นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 204

"เฟิ่งชิงเฉิน คนเหล่านั้นหลอกใช้เจ้าคุ้มเสียจริง ถึงกับปิดกั้นทางลงเขา เจ้าควรจะอธิษฐานให้ตนมีค่าพอ มิเช่นนั้นเจ้าคงต้องตายไปพร้อมข้า" หนานหลิงจิ่นฝานหน้าเสียอย่างมาก

วังใต้ดินแห่งนี้วิเศษและหายากอย่างมาก แต่หากมีคนพบสถานที่แห่งนี้และปิดกั้นทั้งทางขึ้นและลงเขา เช่นนั้นคนในวังใต้ดินก็ไม่มีทางหนีรอด

นี่คือเหตุผลที่หนานหลิงจิ่นฝานจับตัวเฟิ่งชิงเฉินมาด้วย เขาหวังเพียงแค่ว่าคนที่ลงมือนั้น จะสนใจเฟิ่งชิงเฉินเพียงเล็กน้อยก็พอ........

เฟิ่งชิงเฉินกัดริมฝีปากและไม่พูด...

นางไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังแผนนี้ แต่นางมั่นใจว่าคนๆ นั้นจะไม่มีวันปล่อยหนานหลิงจิ่นฝานไปเพราะตนอย่างแน่นอน

เฟิ่งชิงเฉินวางมือบนกระเป๋าเครื่องมือแพทย์อัจฉริยะอย่างเงียบ ๆ นางจะไม่ฝากชีวิตให้กับคนที่หลอกใช้นาง

หนานหลิงจิ่นฝานเห็นว่าทางเข้าและทางออกถูกปิดกั้น เขาไม่เพียงแต่ไม่หยุดม้า แต่กลับเหวี่ยงแส้แทน "ไป"

ม้าคำรามและวิ่งด้วยสุดกำลัง

"ยิงธนู องค์ชายสามแห่งหนานหลิงมา" คนของตงหลิงยกคบเพลิงในมือขึ้น พวกเขามีความสุขเมื่อเห็นหนานหลิงจิ่นฝานบุกมาแต่ไกล

หากสามารถสังหารหนานหลิงจิ่นฝานได้ ถือเป็นผลงานที่ใหญ่หลวงอย่างมาก

"เดี๋ยวก่อน" มีอีกคนยกมือขึ้นเพื่อหยุดนักธนูเอาไว้ "ดูก่อนว่าคนที่อยู่ในอ้อมแขนเขาคือใคร?"

"ไม่คิดว่าคนที่จู่โจมมานั้นจะให้ความสำคัญกับเจ้าอย่างมาก" หนานหลิงจิ่นฝานบีบหน้าเฟิ่งชิงเฉินให้หันเข้าหาจุดที่มีแสงไฟ

ภายใต้แสงไฟสอดส่องเฟิ่งชิงเฉินที่ที่เปียกชุ่มไปทั้งตัวดูน่าสมเพชมากกว่าเดิม

"คุณหนูเฟิ่ง" ทหารตงหลิงกล่าว มือธนูได้ยินเช่นนี้ก็มิกล้าเคลื่อนไหวต่อ

ก่อนที่จะขึ้นเขา เสด็จอาได้ออกคำสั่งไว้ว่า ห้ามให้คุณหนูเฟิ่งบาดเจ็บแม้แต่น้อย

"หยุด ท่านอ๋องมีคำสั่ง ห้ามทำร้ายคุณหนูเฟิ่ง" เมื่อนายพลได้ยินเช่นนี้ เร่งออกคำสั่งให้มือธนูหยุด ส่วนตนนั้นเข้าไปยืนขวางอยู่กลางถนน

"องค์ชายสาม ปล่อยคุณหนูเฟิ่งเอาไว้ แล้วเราจะปล่อยท่านลงจากภูเขา" คำสั่งที่นายพลได้รับนั้นมีมากกว่าที่มหารธรรมดาได้รับ

นั่นคือนำตัวเฟิ่งชิงเฉินกลับไปในสภาพที่ปลอดภัย โดยไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม การที่พวกเขาเจอถิ่นที่ตั้งของหนานหลิง ถือเป็นผลงานที่ดีแล้ว

"หึ หากอยากได้ตัวเฟิ่งชิงเฉิน พวกเจ้าต้องลงเขาไปให้หมด" หนานหลิงจิ่นฝานดึงบังเหียนและขี่ม้าไปข้างหน้าอย่างช้าๆ

ในเมื่อคนเหล่านี้ไม่กล้าลงมือ จึงไม่มีความจำเป็นที่เขาจะต้องเสี่ยงขี่ม้าพุ่งเข้าใส่

ทางขึ้นเขาและทางลงเขาแคบและอันตรายมากเหมือนกัน ถนนนั้นกว้างเพียงสามารถให้ม้าเดินตัวเดียวเท่านั้น แม้ว่าม้าของเขาได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี แต่วิ่งตอนกลางคืนยังคงอันตรายอย่างมาก

ทหารของตงหลิงขึ้นเขามาโดยการวิ่ง พวกเขาไม่ได้ขี่ม้ามา เพราะม้าพวกนั้นไม่กล้าที่จะขึ้นเขานี้

เมื่อได้ยินคำพูดของทหารตงหลิง เฟิ่งชิงเฉินก็เย้ยหยัน

นี่เรียกว่าทำเรื่องชั่วแต่อยากได้ชื่อเสียงดีหรือไม่?

ในเมื่อหลอกใช้นางโดยไม่สนว่านางจะเป็นหรือตาย แล้วเหตุใดตอนนี้มาพยายามช่วยชีวิตนางอีก? ตลอดทางที่เดินทางมาอันตรายยิ่งนัก หากว่านางไม่ฉลาดมากพอคงตายไปนานแล้ว

เฟิ่งชิงเฉินมองดูทหารที่อยู่ตรงหน้าด้วยแววตาที่เยือกเย็น

เมื่อสักครู่นางได้ยินคนเหล่านี้กล่าวว่าท่านอ๋อง หรือจะเป็นซู่ชินอ๋อง?

เพราะตี๋ตงหมิงเป็นคนที่ล่อนางออกนอกเมือง และทิ้งนางเอาไว้นอกเมือง นอกจากซู่ชินอ๋องแล้วเฟิ่งชิงเฉินนึกใครไม่ออก

ซู่ชินอ๋องจะสนใจความเป็นความตายของนางได้อย่างไร?

คนเหล่านี้ไม่ได้โกหก หนานหลิงจิ่นฝานตกอยู่ในวงล้อมของพวกเขา แต่คนเหล่านี้กลับไม่กล้าทำกระไรกับเขาเพราะตนอยู่ในมือของหนานหลิงจิ่นฝาน

หากมิใช่ซู่ชินอ๋อง แสดงว่าเป็น......

เฟิ่งชิงเฉินตระหนักขึ้นมาได้ และไม่กล้าคิดต่อไป

เฟิ่งชิงเฉินเพียงหยุดคิด ปิดตาและรอโอกาสที่จะหลบหนี

วันนี้นางผ่านเรื่องมากมายเช่นนี้ จนเกือบจะเสียชีวิต ตอนนี้ยังปวดคออยู่เลย ส่วนเอวนั้น? เจ็บจนด้านชาไปนานแล้ว

หากมีแสงส่องลงมาจะเห็นรอยฟกช้ำที่คอของนางอย่างแน่นนอ แถมผมของนางก็ยุ่งกระเซิง สวมเสื้อผ้าน้อยชิ้น หากว่านางกลับเมืองไปเช่นนี้ นางก็อาจจะถูกกล่าวหาว่าตนถูกคนอื่น "รัก" อย่างมาก

"เจ้าเป็นคนยอมรับความจริงได้ง่ายเสียจริง" หนานหลิงจิ่นฝานหัวเราะทันใดเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าผู้หญิงในอ้อมแขนของเขาหายใจปกติและเหมือนจะหลับไปด้วย

เฟิ่งชิงเฉินคนนี้เป็นคนที่แปลกประหลาดจริงๆ ไม่น่าแปลกใจที่หลานจิ่นชิงผู้ยอดฝีมืออันดับหนึ่งยังชื่นชมนาง

เหตุผลที่เขาจับเฟิ่งชิงเฉิน ส่วนหนึ่งเพราะราชวงศ์ตงหลิง เขารู้ว่าเฟิ่งชิงเฉินเป็นมิตรกับผู้มีอำนาจหลายคนในตงหลิง เขาหวังจะได้รับข้อมูลบางอย่างจากปากของเฟิ่งชิงเฉิน แต่น่าเสียดายที่เขายังไม่ได้ข้อมูลกระไรจากปากเฟิ่งชิงเฉินเลย

อีกครึ่งหนึ่งเหตุผลคือหลานจิ่วชิง หญิงคนนี้อาจไม่สามารถชนะหลานจิ่วชิงได้ แต่สามารถล่อเขาออกมาได้ เช่นนั้นเขาจะได้มีโอกาสเกลี้ยกล่อมอีกฝ่ายร่วมมือกับตน

น่าเสียดาย……

เขายังไม่ทันได้วางแผน ก็มีคนมาวุ่นวายเสียก่อนแล้ว

เฟิ่งชิงเฉินไม่อยากจะสนใจคนบ้านี้ หนานหลิงจิ่นฝานไม่สนใจนางและเริ่มพูดขึ้นมาเอง

"เฟิ่งชิงเฉินเจ้าคิดว่าครั้งนี้ใครกันที่ใช้เจ้าเป็นหมาก? เมื่อสักครู่ข้าดูคนเหล่านี้แล้ว พวกเขามิใช่ทหารธรรมดา ข้าคิดว่าคนพวกนี้น่าจะเป็นทหารส่วนตัวของท่านอ๋อง ข้าคิดว่าเจ้าอาจคิดว่าเป็นซู่ชินอ๋อง ทหารของซู่ชินอ๋องนั้นมีชื่อเสียงด้านความเก่งกาจ แต่ข้าไม่คิดเช่นนั้น

ซู่ชินอ๋องเป็นคนจอมปลอมมาก เห็นได้ชัดว่าเขามีอำนาจมหาศาล แต่เขาแสร้งทำเป็นไม่มีส่วนร่วมในการเมืองหรือยึดอำนาจ หากว่าเขาใช้เจ้าเป็นตัวล่อ เขาไม่มีทางใช้ทหารส่วนพระองค์อย่างแน่นอน เขาจะใช้คนของฮ่องเต้ตงหลิง

จักรพรรดิตงหลิงไม่มีทางสนใจเรื่องเป็นตายร้ายดีของเจ้า และไม่มีทางที่จะปล่อยข้าไปเพราะเจ้า และเช่นเดียวกัน พวกเขาจะทำตามพระราชโองการเท่านั้น จะไม่เอ่ยถึงท่านอ๋องเป็นแน่

ดังนั้นข้าเดาว่าคนที่วางกลนี้ หากมิใช่เสด็จอาเก้าของตงหลิงก็คงเป็นลั่วอ๋อง แต่เมื่อนึกได้ว่าลั่วอ๋องได้รับบาดเจ็บ ข้าจึงคิดว่าเป็นไปได้อย่างมากที่จะเป็นเสด็จอาเก้า"

เมื่อพูดเช่นนี้แล้ว หนานหลิงจิ่นฝานหยุดชะงัก เขารอการตอบสนองจากเฟิ่งชิงเฉิน เป็นอย่างที่เขาคิด เฟิ่งชิงเฉินเริ่มกังวล