที่มุมปากของเธอ น้ำตาคลอเบ้า แต่เธอก็ยืนยันว่าจะไม่ปล่อยมันไว้อีก

“ทุกอย่าง มีฉันอยู่ ไม่ต้องกลัว สรุปแล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น?” เมื่อได้ยินคำพูดของซูฉิง น้ำตาที่หลินเจียวเจียวกลั้นไว้ก็ไหลออกมา และน้ำตายังคงไหลอยู่ครู่หนึ่ง

ซูฉิงหยิบทิชชู่ออกมาเช็ดน้ำตาของหลินเจียวเจียวเอื้อมมือไปจับมือหลินเจียวเจียวและปลอบเพื่อนของเธอ

“เธอก็รู้ ตอนแรกฉันจะไปต่างประเทศเพื่อพัฒนา แต่ที่จริงแล้ว ฉันตามเหยียนถังหลินไป อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าเราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันมา 4 ปีแล้ว เราก็คงจะมีมิตรภาพกันอยู่ดี ฉันเป็นพี่สาวคนโตที่สง่างามของตระกูลหลิน และฉันไม่เคยทำอะไรที่ผิดไปเลย แล้วครั้งนั้นในงานเลี้ยงใหญ่ ทั้งที่ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยแม้แต่น้อย เขาบอกในที่สาธารณะว่า ฉันไปยั่วยวนเขา และต้องการลากฉันออกไปตรงๆ " เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หลินเจียวเจียว ดูเหมือนจะมีแสงสว่างที่แตกต่างออกไปในสายตาของเธอ ดังนั้นซูฉิงจึงไม่สามารถมองเห็นได้

“เฮ้อ เขาประเมินฉันต่ำไปจริงๆ ตอนนี้นฉันเลยเป็นฝ่ายไล่เขาออกไป ฉันแค่เสียใจที่ไม่รู้จักเขาดีพอ ขอโทษนะ ฉิงฉิง นี่ฉันทำให้เธอต้องมาทนฟังเรื่องตลกพวกนี้”

ตอนนี้นี่เองที่ซูฉิงหัวเราะออกมาได้ และเธอก็รู้ว่าเพื่อนของเธอจะไม่ทำให้ผิดหวัง อย่างไรก็ตาม แนวทางการตัดสินใจและการกระทำของหลินเจียวเจียวนั้นมีนิสัยหลายๆอย่างที่เหมือนท่านผู้เฒ่าหลินจริงๆ

“งั้นพอเธอกลับไปก็พักผ่อนให้สบาย แล้วฉันจะแสร้งทำเป็นว่าไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับการออกจากวงการนี้เลย” ซูฉิงช่วยประคองหลินเจียวเจียวออกจากร้านไป

“ออกไป แม้แต่นักแสดงตัวเล็กๆยังกล้าห้ามฉัน” แม่ฮ่อผลักเย่ซีลงไปที่พื้น เย่ซีไม่ได้เตรียมตัวและเธอก็ล้มลงไปทันที และผลที่ตามมาก็คือหัวของเขากระแทกตู้ข้างๆ และเธอก็หมดสติไปในที่เกิดเหตุ

ซูฉิงเดินออกไปหลังจากได้ยินการเคลื่อนไหวข้างนอก เธอเห็นเย่ซีนอนอยู่บนพื้น และเห็นแม่ฮ่ออีก เธอเข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น และเธอก็มองไปที่พนักงานต้อนรับสาวและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ดูอย่างรีบร้อน และให้พวกเขาพาเย่ซีไปโรงพยาบาลก่อน และสั่งเลขาฯ ให้เก็บไฟล์ภาพจากกล้องวงจรปิดไว้เพื่อเก็บไว้เป็นหลักฐาน และเธอก็ไปจัดการกับแม่ฮ่อ

จากนั้นซูฉิงก็พาแม่ฮ่อไปที่ห้องรับรอง

“ในที่สุดแกก็กล้าที่จะเจอฉันแล้วเหรอ” แม่ฮ่อจ้องไปที่ซูฉิง

“คุณนายฮ่อตื่นตระหนกขนาดนี้ กำลังจะทำอะไรอย่างนั้นเหรอ บริษัทสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์แห่งนี้ไม่ใช่วัดที่คุณจะถือตัวเป็นพระองค์ใหญ่ได้ ชีวิตของคนในบริษัทนี้ หากคุณไม่ต้องการแบกรับสิ่งที่จะตามมา จัดการกับเรื่องให้เร็วเถอะคะ"

คำพูดของซูฉิงเป็นการไล่ และเป็นการคุกคามโดยนัย ซึ่งทำให้แม่ฮ่อประหลาดใจเล็กน้อย และจู่ๆ ก็กลัวซูฉิงขึ้นมาเล็กน้อย

"แกก็หยุดพูดยอกย้อนสักที บอกเลยวันนี้ฉันจะอยู่ที่นี่ ไม่ยอมไปไหนแน่นอน แกจะทำอะไรได้?" แม้ว่าแม่ฮ่อรู้สึกว่าอยากถอย แต่เพื่อประโยชน์ของบริษัทลูกชายเธอ เธอจึงไม่ยอมแพ้ ดีกว่าจะปล่อยให้บริษัทเจ๊งไปเพราะผู้หญิงคนนี้

“ฉันรู้หมดแล้ว แกไม่ต้องมาปิดบังฉันหรอก แกบอกบอกฉันมาดีๆว่าทีมประชาสัมพันธ์และเงินทุนหมุนเวียนของลูกชายฉัน เอาให้แกยืมไปหมดแล้ว แกนี่มันร้ายกาจจริงๆเลยนะ ใครกันที่ทำให้แกหน้าด้านได้ขนาดนี้” แม่ฮ่อชี้ไปที่จมูกของซูฉิงอย่างไม่เลือกปฏิบัติ และเริ่มด่าทอเธอ