สายตาของเซียวปี้เฉิงยังคงจับจดอยู่กับเรือเล็กลำนั้น
ราวกับยืนยันการคาดเดา หลังจากชายที่ว่ายน้ำเก่งไม่ต่างจากลู่ชีช่วยฉู่หยุนหานแล้ว กลับไม่ได้มาขอความช่วยเหลือพวกหยุนหลิงที่อยู่ใกล้ที่สุด ในทางกลับกัน กลับพาฉู่หยุนหานไปทางริมฝั่งที่มีคนอยู่มาก
ชัดเจน อีกฝ่ายแค่ช่วยคนตามแผนที่วางไว้เท่านั้น ไม่รู้ว่าผู้ที่ช่วยคือใคร
“โถ หาเรื่องใส่ตัวเองแท้ๆ กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง”
เมื่อเห็นภาพนี้ หยุนหลิงก็อดหัวเราะไม่ได้ ดวงหน้าสุขสันต์
ในที่สุดเซียวปี้เฉิงก็เปลี่ยนอารมณ์ สีหน้าย่ำแย่สุดขีด
หากฉู่หยุนหานวางแผนยิงนัดเดียวได้นกสองตัวแบบนี้จริง เช่นนั้นอีกฝ่ายก็มีจิตใจชั่วช้ายิ่งนัก เหนือความคาดหมายของเขามาก!
งานชมดอกไม้ไฟ ทำให้ภาพพจน์ของฉู่หยุนหานในใจเซียวปี้เฉิงตกฮวบ แหลกเหลวโดยสิ้นเชิง
ในม่านรัตติกาล ขณะที่หยุนหลิงกำลังหัวเราะ พลังวิญญาณก็จับกลิ่นอายของไป๋ลู่ได้อย่างว่องไว
สาวใช้คนนั้นมีวรยุทธ์ชัดเจน สามารถลอบเข้าเรือสำราญได้อย่างไม่มีสุ้มเสียง อีกทั้งยังสามารถออกไปได้อย่างเงียบเชียบเช่นกัน ดูท่าจะมีฝีไม้ลายมือไม่เบา
นางเก็บรอยยิ้ม หรี่ดวงตา แล้วจู่ๆ ก็เลิกแขนเสื้อขึ้น ปรากฏเกาทัณฑ์แขนเสื้อเล็งไปที่ไป๋ลู่
ใต้ต้นหลิวริมฝั่งน้ำ ไป๋ลู่กำลังมองฉู่หยุนหานถูกคนช่วยขึ้นฝั่งด้วยสีหน้าตึงเครียด ร้อนรนดั่งไฟ
“คุณหนู...”
ผิดแผนขนาดใหญ่ ไม่ควรเป็นเช่นนี้!
นางมีฐานะพิเศษ เหลียนฮูหยินกำชับว่าจะเปิดเผยต่อหน้าผู้อื่นง่ายๆ ไม่ได้ ดังนั้นขณะที่ฉู่หยุนหานถูกหยุนหลิงถีบลงน้ำ นางจึงได้แต่มอง ไม่สามารถยื่นมือเข้าช่วย
สมาธิทั้งหมดของไป๋ลู่จดจ่ออยู่กับฉู่หยุนหาน ดังนั้นจึงไม่เห็นว่าหยุนหลิงที่อยู่บนเรือไม่ไกลกำลังเล็งเกาทัณฑ์มาที่ตัวเองเงียบๆ
“นี่มิใช่แม่นางหยุนหานหรือ”
“นั่นสิ ทำไมตกแม่น้ำไปได้”
คนที่เข้ามามุงมากขึ้นทุกที ในที่สุดฉู่หยุนหานก็ได้สติ เปลี่ยนสีหน้าพลัน ผลักชายที่ช่วยตนขึ้นมาออกแรงๆ
“ไปนะ...ไป! ห้ามมอง พวกเจ้าห้ามมอง!”
ยามนี้คือหน้าร้อน เสื้อผ้าของทุกคนจึงเบาบางเย็นสบาย ครั้นฉู่หยุนหานตกน้ำ ชุดผ้าบางก็แนบเนื้อ เผยเส้นโค้งเว้าออกมาจนสิ้น ทั้งยังวับๆ แวมๆ เหมือนจะเห็นแต่ก็ไม่เห็น
เมื่อเห็นสายตากำเริบเสิบสานและแปลกประหลาดอยู่บ้างของผู้คนโดยรอบ ก็มีเสียงโครมในหัวของนาง เลือดขึ้นหน้า ถ้อยคำเกรี้ยวกราดระคนความสะอื้นไห้บางส่วน
“ไปให้พ้นนะ!”
ไม่ควรเป็นเช่นนี้ ทั้งที่คนที่ชื่อเสียงต้องย่อยยับในคืนนี้ควรเป็นหรงฉานถึงจะถูก ทำไมเป็นนางไปได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายาหมื่นพิษ