นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 75

ฮอทเสิร์ช?

ซูฉิงหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาแล้วเข้าแอพเว่ยป๋อ เธอเห็นหนึ่งในฮอทเสิร์ชด้านบน: [พนักงานของฮ่อถูกสงสัยว่าจงใจฆ่าโดยเจตนาและทุบตีญาติของเหยื่อบนถนน]

บนเว่ยป๋อเต็มไปด้วยรูปภาพและข้อความเขียนว่าซูฉิงถูกสงสัยว่าจงใจผลักเซี่ยซิงซิงตกทะเลสาบแห่งรักโดยคำให้การของฮ่อเฉียนและหลี่เทียนฉิง ทำให้คดีนี้น่าสับสน

แม่ของผู้เสียหายเซี่ยซิงซิงมาเพื่อทวงความยุติธรรมให้กับลูกสาวของเธอ แต่กลับถูกซูฉิงทุบตีที่ถนนและถูกผลักลงกับพื้น

พร้อมกับภาพถ่าย จากมุมมองของภาพถ่าย ซูฉิงผลักเซี่ยชุนเฟิงลงไปที่พื้น

อันที่จริงเซี่ยชุนเฟิงมาเพื่อจับซูฉิงก่อน แต่ซูฉิงผลักเธอเล็กน้อย เธอก็ล้มลงไปนั่งลงบนพื้นและร้องออกมา

ในฮอทเสิร์ชที่ร้อนแรงนี้ เซี่ยชุนเฟิงเธอเป็นเหยื่อ

สำหรับซูฉิง เธอเป็นเหมือนกับผู้หญิงที่ชั่วร้ายที่จงใจผลักเซี่ยซิงซิงลงไปในทะเลสาบ และทำร้ายร่างกายเซี่ยชุนเฟิง

ความคิดเห็นด้านล่างล้วนกล่าวหาซูฉิงและใช้คำหยาบคายว่าเธออย่างหนัก

จ้องมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ ซูฉิงก็ต้องขมวดคิ้ว

เกรงว่าเรื่องนี้มันคงไม่ง่ายขนาดนั้น

ทิศทางของความคิดเห็นของประชาชนนั้นชัดเจน ว่าสิ่งที่เธอทำนั้นคือตั้งใจฆาตกรรมโดยเจตนา และเพื่อยุยงให้คนที่ไม่รู้จักโจมตีเธอด้วยความรุนแรงในโลกโซเชียล ซึ่งหลายคนมีส่วนทำให้เรื่องนี้ยิ่งลุกลาม

และอีกทั้งเซี่ยชุนเฟิงเป็นเพียงหญิงวัยกลางคนธรรมดา เธอไม่ได้มีเรี่ยวแรงขนาดนั้น

เบื้องหลังเรื่องนี้ดูเหมือนว่ามีคนจำนวนไม่น้อยที่ต้องการทำร้ายเธอ

ชูฉิงยกมุมริมฝีปากของเธออย่างประชดประชัน และในทันใดโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

เมื่อเธอรับสาย เสียงของแอนโธนีก็ดังขึ้น "พี่เอด้า เห็นฮอทเสิร์ชที่ร้อนแรงนี้แล้วหรือยัง ทำไมเธอขึ้นฮอทเสิร์ชได้ล่ะ?"

"ฉันเห็นแล้ว" ชูฉิงยิ้มเบา ๆ และพูดติดตลก "คนดัง คนอื่นเลยพากันอิจฉา"

"เอาล่ะ… ใครกล้ามาใส่ร้ายเธอขนาดนี้ ฉันจะจัดการให้เธอเดี๋ยวนี้แหละ" แอนโธนีพูดอย่างโกรธเคือง "บ้าจริง พวกเขาเขียนใส่ร้ายป้ายสีเธอจริงๆ ฉันจะรีพอร์ตมันให้หมด!"

"ไม่ต้องหรอก" ซูฉิงพูดโดยทันที "ถ้าพวกเขาชอบกระแสฮอทเสิร์ชนัก ก็ให้พวกเกาะกระแสไปเถอะ"

แอนโธนี่ไม่เข้าใจ "พี่เอด้าไม่กลัวเสียชื่อเสียงเหรอ?"

ชูฉิงหัวเราะเยาะเย้ย "ยิ่งพวกเขาโจมตีฉันรุนแรงเท่าไหร่ อนาคตก็จะยิ่งมีเรื่องสนุกๆมากกว่านี้อีก?ถ้าเขาอยากเล่น งั้นเราก็เล่นกับพวกเขาสิ"

แอนโธนี่ครุ่นคิด "พี่เอด้า นี่พี่หมายความว่ายังไง..."

ซูฉิงเลิกคิ้ว มุมปากของเธอยกขึ้นอย่างมีเล่ห์นัย "ช่วยฉันตรวจสอบเซี่ยซิงซิง"

หากเซี่ยซิงซิงกำลังวางแผนที่จะทำร้ายเธอละก็ จะต้องทิ้งร่องรอยไว้อย่างแน่นอน

แอนโธนีก็เข้าใจได้ทันที "เข้าใจละพี่เอด้า รอฟังข่าวดีจากฉันได้เลย"

หลังจากวางสาย ดวงตาของซูฉิงก็เย็นลง

เดิมที เธอเพียงต้องการใช้เวลาสามเดือนนี้อย่างเงียบๆแล้วจากไป เธอไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องในแวดวงสังคมแบบนี้

ในเมื่อมีคนมายั่วยุเธอ งั้นเธอก็จะทำให้รู้ว่าคนอย่างเธอไม่ได้รังแกกันง่ายๆ!

วันนี้ตื่นนอนแต่เช้าตรู่ ช่วงสายก็วุ่นวายอยู่กับเรื่องของเซี่ยชุนเฟิงคนเจ้าเล่ห์คนนั้น ซูฉิงจึงรู้สึกง่วงเล็กน้อย

เธอหาวอยู่พักหนึ่ง ซูฉิงก็ลุกขึ้นไปที่ห้องน้ำชาเพื่อชงกาแฟสักแก้ว

ระหว่างทาง พนักงานฮ่อหลายคนสายตามองมาที่เธอก็เปลี่ยนไป ทุกคนต่างชี้มาที่เธอและซุบซิบกัน

"คุณคิดว่า เลขาซูผลักเซี่ยซิงซิงลงไปที่ทะเลสาบจริงๆเหรอ?"

"ในฮอทเสิร์ชมีแต่คนพูดแบบนี้นะ ยังคิดว่าไม่จริงอีกเหรอ "

"ดูไม่ออกเลยจริงๆ"

"เรียกว่ารู้หน้าไม่รู้ใจ ฉันได้ยินมาว่าซูฉิงมาจากชนบท คนบ้านนอกแบบนี้มีจิตใจที่ชั่วร้ายที่สุด"

เธอไม่ต้องการให้ฮ่อหยุนเฉิงออกหน้าแทนเลยแม้แต่น้อย?

ยังต้องการให้ฮอทเสิร์ชพวกนั้นอยู่อีกสองสามวัน ปล่อยให้ความคิดเห็นของผู้คนสะสมไปเรื่อยๆ ปล่อยให้กระสุนพุ่งไปชั่วขณะหนึ่ง ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงชอบยุ่งมากขนาดนี้นะ?

อย่างไรก็ตามฮ่อหยุนเฉิงทำเช่นนี้ ก็เพราะเขาห่วงใยเธอ

เมื่อคิดถึงดังนี้ ซูฉิงรู้สึกอบอุ่นในใจเล็กน้อย

เธอยกริมฝีปากขึ้นและเผยรอยยิ้มที่สดใส "ฉันไม่เป็นอะไรจริงๆ"

ฮ่อหยุนเฉิงโน้มตัวลงและพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาข้างหูของเธอ "ซูฉิง เธอคือคู่หมั้นของฉัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอถูกรังแก เข้าใจไหม"

ลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาผัดผ่านไปที่คอของซูฉิง ทำให้ซูฉิงหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดง

หัวใจเริ่มเต้นเร็วขึ้น ซูชิงกำลังพยายามหายใจลึกๆ

ความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกนี้ ทำให้ซูฉิงรู้สึกหดหู่เล็กน้อย เธอปล่อยให้ฮ่อหยุนเฉิงส่งผลต่ออารมณ์ของเธอได้อย่างไร?

ซูฉิงสงบลงและผลักฮ่อหยุนเฉิงออกไปเบา ๆ "ฮ่อหยุนเฉิง อย่าแสดงให้มันสมจริงมากนักหรอก เราเป็นแค่ความสัมพันธ์ตามในสัญญา ยิ่งไปกว่านั้น ฉันสามารถจัดการสิ่งเหล่านี้เองได้ คุณไม่จำเป็นต้องสนใจมันหรอก"

ที่จริงแล้วซูฉิงไม่ชอบเป็นหนี้บุญคุณใคร ยิ่งฮ่อหยุนเฉิงทำเพื่อเธอมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกว่าเธอเป็นหนี้บุญคุณกับเขามากขึ้นเท่านั้น

เมื่อเสียงของคำพูดของซูฉิงลอยเข้ามาในหูของฮ่อหยุนเฉิง ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาซึมเล็กน้อย และจ้องมองในดวงตาของเขาก็มองด้วยสายตาที่ซับซ้อน จากนั้นเขาก็เย็นชาอีกครั้ง

มือของเขาที่จับมือเล็ก ๆ ของซูฉิงไว้ ก็จับแน่นขึ้นทันที

ซูฉิงไม่ทันได้ยั้งตัวเองเอาไว้ ตัวเธอจึงเอนไปข้างหน้าในอ้อมแขนของเขา

ฮ่อหยุนเฉิงพูดอย่างเบาๆ "ซูฉิง เธอคิดกับฉันแค่คู่หมั้นที่ทำสัญญากันเท่านั้นเหรอ?"

ลมหายใจของชายที่อ้อมล้อมเธอไว้ ทำให้หัวใจของซูฉิงเริ่มเต้นเร็วขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ และดวงตาที่ลึกซึ้งของเขาจ้องมาที่เธออย่างใกล้ชิด ราวกับว่ามีเวทมนตร์ ที่ทำให้ผู้คนต่างหลงระเริงไปกับมัน

ซูฉิงรีบหลบสายตาไปทางอื่น ผลักเขาออกไปอย่างแรง เม้มปากของเธอ และถามอย่างเย็นชาว่า "ไม่อย่างงั้นละ?"