อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 254

"มีคนตามมาแล้ว"

ฟู่จาวหนิงหน้าเปลี่ยนสี

"เจ้ากับมันไปก่อนเถอะ" เซียวหลันยวนเอ่ยขึ้น "พวกเราจะดึงคนออกไปเอง"

"ได้เลย"

ตอนนี้ฟู่จาวหนิงเองก็ไม่สนที่จะคุยกับเขาแล้ว ตบลงที่ตัวราชันกวาง "พวกเรารีบไปเถอะ"

ราชันกวางพานางเดินตรงไปยังป่าลึก

เซียวหลันยวนมองนางจากไป และอดส่งสื่อเสียงให้นางไม่ได้ "เจ้าไปคนเดียวจะกลัวไหม?"

ให้นางตามกวางตัวหนึ่งเข้าไปในป่าทึบ จะมีอันตรายไหม?

"ไม่กลัว! อย่าพูดไร้สาระเลย รีบไปขวางคนไว้!"

เสียงฟู่จาวหนิงส่งออกมา

เขาพูดไร้สาระหรือ?

เซียวหลันยวนกัดกัดฟัน

ไม่ได้รู้จิตใจคนเอาเสียเลย หรือว่าเขาไม่กังวลต่อตัวนางเลยหรือ? เดิมทียังคิดจะบอกว่าให้เขาเดินไปกับนาง แต่พอได้ยินนางพูดแบบนี้ก็โยนความคิดทิ้งไป

พอคิดถึงนางก่อนหน้าที่ซัดงูพิษตายด้วยเข็มเดียว เขาก็รู้สึกว่านางน่าจะไม่มีปัญหา

พวกของลู่ทงเองก็ยืนขึ้นมาแล้ว

เพียงไม่นาน ในป่าด้านหน้าก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินออกมา

คนที่นำคือโหวอาวุโสน้อยอี้

ข้างกายเขายังมีเหล่าเพื่อนสุนัขกลุ่มนั้นด้วย แล้วยังพาองครักษ์มาอีกไม่น้อยเลย บนตัวทุกคนล้วนดูซมซานนิดๆ ดูท่าน่าจะไล่ตามอยู่ในป่ามาครึ่งค่อนวัน

พอเห็นคนทางนี้ อีกฝ่ายก็ตะลึงงัน จากนั้นก็ยืนนิ่งพร้อมกัน

"ลู่ทง เจิ้งหยาง?"

"เจ้าพาเขามาตอนนี้เลย ข้ารับประกันว่าจะพูดให้ชัดถ้อยชัดคำ ไม่ได้ขาดตกบกพร่องสักคำเลย" ลู่ทงฮึดฮัด

โหวอาวุโสน้อยตอนนี้จึงย้ายสายตาไปบนหน้าของอ๋องเจวี้ยนที่ยืนนิ่งอยู่

"เจ้าเป็นคนที่มาช่วยเจียงอวี้เอาชนะการแข่งล่าสัตว์หรือ?"

ลู่ทงอ้าปากพะงาบๆ โหวอาวุโสอี้ไม่รู้จักอ๋องเจวี้ยนหรือ?

แต่ว่าพอเห็นอ๋องเจวี้ยนไม่บอกตัวตนฐานะออกมา เขาเองก็ไม่กล้าพูด

"ถ้าใช่แล้วจะทำไม?"

"พวกเจ้าเอาชนะไม่ได้หรอก" โหวอาวุโสน้อยอี้ยิ้มเย็นชา "แล้วก็นะ พวกเราเมื่อตอนเช้าตรูเห็ราชันกวางแล้ว ดาบของข้ายังผันไปที่ขาของมัน ดังนั้น ราชันกวางตัวนั้นเป็นของข้าแล้ว พวกเจ้าอย่าได้คิดจะแย่งเชียว"

"โหวอาวุโสอี้ก็อหังการเกินไปไหม? ไว้เจ้าจับมาแล้วค่อยพูดเถอะ" ลู่ทงร้องขึ้นมาบ้าง "จับได้แล้วหรือไร?"

"ก็เกือบแล้วนั่นล่ะ!" โหวอาวุโสอี้โบกมีดในมือ " ข้าอยากจะบอกพวกเจ้าว่า พวกเจ้าถ้าเจอกับราชันกวาง ทางที่ดีอย่าคิดจะมาแย่งดีกว่า"

"มีฝีมือจับได้แล้วค่อยมาพูด ใครล่าได้ก็เป็นของคนคนนั้นสิ ยังล่าไม่ได้ก็มาทำเครื่องหมายเสียแล้ว อหังการเสียเหลือเกิน" เจิ้งหยางเองก็พูดขึ้นเสียงเย็นชา