องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 88

เซียวปี้เฉิงมีกำลังภายในที่แข็งแกร่ง ถึงแม้จะเทียบกับพลังปีศาจของหยุนหลิงไม่ได้ ในตอนที่นักฆ่าเข้าใกล้รถม้า ก็สัมผัสได้ถึงอีกฝ่ายเหมือนกัน

“อันตราย รีบป้องกัน!”

เซียวปี้เฉิงออกคำสั่ง เย่เจ๋อเฟิงที่นำขบวนอยู่นอกรถม้าก็อึ้งเล็กน้อย รีบตั้งการ์ดเตรียมสู้

“มีนักฆ่า! ปกป้องท่านอ๋องกับพระชายาให้ดี!”

พอพูดจบ หลังรถม้าก็มีเสียงร้องโอดครวญดังขึ้น รถม้าถูกคนชุดดำปิดหน้าสิบกว่าคนล้อมเอาไว้ทั้งหมด

เวลานั้นเอง เสียงดาบกระทบกันก็ดังขึ้น

หยุนหลิงสีหน้ามืดมน “ฝีมือฮองเฮาหรือเปล่า? ลงมือตอนนี้ รีบเกินไปหรือเปล่า”

เซียวปี้เฉิงปกป้องนางเอาไว้ หอกยาวถือไว้ในมือแน่น เตรียมแทงออกไปทุกเมื่อ

“เจ๋อเฟิง รีบเรียกทหารลับในจวนมาช่วยเร็ว!”

พอพูดจบ หยุนหลิงก็ได้ยินเสียงสัญญาณดังปรี๊ดขึ้นฟ้า พลุสีแดงลอยขึ้นท้องฟ้าแล้วแตกออกอย่างสวยงาม

เซียวปี้เฉิงไม่ใช่ว่าไม่เคยผ่านความเป็นความตายมา แต่คนพวกนี้อาจจะคิดมาฆ่าเด็กในท้องของหยุนหลิงก็ได้

พอนึกถึงตรงนี้ เซียวปี้เฉิงก็อดกำหมัดแน่นไม่ได้

“ไม่ต้องกลัวนะ ข้าจะไม่ให้เจ้าเป็นอะไรไปแน่นอน”

หยุนหลิงอึ้ง ในใจรู้สึกอบอุ่นละมุนขึ้นมา นางตั้งสติแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านอ๋องก็วางใจได้ ข้าไม่เป็นภาระของท่านแน่นอน”

ภาพเหตุการณ์ที่คุ้นเคย ชาติก่อนนางเคยเจอมาแล้วนับไม่ถ้วน

ถึงแม้จะมีดาบที่แหลมคมชี้มาตรงหน้า ก็ไม่ทำให้นางรู้สึกสะเทือนใจเลยแม้แต่นิดเดียว

เซียวปี้เฉิงเตรียมตัว แต่ครั้งนี้จำนวนนักฆ่าที่มานั้นเยอะกว่าที่คาดเอาไว้เยอะมาก เย่เจ๋อเฟิงนำกองทหารที่เก่งกาจมา ตอนนี้กลับมีคนเริ่มบาดเจ็บ เขารู้สึกหวั่นใจขึ้นมา

เซียวปี้เฉิงขมวดคิ้ว มองผ่านช่องม่านหน้าต่าง คอยสังเกตสถานการณ์ภายนอกอย่างใกล้ชิด พร้อมสู้ทุกครั้ง

“ทหารเย่ ระวังข้างหลัง!”

มีคนพูดเตือนเย่เจ๋อเฟิงเสียงดังอย่างตกใจ มองผ่านดาบที่สะท้อนให้เห็นภาพด้านหลัง เห็นว่ามีคนชุดดำกำลังแอบย่องไปด้านหลังแล้วเตรียมลอบสังหาร

ชาติก่อนตอนอยู่องค์กร ภารกิจที่ฝึกฝนสะสมมาตลอดหลายปี ทำให้หยุนหลิงรายงานสถานการณ์อย่างรวดเร็ว

นางแอบโมโหเหมือนกัน ถ้าไม่ใช่เพราะคนพวกนั้นเคลื่อนไหวด้วยท่าทีแปลกๆ เหมือนจะเป็นวิชาตัวเบาที่เคยเล่าลือกันมา เข็มพิษสามสิบดอกของนางฆ่าอีกฝ่ายได้ทั้งหมดแน่นอน

เห็นนางฆ่านักฆ่าชุดดำอย่างชำนาญ เซียวปี้เฉิงดวงตาเป็นประกาย แฝงไปด้วยความแปลกใจและตกตะลึง

เขาอดไม่ได้พูดจากใจจริงว่า “หลิงเอ๋อร์เก่งมาก!”

“ข้าจะมาช่วยเจ้าเดี๋ยวนี้เลย”

พอพูดจบ เซียวปี้เฉิงก็เงยหน้ามองไปยังนักฆ่าชุดดำที่พุ่งออกจากวงล้อมแล้วยกดาบฟันลงมาที่รถม้า

ดาบนั้นแหลมคมมาก กระทบกับแสงจันทร์สะท้อนแสงที่เจิดจ้าออกมา

เซียวปี้เฉิงรีบลงมืออย่างรวดเร็ว แทงหอกยาวออกไปอย่างแรง รีบหมุนตัว นักฆ่าชุดดำที่ถูกแทงทะลุหัวใจก็ตายคาที่ทันที

ในตอนที่ล้มลง เขาก็มองเซียวปี้เฉิงที่เย็นชาอย่างไม่อยากจะเชื่อ สายตาที่คมกริบนั้นเต็มไปด้วยความเย็นยะเยือก

ไหนว่า……จิ้งอ๋องมองไม่เห็นไง?!