องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 53

“หลายปีมานี้ข้าดูแลจัดการภายในจวนได้อย่างไม่ทั่วถึง เรื่องบางเรื่องถูกมองข้ามไป โชคดีที่มีพวกเจ้าสองสามีภรรยาคอยช่วยดูแล”

“ตอนนี้อายุชิวซวงก็ไม่เล็กแล้ว สองปีก่อนทหารที่ข้าพากลับมายังเมืองหลวง วันนี้ล้วนทำงานอยู่ในที่ทำการปกครองหรือในวัง ยังมีหลายคนที่ยังไม่แต่งงาน พวกเขานิสัยดี ซื่อสัตย์ไว้ใจได้ หากพวกเจ้าถูกใจ ข้าก็จะเป็นคนจัดการให้พวกเจ้า อีกทั้งจัดเตรียมสินสอดให้หนึ่งร้อยตำลึง”

ความดีใจได้มาอย่างกะทันหัน พ่อแม่ชิวซวงต่างตกตะลึงตาค้าง เฉียวเย่รีบส่งสายตาให้พวกเขารีบขอบคุณ

“ท่าน ท่านอ๋องพูดจริงรึ? ชิวซวง....ทางด้านพระชายา....”

จะไม่ถือสาหรือ?

เซียวปี้เฉิงพูดปลอบขึ้นมาว่า “ล้วนเป็นคำร่ำลือ หยุนหลิงไม่นำมาใส่ใจ นางยังเป็นคนพูดเตือนข้าเกี่ยวกับคู่ครองในอนาคตของชิวซวง”

สองสามีภรรยามองหน้ากัน แววตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

“นี่เป็นความตั้งใจของพระชายา?”

นี่ไม่เหมือนกับที่คิดไว้เลย ตอนที่ได้ยินข่าวว่าชิวซวงจะถูกส่งไปทำสวนนอกจวน ทุกคนในจวนล้วนต่างคิดว่าเป็นความตั้งใจของพระชายา

ชิวซวงกลับสีหน้าขาวซีด นางเคยได้ยินคนอื่นพูดว่า สาวใช้ในจวนคนอื่นเมื่อกระทำผิดในเรื่องแบบนี้

นายหญิงแกล้งทำเป็นอ่อนโยนมีน้ำใจ หาคู่ครองให้กับบ่าวใช้ เพื่อให้ได้มาซึ่งชื่อเสียงที่ดี แต่ความจริงแล้วเป็นการปกปิดความจริง หากฝ่ายชายไม่ใช่คนติดการพนันก็จะเป็นคนชอบทารุณผู้หญิง

หลังจากสาวใช้คนนั้นแต่งงานออกไปแล้ว ไม่กี่เดือนก็ถูกทรมานจนตาย

หรือว่าพระชายาก็มีความตั้งใจแบบนี้?

สีหน้าพ่อแม่ชิวซวงยินดีอย่างมาก สินสอดหนึ่งร้อยตำลึง สำหรับสาวใช้คนหนึ่ง ถือว่าเยอะอย่างมาก

“ขอบคุณในความเมตตาของท่านอ๋องกับพระชายา ชั่วชีวิตของข้าน้อย จะตั้งใจอยู่รับใช้จวนจิ้งอ๋องเป็นอย่างดี”

หยุนหลิงกับเซียวปี้เฉิงไม่เพียงไม่ถือโทษชิวซวง ยังปฏิบัติต่อพวกเขาดีขนาดนี้ ทั้งสองคนซาบซึ้งใจอย่างมาก พาชิวซวงออกมาจากเรือนซู่สือด้วยจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เท้ายังรู้สึกเบาหวิว

เฉียวเย่อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นว่า “พระชายาช่างเป็นคนละเอียดอ่อนจริงๆ”

บ่าวใช้ที่ทำงานอยู่ในจวนจิ้งอ๋อง คนมากมายไม่ยอมรับหยุนหลิง แม้แต่เฉียวเย่ก็ค่อยๆยอมรับหยุนหลิงในภายหลัง

ชื่อเสียงของนางย่ำแย่มาก ก่อนหน้านั้น ทุกคนในจวนจิ้งอ๋อง ต่างคิดว่านายหญิงในอนาคตจะฉู่หยุนหานที่อ่อนโยนสุภาพเรียบร้อย

“แน่นอนสิ ข้าน้อยว่า ปกติพระชายาแลดูนิสัยแปลกประหลาด แต่ความจริงแล้วไม่ว่าเรื่องอะไรก็มองรู้เห็นอย่างชัดเจน”

ฉู่หยุนหานรู้ดีว่าภายในใจของเขามีใคร รับเอาชิวซวงมาอยู่ในเรือนหลัง สามารถได้สร้างชื่อเสียงว่าเป็นคนดีมีน้ำใจ และก็ไม่ต้องเป็นกังวลว่าอีกฝ่ายจะเป็นภัยต่อตำแหน่งของตน

แต่สิ่งที่ต้องสูญเสียกับการทำแบบนี้ ก็คือเสียอนาคตทั้งชีวิตของชิวซวง

หยุนหลิงมองดูเขาเหมือนอย่างเห็นผี พร้อมพูดขึ้นว่า “วันนี้พระอาทิตย์ขึ้นมาทางทิศตะวันตกหรือ? เจ้าพูดถึงฉู่หยุนหานต่อหน้าข้า และยังเป็นการพูดว่านางลับหลัง”

ที่ผ่านมาทุกครั้งที่พูดถึงฉู่หยุนหาน พวกเขาก็จะทะเลาะกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ก่อนหน้านี้ที่ทะเลาะกัน เซียวปี้เฉิงยังเอาฉู่หยุนหานมาเปรียบเทียบกับนาง

“ข้าก็แค่พูดตามความจริง”

ท่าทีเซียวปี้เฉิงเรียบเฉย ไม่รู้ว่านับตั้งแต่เมื่อไหร่ เมื่อพูดถึงฉู่หยุนหาน ภายในใจของเขาไม่มีความรู้สึกอะไรแล้ว

ชื่อของฉู่หยุนหาน ก็ไม่ใช่คำพูดที่ระหว่างเขากับหยุนหลิงจะต้องหลีกเลี่ยง

หลังจากเรื่องที่เซียวปี้เฉิงจัดการกับชิวซวงเป็นที่ร่ำลือออกไป จวนจิ้งอ๋องก็แตกตื่นขึ้นมา

“ได้ยินว่าเรื่องของชิวซวง เป็นความตั้งใจของพระชายา”

“คิดไม่ถึงว่า พระชายาไม่เพียงไม่ถือสาเรื่องนี้ กลับยังหาคู่ครองให้กับนางด้วยตนเอง”