นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 313

หลังจากได้ยินคำพูดของเสด็จอาเก้า ทุกคนก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง

เสด็จอาเก้าพูดถูก สุรานั้นมีไว้ให้คนดื่ม แม้ว่าของพวกนี้จะเป็นของราชวงศ์ก่อนๆ แต่มันก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับปัจจุบันอีกต่อไป และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับราชวงศ์ก่อนหน้านี้แม้แต่นิดเดียว

เนื่องจากไม่มีคนหลงเหลือจากในราชวงศ์ก่อนๆแล้ว จึงไม่มีทายาทดั้งเดิมของราชวงศ์ในราชวงศ์ก่อนหน้า และไม่มีใครสามารถสืบทอดสิ่งล้ำค่าจากราชวงศ์ก่อนๆได้

แค่ใช้ของจากราชวงศ์ก่อนก็ได้แต่ในสมัยราชวงศ์ก่อนโดยเฉพาะการล่มสลายยังมีความขัดแย้งระหว่าง ซีหลิงเทียนเหล่ย กับเป่ยหลิงเฟิงเฉี่ยน อยู่บ้างบัลลังก์ของราชวงศ์ขึ้นครองบัลลังก์ของจักรพรรดิองค์ก่อน .

ตามคำกล่าวของขงจื๊อผู้ยิ่งใหญ่เหล่านั้น จักรพรรดิแห่งสี่อาณาจักรล้วนแต่ทรยศและจอมโจร ดังนั้นเมื่อจักรพรรดิแห่งสี่อาณาจักรกล่าวถึงราชวงศ์ที่แล้ว ต่างก็พูดถึงแต่คนและสิ่งของของราชวงศ์ก่อน ๆ ไม่ค่อยพูดถึงการสิ้นพระชนม์ของราชวงศ์ก่อน

พวกเขาเป็นแรงผลักดันเบื้องหลังการล่มสลายของราชวงศ์ก่อนหน้านี้!

เหตุการณืในตอนนั้นล้วนเงียบสงบและไม่มีใครที่จะพูดก่อน เสด็จอาเก้าซึ่งยืนอยู่ในความมืดพร้อมกับการยิ้มเล็กน้อยในสายตาของเขา

เมื่อซีหลิงเหยาหวา และองค์หญิงอันผิงมาถึง พวกเขาเห็น เฟิ่งชิงเฉินและเสด็จอาเก้ายืนอยู่ด้วยกัน

ซีหลิงเหยาหวาพบว่าบรรยากาศที่นี่แปลกๆ จึงเดินไปเงียบๆ ซีหลิงเทียนเหล่ยไม่พูดอะไร แต่องค์หญิงอันผิงถามอย่างไม่ใส่ใจว่า "เกิดอะไรขึ้น"

"นี่อันผิง เสด็จอาเก้าชวนเราดื่ม" เจ้าชายเงยขึ้นยิ้มเพื่อโน้มน้าวใจ "เสด็จอาเก้าพูดถูก สุราจะพิเศษแค่ไหนก็มีไว้ให้คนดื่ม จะพลาดสุราชั้นดีไปได้อย่างไร ข้าจะดื่มมันให้เต็มที่ไปเลยวันนี้"

แม้ว่าพวกเขาจะอายุเท่ากัน แต่ต่อหน้าเสด็จอาเก้าเขาก็ไม่เคยกล้าที่จะปฏิเสธได้ และไม่กล้าทำให้เกิดความขุ่นเคืองกัน

เขาขุ่นเคือง เสด็จอาเก้าจะนั่งในตำแหน่งนั้น และกังวลว่าเสด็จอาเก้าจะชิงบัลลังก์จากเขา?

ถ้าเสด็จอาเก้าต้องการจะคว้ามันไว้ เขาจะมอบมันด้วยมือทั้งสองข้าง แน่นอน เขารู้ดีว่าเขาไม่ใช่ศัตรูของเสด็จอาเก้าเลย

เมื่อเจ้าชายกล่าวเช่นนี้ ทุกคนจะละทิ้งความเหินห่างจากราชวงศ์ก่อนหน้านี้และตอบโต้ด้วยรอยยิ้ม แต่ไม่มีใครพูดถึงเฟิ่งชิงเฉินและดูเหมือนว่าไม่มีใครไม่เต็มใจที่จะเชื่อมโยงเฟิ่งชิงเฉินและเสด็จอาเก้าเข้าด้วยกัน

ทุกคนหัวเราะและกระตุ้นให้เสด็จอาเก้านำเหล้าหิมะออกไป และพวกเขาก็ต้องดื่มด้วย มันเป็นสุราอันดับหนึ่งในใต้หล้า

เห็นได้ชัดว่าเสด็จอาเก้าปฏิบัติต่อเจ้าชายดีกว่า ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าเมื่อได้ยินเจ้าชาย "เจ้าชาย สามารถดื่มได้อีกหน่อย มันดีต่อร่างกายของท่าน ราชินีแห่งราชวงศ์ก่อนหน้าที่กลั่นหิมะเพียงเพื่อให้ สุขภาพของผู้คน การปรับสภาพลูกชายของเธอว่ากันว่าเจ้าชายถูกวินิจฉัยโดยแพทย์ของจักรพรรดิว่าสิ้นหวัง แต่ในที่สุดเขาก็รอดชีวิตเพราะหิมะตกไม่เพียงเท่านั้นเขายังอายุยืนยาวกว่าคนทั่วไปหิมะ และยังมีสมุนไพรล้ำค่าอีกด้วย"

เสด็จอาเก้า รู้จักไวน์หิมะเป็นอย่างดีซึ่งทำให้ทุกคนสงสัยว่า เสด็จอาเก้าและเหลียนเฉิง เป็นเพื่อนกันหรือไม่?

เจ้าชายก็มีความคิดนี้เช่นกัน แต่พระองค์ไม่ได้ทรงสนใจเหมือนคนอื่นๆ เจ้าชายตรัสอย่างซาบซึ้งว่า "หลานชาย แต่ข้าอยากดื่มอีกสักแก้ว ข้าเกรงว่าเจ้าจะเสียใจกับความเป็นอมตะนี้ "

หัวใจของเจ้าชายอบอุ่นและคนเดียวในโลกนี้ที่จะกังวลเกี่ยวกับร่างกายของเขาคือลุงจักรพรรดิ์เก้า

เขาควรจะโชคดีที่แม่และราชินีของเขาเป็นคนใจดีในตอนนั้น และ เสด็ตอาเก้า ก็เป็นคู่รักที่ยาวนาน แม่และราชินีของเขาช่วยเขาหลายครั้งเมื่อ เสด็จอาเก้ายังเด็ก เสด็จอาเก้าระลึกถึงความกรุณาของนางเสมอ วันนี้. .

มีคนน้อยเกินไปเช่น เสด็จอาเก้า ที่ตอบแทนความเมตตาและความกตัญญูในโลกนี้ ต้องรู้ว่าสิ่งที่เสด็จอาเก้า มอบให้เขานั้นเกินกว่าแม่ของเขาที่ช่วย ของเสด็จอาเก้าในตอนนั้น

เสด็จอาเก้าไม่ใช่หวังจิ่นหลิง เขาจะไม่เคยอ่อนตัวเลยเวลาระราน บางทีเสด็จอาเก้าจะไม่ผลักนางให้ถึงทางตัน แต่หวังจิ่นหลิงจะต่างออกไป หวังจิ่นหลิงยั่วเสด็จอาเก้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าเสด็จอาเก้าไม่ทำอะไรสักอย่าง เขาดูเหมือนจะไม่ใช่เสด็จอาเก้า

"อย่ากังวล" หวังจิ่นหลิง พยักหน้าไปทางเฟิ่งชิงเฉิน การป้องกันของเขาต่อเสด็จอาเก้านั้นเหนือกว่าคนอื่นๆ มาก

เขาไม่เคยถือว่าเสด็จอาเก้าเป็นเจ้าชายที่ไร้อำนาจ เขาถือว่าเสด็จอาเก้าเป็นบุคคลที่น่านับถือหรือคู่ต่อสู้ที่น่านับถือเสมอ

เฟิ่งชิงเฉิน ยิ้ม นางสามารถวางใจได้เมื่อหวังจิ่นหลิง พร้อม นางอยากให้เสด็จอาเก้า วางแผนต่อต้านนางมากกว่าที่เสด็จอาเก้า วางแผนต่อต้านหวังจิ่นหลิง

ถ้าหวังจิ่นหลิงต้องทนทุกข์ทรมานด้วยน้ำมือของเสด็จอาเก้า นางจะโทษตัวเองอย่างแน่นอน เพราะหวังจิ่นหลิงจะยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของเสด็จอาเก้า

นางกับหวังจิ่นหลิงไม่ใช่อย่างที่คนนอกคิด หวังจิ่นหลิงใจเย็นและมีเหตุผลเพียงพอ แม้ว่าหวังจิ่นหลิงจะดีต่อนาง แต่เขาไม่เคยคิดที่จะแต่งงานกับเธอ

หวังจิ่นหลิง รู้ว่าตามเหตุผลดี เป็นเพราะหวังจิ่นหลิง รู้จักนางและรู้ว่านางมีความสงบและมีเหตุผลที่จะกระทำใดๆ

นางและหวังจิ่นหลิงเป็นเพียงคนสนิท คนสนิทที่สามารถไว้วางใจและพึ่งพาซึ่งกันและกันได้

เมื่อหวังจิ่นหลิงมีปัญหา นางจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วย หวังจิ่นหลิง และในทางกลับกัน...

ด้วยเหตุนี้ นางจึงไม่ต้องการให้หวังจิ่นหลิง โดนเสด็จอาเก้าระราน...