องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 163

ทานอาหารค่ำเสร็จแล้ว หรงซื่อสองพี่น้องค่อยเดินออกมาจากจวนจิ้งอ๋องภายใต้แสงจันทร์

เดินออกจากประตูใหญ่ หรงฉานตรวจดูรอบตัวพี่ชายตนเอง เพื่อให้มั่นใจว่าจิ้งอ๋องไม่ได้ทำร้ายเขา

“พี่ใหญ่ จิ้งอ๋องไม่ได้ทำอะไรเจ้าใช่ไหม?”

หรงจ้านนิ่งชะงัก ใช้พัดตีหัวของนาง อย่างไม่พูดไม่จา

หรงฉานนึกว่าเขาอกหัก ตอนนี้จึงกำลังเศร้าใจ จึงพูดปลอบขึ้นว่า “พี่ใหญ่ มีคำกล่าวว่าแผ่นดินไม่ไร้เท่าใบพุทรา ต่อไปเจ้าจะต้องได้เจอผู้หญิงที่เหมาะสมยิ่งกว่า”

นางสงสารพี่ชายตนเองจับใจ เพราะเป็นโรคหัวใจสุขภาพอ่อนแอ จึงไม่เคยเข้าใกล้ผู้หญิงคนไหน ยิ่งไม่เคยคิดที่จะมีครอบครัว

ตอนนี้กว่าจะได้เจอรักแรกพบผู้หญิงคนหนึ่ง อีกฝ่ายกลับแต่งงานแล้ว.....

“แทนที่จะเป็นห่วงข้า เจ้าคิดถึงตนเองก่อนเถอะ” หรงจ้านมองดูนางอย่างจนใจ พร้อมพูดขึ้นว่า “ตอนนี้ความรู้สึกของข้าที่มีต่อพระชายาจิ้ง นอกจากความซาบซึ้งใจแล้วก็ไม่มีอย่างอื่น”

“งั้นข้าก็วางใจ”

หรงฉานแลบลิ้น สีหน้ายิ้มแย้มร่าเริงขึ้นมา นางไม่อยากเห็นพี่ชายตนเองโศกเศร้าเพราะความรัก

หรงจ้านเห็นท่าทางไร้เดียงสาของนาง แล้วก็แอบถอนหายใจ

เขามองย้อนกลับไปในเวลากลางคืน สายตาจับจ้องไปที่เรือนที่ห่างไกลออกไปเรื่อยๆ ลักษณะท่าทียากที่จะอธิบาย

คนงดงามเปรียบดั่งสายรุ้ง ได้พานพบ จึงรู้ว่ามีจริง

แต่เสียดาย....เสียดายมิได้พบกันก่อนแต่งงาน

แสงจันทร์สุกสกาว หลั่งไหลดั่งสายน้ำ

“ทำไมไม่ต้อง ท่านจะละเลยสุขภาพร่างกายของตนเองไม่ได้ ให้พระชายามาตรวจดูดีกว่า”

ลู่ชีกลืนขนมลงคออย่างลำบาก เรอออกมาหนึ่งที ไม่สนใจสายตาเฉียวเย่ที่พยายามบ่งบอก พูดต่ออย่างไม่เกรงกลัวตายว่า

“ข้าน้อยว่า ฝีมือการฝังเข็มของพระชายานั้นยอดเยี่ยมมาก วันนี้ท่านไม่เห็น หรงซื่อจื่อคนนั้นมาพร้อมกับใบหน้าขาวซีด เมื่อพระชายาฝังเข็มแล้ว เขาก็กลับออกไปด้วยสีหน้าแดงระเรื่อ แลดูสีหน้าดียิ่งนัก ไม่เหมือนคนป่วยขี้โรคเลย”

เฉียวเย่ถอนหายใจ เจ้าคนนี้ อะไรที่ไม่ควรพูดก็ยังจะพูด

เส้นเอ็นบนหน้าผากเซียวปี้เฉิงกระตุกหลายที ไม่ง่ายเลยกว่าที่จะยับยั้งไม่ให้ตนเองระเบิดทุบตีลู่ชี

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ เผยรอยยิ้มให้กับลู่ชีอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน พร้อมพูดขึ้นว่า “ลู่ชี วันนี้เจ้าทานข้าวไม่อิ่มหรือเปล่า?”

“ท่านอ๋อง ท่านยังจะพูดขึ้นมาได้” ลู่ชีได้ยิน ก็ร้องพูดขึ้นมาอย่างน่าสงสารว่า “ทั้งๆที่ข้าทำตามคำสั่งของท่าน รั้งหรงซื่อจื่อไว้ให้แล้ว ทำไมท่านยังไม่ให้ข้าทานมื้อเย็น?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายาหมื่นพิษ