นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 82

เกิดอะไรขึ้น

ฮ่อหยุนเฉิงคิ้วขมวด

ข่าวพวกนี้เขาอนุญาตให้สื่อเผยแพร่ออกมาได้นี่

ตามหลักการแล้ว ถ้าหากไม่ได้รับอนุญาตจากเขาก็จะไม่มีคนสามารถลบได้

และยิ่งไปกว่านั้นข่าวที่มีจำนวนยอดผู้คนค้นหามากที่สุด จะมีสื่อข่าวที่ไหนโง่ที่จะลบกัน

ฮ่อหยุนเฉิงคิดอยู่สักพัก ก็เรียกหลินเหยียนเฟิงเข้ามา"ช่วยฉันสืบหน่อยว่าใครเป็นคนลบข่าวที่กำลังมีกระแสอยู่ตอนนี้ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่"

"ครับ"หลินเหยียนเฟิงโค้งคำนับตอบ เมื่อกี้เขาก็พึ่งพบว่าข่าวที่ถูกค้นหามากที่สุดถูกลบไป

เรื่องนี้แปลกมาก

นอกจากตระกูลฮ่อแล้วยังมีใครอีกที่มีอำนาจที่จะให้สำนักข่าวลบข่าวได้เร็วภายในระยะเวลาสั้นและทุกช่องทางไม่มีเหลือได้

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ซูฉิงก็ได้รับข้อความจากแอนโธนี่

[พี่ada เรื่องที่พี่ให้ผมจัดการเรียบร้อยแล้ว]

ซูฉิงตอบกลับไปอย่างพอใจว่า [เรื่องนี่ให้นายทำ ฉันก็วางใจแล้ว]

[เอ่อ พี่กับฮ่อหยุนเฉิงเป็นคู่หมั้นกันจริงๆ หรอ ผมเดาว่าน่าจะเป็นเรื่องจริงใช่มั้ย ก็มีเพียงผู้ชายอย่างประธานฮ่อถึงจะเอาพี่ada อยู่ได้] แอนโธนี่อดที่จะถามอย่างอยากรู้เรื่องชาวบ้านไม่ได้

[เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนาย] ซูฉิงตอบเขาไปอย่างหมดอารมณ์

อะไรคือสามารถเอาเธออยู่กัน

หลังจากที่วางโทรศัพท์ลงซูฉิงก็รีบเข้าไปค้นหาในอินเทอร์เน็ตและก็เป็นอย่างที่คิดไว้ ข่าวของเธอไม่เหลือให้เห็นแม้แต่ร่องรอย

จากนั้นซูฉิงถึงได้ลงมือตั้งใจทำงานต่อ

ก่อนหน้านี้มีเรื่องของเซี่ยซิงซิงมาเป็นอุปสรรคการทำงานทำให้การถ่ายโฆษณาของคอลเลคชั่นน้ำแข็งและไฟล่าช้าไป เธอจำเป็นต้องรีบทำให้งานเดินหน้าให้เร็วที่สุด

ซูฉิงกับเฉินจุนเหยียนและหลิวเสี่ยวหนิงได้นัดเวลาถ่ายโฆษณาใหม่ และได้โทรหาคุณบรูชเรื่องนัดเวลาที่จะนัดนจัดงานแถลงข่าวเพื่อโปรโมท

ตอนนี้ทุกอย่างก็เตรียมการหมดแล้วเหลือเพียงลงมือ

รอให้ถ่ายโฆษณาเสร็จแล้วก็สามารถจัดงานแถลงข่าวโปรโมทสินค้าอย่างเป็นทางการได้แล้ว

ซูฉิงที่ยุ่งตลอดทั้งบ่ายจนเกือบลืมเวลาแล้ว จนฮ่อหยุนเฉิงต้องโทรศัพท์มาหาเธอ

"ไปกันได้รึยัง"เสียงนิ่งขรึมของฮ่อหยุนเฉิงดังมาตามสาย

ซูฉิงมองดูเวลา ก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาเลิกงานแล้ว

"ได้ "ซูฉิงพยักหน้า เพราะจะให้คุณปู่ฮ่อรอพวกเธอไม่ได้

ฮ่อหยุนเฉิงที่กำลังขับรถอยู่มือที่จับพวงมาลัยแน่น

ซูฉิงที่นั่งตำแหน่งข้างคนขับ มองวิวที่อยู่ข้างนอกหน้าต่างด้วยสีหน้านิ่ง

และทันใดนั้นเองโทรศัพท์ของฮ่อหยุนเฉิงก็ดังขึ้น เป็นหลินเหยียนเฟิงที่โทรมา

ฮ่อหยุนเฉิงที่ใส่หูฟังแบบไร้สาย ก็กดรับสายแล้วถามเสียงเรียบ"มีอะไร"

"ท่านประธานครับ ผมสืบได้เรื่องแล้วครับ "หลินเหยียนเฟิงที่ตอบมาตามสาย"คนที่ลบข่าวก็คือแฮกเกอร์ชื่อดังแอนโธนี่ครับ"

"แอนโธนี่งั้นหรอ"ฮ่อหยุนเฉิงคิ้วขมวด

เกี่ยวกับแอนโธนี่ ถือว่าเป็นคนที่ลึกลับมาก

ฮ่อหยุนเฉิงดแงก็พึ่งได้ยินชื่อนี้

"แล้วเขาลบข่าวทำไม"ฮ่อหยุนเฉิงถามเสียงเรียบ

"ไม่แน่ใจครับ พวกเราก็สืบได้เท่านี้ครับ "หลินเหยียนเฟิงตอบไปตามความจริง "บางทีก็เพื่อที่จะแสดงฝีมือของเขามั้งครับ"

"สืบต่อไป"ฮ่อหยุนเฉิงหรี่ตาลง เรื่องนี้เขารู้สึกว่ามันแปลกๆ

ตอนที่ได้ยินชื่อแอนโธนี่ ซูฉิงก็ใจเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้

ฮ่อหยุนเฉิงเขาต้องการสืบอะไร

คงไม่ใช่ว่าเขาพบความสัมพันธ์ของเธอกับแอนโธนี่หรอกใช่มั้ย

เป็นอาหารที่บำรุงกำลัง?

คุณปู่คิดจะทำอะไรกันแน่

ในขณะที่ซูฉิงกำลังคิดอะไรอยู่นั้น คุณปู่ฮ่อก็ใช้ตะเกียบคีบเอาผัดดอกกะหล่ำใส่ถ้วยข้าวของฮ่อหยุนเฉิง "หยุนเฉิง นายต้องกินอันนี้เยอะๆ นะ จะได้บำรุง"

บำรุงงั้นหรอ?!

ฮ่อหยุนเฉิงที่มองดูผัดดอกกะหล่ำที่อยู่ในถ้วยข้าวก็อดที่จะหุบยิ้ม

ล้อเล่นรึเปล่าเนี่ย เขาต้องกินอะไรอย่างงี้ด้วยหรอ

"ยังมีนี่ ดอกกระเจี๊ยบ ดีมากเลยนะ "ไม่รอให้ฮ่อหยุนเฉิงทันได้เอ่ยปากพูด คุณปู่ฮ่อก็คีบเอากระเจี๊ยบใส่ในถ้วยของฮ่อหยุนเฉิง

ซูฉิงอดที่จะแอบขำเบาๆ ไม่ได้ แล้วกระซิบเสียงเบา"นาย........เสื่อมหรอ"

ฮ่อหยุนเฉิงหน้าเคร่งขรึม ยัยนี่กล้าที่จะสงสัยในพละกำลังของเขาต่อหน้าเขาหรอ??

เขาส่งเสียงหึ กัดฟันพูด"เธอลองเดี๋ยวก็จะรู้เอง"

หลังจากรับประทานอาหารเย็นเสร็จ ฮ่อหยุนเฉิงกับซูฉิงก็ถูกคุณปู่ไล่ให้เข้ามาในห้องของฮ่อหยุนเฉิง

"เอ่อ ฉันว่าฉันไปนอนห้องรับแขกดีกว่านะ "ซูฉิงลูบหน้าผากพูด

คุณปู่ฮ่อไม่เห็นด้วย จ้องตาพูดว่า"ห้องรับแขกกำลังตกแต่งภายในอยู่ คนเข้าไปพักไม่ได้"

ซูฉิงเอามือกุมหน้า ทำไมเธอไม่เห็นว่าห้องรับแขกห้องไหนกำลังตกแต่งภายในอยู่เลยนะ

"พวกเธอยังเป็นวัยหนุ่มสาว ความคิดยังโบราณกว่าฉันที่แก่หงำเหงือกอีกหรอ "คุณปู่ฮ่อแทบจะผลักดันซูฉิงเข้าไปในห้องของฮ่อหยุนเฉิงแล้ว และก่อนจะเดินไปยังไม่ลืมที่จะล็อกกุญแจจากข้างนอกด้วย

จากนั้นคุณปู่ฮ่อก็เดินลูบเคราออกมาอย่างพอใจ อย่างนี้สิถึงจะได้พัฒนาความรู้สึกที่มีต่อกันได้

ซูฉิงที่ถูกคุณปู่ขังข้ามาในห้องของฮ่อหยุนเฉิงก็หมดคำจะพูด นี่คุณปู่คิดจะทำเรื่องแผงๆ อะไรเนี่ย

ซูฉิงที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัว ฮ่อหยุนเฉิงก็เดินเข้ามา ยื่นมือออกไปต้อนขังเธอไว้ จนหลังของซูฉิงแตะกำแพง

เขาโน้มตัวลงมาเล็กน้อยแล้วก็กระซิบข้างๆ หูเธอว่า "เมื่อกี้ ใครบอกว่าฉันเสื่อมนะ?"